7.(1) Μπορεί να χορηγηθεί στεγαστική βοήθεια με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και ύστερα από σχετική απόφαση της Επιτροπής:
(α) σε εκτοπισθέντες·
(β) σε οποιοδήποτε τουρκόπληκτο, νοουμένου ότι δεν απόκτησε άλλη κατοικία σε περιοχή ελεγχόμενη από τη Δημοκρατία. και
(γ) στις ακόλουθες κατηγορίες παθόντων:
(i) χήρα ή τέκνο πεσόντος.
(ii) γονέα άγαμου πεσόντος ή αδελφή άγαμου πεσόντος, της οποίας αποδεδειγμένα ήταν προστάτης.
(iii) σύζυγο ή τέκνο αγνοουμένου.
(iν) γονέα άγαμου αγνοουμένου ή αδελφή, της οποίας ο άγαμος αγνοούμενος ήταν προστάτης.
(ν) ανάπηρο με ποσοστό αναπηρίας 40% ή μεγαλύτερο:
Νοείται ότι ο Υπουργός δικαιούται να εγκρίνει παραχώρηση στεγαστικής βοήθειας σε ανάπηρο με ποσοστό αναπηρίας από 30%-39% μετά από εισήγηση της Επιτροπής.
(vi) τέκνο ανάπηρου με ποσοστό αναπηρίας 50% ή μεγαλύτερο.
(2) Η στεγαστική βοήθεια που προβλέπεται στο εδάφιο (1) μπορεί να χορηγηθεί σε οποιοδήποτε δικαιούχο, μόνο εάν είναι μόνιμος κάτοικος της Δημοκρατίας και έχει κριθεί από την Επιτροπή ότι ικανοποιεί τα κριτήρια, τις προϋποθέσεις και τους όρους που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο.
(3) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου,
(α) “παθών” σημαίνει πρόσωπο που θεωρείται παθών σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμου και κατέχει σχετική βεβαίωση η οποία εκδόθηκε από την Επιτροπή Ανακουφίσεως Παθόντων που ιδρύθηκε με βάση τον εν λόγω Νόμο· και
(β) “πεσών” έχει την έννοια που αποδίδει στον όρο αυτό το άρθρο 2 του περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμου.