Απαιτητό του φόρου κατανάλωσης

5. (1) Εκτός αν προνοείται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο και τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (2), (3) και (4) ο φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός κατά τη θέση των προϊόντων σε ανάλωση ή κατά τη διαπίστωση των ελλειμμάτων επί των οποίων οφείλεται φόρος κατανάλωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (3) του άρθρου 13 και του άρθρου 110.

Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως θέση σε ανάλωση προϊόντων που υπόκεινται σε φόρους κατανάλωσης θεωρείται:

(α) κάθε έξοδος από καθεστώς αναστολής ακόμα και αντικανονική στο εσωτερικό της Δημοκρατίας των εναρμονισμένων προϊόντων,

(β) κάθε παραγωγή των εναρμονισμένων προϊόντων, ακόμα και αντικανονική εκτός καθεστώτος αναστολής,

(γ) κάθε εισαγωγή ακόμη και αντικανονική των εναρμονισμένων προϊόντων, εφόσον δεν τίθενται υπό καθεστώς αναστολής,

(δ) κάθε έξοδος από τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη των άλλων προϊόντων,

(ε) εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο, κάθε έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, των άλλων προϊόντων, ακόμα και αντικανονική, εξαιρουμένης της εναπόθεσης των προϊόντων μετά την παραγωγή τους σε αποθήκες τελωνειακής αποταμίευσης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 108,

(στ) κάθε εισαγωγή, ακόμα και αντικανονική των άλλων προϊόντων, εφόσον δεν τίθενται υπό τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη.

(ζ) κάθε είσοδος στη Δημοκρατία, ακόμα και αντικανονική των άλλων προϊόντων, που αποστέλλονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Νοείται ότι τα προϊόντα τα οποία εισέρχονται στη Δημοκρατία, εκτός της περίπτωσης της αντικανονικής εισόδου, κατά την άφιξη στο πρώτο τόπο προορισμού δηλώνονται στο πλησιέστερο Τελωνείο εντός είκοσι τεσσάρων ωρών από την ημερομηνία άφιξής τους:

Νοείται περαιτέρω ότι Διάταγμα που εκδίδεται από το Υπουργικό Συμβούλιο καθορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής των πιο πάνω διατάξεων καθώς και τη διαδικασία επιβολής και είσπραξης του φόρου κατανάλωσης στα άλλα κοινοτικά προϊόντα που αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(2)(α) Εκτός αν προνοείται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο ή την τελωνειακή νομοθεσία, ο φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται, καταβάλλεται και εισπράττεται:

(i) στις περιπτώσεις των παραγράφων (α) και (δ) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία εξόδου στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, των προϊόντων από το καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη ανάλογα με την περίπτωση,

(ii) στην περίπτωση της παραγράφου (β) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία παραγωγής εκτός καθεστώτος αναστολής,

(iii) στις περιπτώσεις των παραγράφων (γ) και (στ) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εισαγωγής:

Νοείται ότι στην περίπτωση του εδαφίου (4) του άρθρου 4, ο πλοίαρχος ή πλοιοκτήτης ή ο κύριος ή κυβερνήτης του αεροσκάφους ή ο αντιπρόσωπός του ή και ο παραλήπτης, κατά περίπτωση, οφείλει να καταβάλει τον οφειλόμενο για τα προϊόντα φόρο κατανάλωσης όπως βεβαιώνεται από το Διευθυντή, σύμφωνα με τους ισχύοντες συντελεστές κατά το χρόνο της κατάθεσης του δηλωτικού.

(iv) στην περίπτωση της παραγράφου (ε) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης ή μετακίνησης των άλλων προϊόντων από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής για κατανάλωση στη Δημοκρατία.

(v) στην περίπτωση της παραγράφου (ζ) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία εισόδου των άλλων προϊόντων στη Δημοκρατία.

(β) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (4) στην περίπτωση αντικανονικής εξόδου από καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη ή αντικανονικής παραγωγής ή αντικανονικής εισαγωγής ή αντικανονικής εισόδου στη Δημοκρατία προϊόντων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο φόρος κατανάλωσης καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά το χρόνο διαπίστωσης των παραβάσεων αυτών.

(3) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (4) ο φόρος κατανάλωσης επί ελλειμμάτων καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία διαπίστωσης των ελλειμμάτων αυτών από το Τελωνείο.

(4) Όταν από τα στοιχεία που διαθέτει ο Διευθυντής διαπιστώνεται ότι:

(α) η αντικανονική έξοδος από καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη, ή

(β) η αντικανονική παραγωγή, ή αντικανονική έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής, ή

(γ) η αντικανονική εισαγωγή, ή

(δ) η αντικανονική είσοδος στο εσωτερικό της Δημοκρατίας προϊόντων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή

(ε) το έλλειμμα,

πραγματοποιήθηκε ή υπήρξε, ανάλογα με την περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, τότε ο φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται και καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά το χρόνο αυτό:

Νοείται ότι για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου η έξοδος προϋποθέτει και τη φυσική μετακίνηση των προϊόντων.

(5)(α) Οποιοδήποτε πρόσωπο αμελεί ή αρνείται ή παραλείπει να καταβάλει τους αναλογούντες φόρους κατανάλωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή το τριπλάσιο ποσό του φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα ή σε κάθε περίπτωση το μεγαλύτερο των πιο πάνω ποσών ή σε φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή και στις δύο ποινές, της φυλάκισης και της χρηματικής, και τα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα υπόκεινται σε δήμευση.

(β) Οποιοδήποτε πρόσωπο αμελεί, αρνείται ή παραλείπει να υποβάλει τη δήλωση που προνοείται στο εδάφιο (1)(ζ) και να εφαρμόσει τους όρους και προϋποθέσεις που καθορίζονται στο διάταγμα που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή το τριπλάσιο ποσό του φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα ή σε κάθε περίπτωση το μεγαλύτερο πιο πάνω ποσό ή σε φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο ή και στις δύο ποινές της φυλάκισης και της χρηματικής και τα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα υπόκεινται σε δήμευση.

(6) Παρά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου εφόσον κατατίθεται η διασάφηση που προβλέπεται στο εδάφιο (2) του άρθρου 19, ο Διευθυντής δύναται να παραχωρήσει αναβολή της καταβολής του φόρου κατανάλωσης στο υπόχρεο προς τούτο πρόσωπο, για καθορισμένο χρονικό διάστημα, μετά από αίτηση του προσώπου αυτού, υπό όρους και προϋποθέσεις που καθορίζει σε γνωστοποίησή του.