46.-(1) Οσάκις μισθωτός υφίσταται σωματικήν βλάβην, συνεπεία επαγγελματικού ατυχήματος, δικαιούται εις παροχάς λόγω αναπηρίας, εάν συνεπεία της σχετικής σωματικής βλάβης ην υπέστη, την τετάρτην ημέραν αφ’ ης επισυνέβη το σχετικόν ατύχημα ή καθ’ οιανδήποτε μεταγενεστέραν ημέραν, πάσχη εξ απωλείας φυσικής ή πνευματικής τινος ικανότητος και την ημέραν ταύτην δεν δικαιούται εις επίδομα σωματικής βλάβης εξαιρουμένης ημέρας εφ’ ης εφαρμόζεται η επιφύλαξις του εδαφίου (1) του άρθρου 45:
Νοείται ότι διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου λογίζεται ότι δεν επήλθεν απώλεια ικανότητος τινος καθ’ οιονδήποτε χρόνον οσάκις η έκτασις της προκυψάσης αναπηρίας, υπολογιζομένη συμφώνως ταις εν τοις εφεξής διατάξεσι του παρόντος άρθρου, ανέρχεται εις ποσοστόν κατώτερον των δέκα επί τοις εκατόν.
(2) Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η έκτασις της αναπηρίας υπολογίζεται εάν επί της αναπηρίας, ην υπέστη ο αιτών συνεπεία της σχετικής απωλείας ικανότητος, εφαρμοσθώσιν αι ακόλουθοι γενικαί αρχαί:
(α) τηρουμένων των εν τοις εφεξής διατάξεων του παρόντος εδαφίου, λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον αι αναπηρίαι (επαγόμεναι απώλειαν της προς το κερδαίνειν ικανότητος ή προσθέτους δαπάνας, ή μη) τας οποίας ο αιτών λαμβανομένων υπ’ όψιν της φυσικής και πνευματικής αυτού καταστάσεως την ημέραν του υπολογισμού, παρουσιάζει κατά την περίοδον ήτις λαμβάνεται ως βάσις του υπολογισμού εν συγκρίσει προς πρόσωπον της αυτής ηλικίας και φύλου, ούτινος η φυσική και πνευματική κατάστασις είναι κανονική˙
(β) τηρουμένων των διατάξεων του αμέσως επομένου εδαφίου, πάσα τοιαύτη αναπηρία θεωρείται το αποτέλεσμα της σχετικής απωλείας ικανότητος, εξαιρουμένων των περιπτώσεων καθ’ ας ο αιτών-
(i) εν πάση περιπτώσει θα υφίστατο τοιαύτην αναπηρίαν συνεπεία εκ γενετής τινος ανωμαλίας ή συνεπεία σωματικής βλάβης ην υπέστη ή νόσου υφ’ ης προσεβλήθη προ του σχετικού ατυχήματος˙ ή
(ii) δεν θα υφίστατο τοιαύτην αναπηρίαν εάν μετά το ατύχημα δεν υφίστατο σωματικήν βλάβην ή δεν προσεβάλλετο υπό νόσου ουχί αποδοτέας εις το τοιούτον ατύχημα˙
(γ) ο υπολογισμός διενεργείται άνευ οιασδήποτε αναφοράς εις ετέραν ειδικήν κατάστασιν του αιτούντος, πλην της ηλικίας, του φύλου και της φυσικής και πνευματικής αυτού καταστάσεως˙
(δ) το ποσοστόν αναπηρίας διά τας εν τω Έκτω Πίνακι, εκτιθεμένας απωλείας ικανότητος είναι το έναντι εκάστης τούτων αναγραφόμενον ποσοστόν επί τοις εκατόν, αι δε λοιπαί αναπηρίαι υπολογίζονται αναλόγως˙ και
(ε) κατά τον υπολογισμόν του βαθμού αναπηρίας δέον όπως λαμβάνηται υπ’ όψιν και τυχόν προκληθείσα παραμόρφωσις.
(3) Διά τον υπολογισμόν της εκτάσεως της αναπηρίας του αιτούντος λαμβάνεται υπ’ όψιν χρονικόν διάστημα αρχόμενον ουχί ενωρίτερον της τετάρτης ημέρας αφ’ ης επισυνέβη το σχετικόν ατύχημα καθ’ ην ο αιτών πάσχει, και δύναται να αναμένηται ότι θα εξακολουθήση πάσχων, εκ της σχετικής απωλείας ικανότητος:
Νοείται ότι εάν κατά τον υπολογισμόν του βαθμού αναπηρίας του αιτούντος, η κατάστασις τούτου δεν είναι τοιαύτη, λαμβανομένων υπ’ όψιν των δυνατών να επέλθωσιν εις τοιαύτην κατάστασιν μεταβολών (προβλεπτών ή μη), ώστε να επιτρέπη την διενέργειαν οριστικού υπολογισμού δι’ ολόκληρον το ως είρηται χρονικόν διάστημα-
(α) διενεργείται προσωρινός υπολογισμός με βάσιν έτερον βραχύτερον διάστημα, όπερ κρίνεται εύλογον, λαμβανομένων υπ’ όψιν της καταστάσεως του αιτούντος και της ως εν τοις ανωτέρω δυνατότητος μεταβολής της τοιαύτης καταστάσεως˙ και
(β) ως βάσις του επομένου υπολογισμού λαμβάνεται χρονικόν διάστημα αρχόμενον άμα τη λήξει του συνιστώντος την βάσιν του προσωρινού υπολογισμού διαστήματος.
(4) Ο υπολογισμός εκθέτει τον βαθμόν αναπηρίας εις εκατοστιαίαν αναλογίαν, καθορίζει δε ωσαύτως το συνιστών την βάσιν του υπολογισμού χρονικόν διάστημα και, οσάκις το τοιούτο διάστημα περατούται καθ’ ωρισμένην ημερομηνίαν, εάν ο υπολογισμός είναι προσωρινός ή οριστικός:
Νοείται ότι διά τον συμφώνως τω παρόντι άρθρω καθορισμόν των επί παροχών λόγω αναπηρίας δικαιωμάτων του αιτούντος τα αφορώντα εις την εκατοστιαίαν αναλογίαν και χρονικόν διάστημα αναπηρίας στοιχεία δεν εξειδικεύονται πλέον του δέοντος.
(5) Οσάκις εξευρίσκεται ότι η έκτασις της αναπηρίας διά το συνιστών την βάσιν του υπολογισμού χρονικόν διάστημα, ανέρχεται εις εκατοστιαίαν αναλογίαν κατωτέραν των είκοσι επί τοις εκατόν, η παροχή λόγω αναπηρίας καταβάλλεται υπό μορφήν εφ’ άπαξ βοηθήματος (εν τω παρόντι Νόμω καλουμένη “βοήθημα αναπηρίας”), του οποίου το ποσόν καθορίζεται εν τω Μέρει ΙΙΙ του Πέμπτου Πίνακος:
Νοείται ότι το ποσόν του βοηθήματος δι’ οιονδήποτε χρονικόν διάστημα υπολογισμού βραχύτερον των επτά ετών, μειούται κατά τον λόγον του διαστήματος τούτου προς διάστημα επτά ετών.
(6) Οσάκις εξευρίσκεται ότι η έκτασις της αναπηρίας διά το συνιστών την βάσιν του υπολογισμού χρονικόν διάστημα ανέρχεται εις εκατοστιαίαν αναλογίαν είκοσι επί τοις εκατόν ή μείζονα τοιαύτην, η παροχή λόγω αναπηρίας είναι εβδομαδιαία σύνταξις (εν τω παρόντι Νόμω καλουμένη “σύνταξις αναπηρίας”), το ύψος της οποίας εξευρίσκεται ως καθορίζεται εν τω Μέρει ΙV του Πέμπτου Πίνακος:
Νοείται ότι οσάκις το χρονικόν τούτο διάστημα λήγη καθ’ ωρισμένην ημερομηνίαν, η σύνταξις παύει διά του θανάτου του δικαιούχου προ της ημερομηνίας ταύτης.