Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος (ΚΕΦ.6)

16. Τα ακόλουθα πράγματα του οφειλέτη χρέους εξαιρούνται από την εκτέλεση:

(α) Ο αναγκαίος ιματισμός του οφειλέτη χρέους και της οικογένειάς του και το ιματιοφυλάκιο για τη φύλαξη αυτού και οι αναγκαίες κλίνες και στρώματα του οφειλέτη χρέους και της οικογένειάς του·

(β) τα αναγκαία σκεύη για την αρτοποιεία και μαγειρική του οφειλέτη χρέους και της οικογένειάς του, η αναγκαία επίπλωση, καθώς επίσης τηλεόραση, ψυγείο, πλυντήριο ρούχων, ηλεκτρική κουζίνα ή κουζίνα υγραερίου, ραδιόφωνο, συσκευές κλιματισμού, ηλεκτρονικοί υπολογιστές ή οποιαδήποτε συσκευή χρησιμοποιείται για τη μελέτη παιδιών, καθώς και οποιοσδήποτε ιατρικός εξοπλισμός δυνατό να χρησιμοποιείται για την οικογένεια·

(γ) τα αναγκαία για την εκτέλεση του επαγγέλματος, της τέχνης, της βιομηχανίας και του επιτηδεύματος ή της απασχόλησης του οφειλέτη χρέους βιβλία, εργαλεία, σύνεργα, αγγεία και δοχεία, ηλεκτρονικοί υπολογιστές  ή εξοπλισμός, των οποίων η συνολική αξία δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000)·

(δ) τα αναγκαία μηχανικά γεωργικά εξαρτήματα ή εξοπλισμός ή ζώα, των οποίων η αξία δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες ευρώ (€20.000)·

(δ1) το χαμηλότερης αξίας μηχανοκίνητο όχημα που είναι αναγκαίο για τη διακίνηση του οφειλέτη χρέους και της οικογένειάς του ή και για την εργασία του·

(ε) κάθε αντικείμενο το οποίο είναι απαραίτητο για τη χρήση των ζώων ή των μηχανικών γεωργικών εξαρτημάτων ή εξοπλισμού που εξαιρούνται·

(στ) η τροφή που απαιτείται για τη σίτιση για έξι μήνες των ζώων που εξαιρούνται·

(ζ) προμήθειες για τρεις μήνες για τον οφειλέτη χρέους και την οικογένειά του·

(η) όταν ο οφειλέτης χρέους είναι γεωργός, ικανοποιητικό ποσό σπόρου για τη σπορά επί ένα έτος όλης της αγροτικής γης που συνήθως καλλιεργείται από αυτόν·

(η1) όταν ο οφειλέτης χρέους είναι κτηνοτρόφος, ικανοποιητικό αριθμό ζώων για τη συνέχιση των εργασιών του·

(θ) όταν ο οφειλέτης χρέους είναι κρατική ή δημόσια υπηρεσία:

(i) αντικείμενα, εξοπλισμός και οχήματα που είναι απαραίτητα για την απρόσκοπτη λειτουργία οιασδήποτε κρατικής ή δημόσιας υπηρεσίας∙

(ii) οχήματα που χρησιμοποιούνται από κρατικούς αξιωματούχους, για υπηρεσιακούς σκοπούς·

(iii) αντικείμενα και εξοπλισμός που προορίζονται για ουσιώδη και ζωτικής σημασίας, για το κοινωνικό σύνολο, σκοπό, περιλαμβανομένου εξοπλισμού που ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις και στις δυνάμεις ασφαλείας∙

(iv) αντικείμενα καλλιτεχνικής, αρχαιολογικής, πολιτιστικής, θρησκευτικής και ιστορικής σημασίας∙

(v) συναλλαγματικά αποθέματα, ομόλογα, χρηματικοί τίτλοι και αξίες, καθώς και καταθέσεις που αντιστοιχούν σε δαπάνες που προνοούνται σε εγκρινόμενο από τη Βουλή προϋπολογισμό.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, «κρατική ή δημόσια υπηρεσία» σημαίνει κάθε υπηρεσία που υπάγεται στη Δημοκρατία, περιλαμβανομένης της Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, της Αστυνομίας, του Στρατού και της Εθνικής Φρουράς, κάθε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή οργανισμό δημοσίου δικαίου, περιλαμβανομένων των αρχών τοπικής αυτοδιοίκησης, των σχολικών εφορειών, καθώς και οποιοδήποτε άλλο οργανισμό δημοσίου δικαίου χωρίς νομική προσωπικότητα που ιδρύεται με νόμο προς το δημόσιο συμφέρον και τα κεφάλαια του οποίου είτε παρέχονται είτε είναι εγγυημένα από τη Δημοκρατία ή η διοίκησή του τελεί υπό τον έλεγχο της Δημοκρατίας:

Νοείται ότι, σε περίπτωση αμφισβήτησης της αναγκαιότητας ή της αξίας των εν λόγω αντικειμένων ή πραγμάτων, το δικαστήριο αποφασίζει ύστερα από αίτηση οποιουδήποτε των ενδιαφερομένων:

Νοείται περαιτέρω ότι, αν οποιαδήποτε από τα πιο πάνω αντικείμενα ή πράγματα κατέχονται δυνάμει συμφωνίας ενοικιαγοράς ή υπόκεινται σε οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση, αυτά δεν εξαιρούνται της εκτέλεσης, σε σχέση μόνο με τον πιστωτή-ιδιοκτήτη του αντικειμένου ή το δικαιούχο της επιβάρυνσης:

Νοείται έτι περαιτέρω ότι οι διατάξεις της παραγράφου (θ) δεν εφαρμόζονται αναφορικά με τις υποχρεώσεις της Δημοκρατίας που πηγάζουν από το δημόσιο χρέος, όπως αυτό ορίζεται στους περί της Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους Νόμους του 2012 και 2013, όπως αυτοί εκάστοτε τροποποιούνται ή αντικαθίστανται και τους σχετικούς με αυτούς Κανονισμούς.

17. Τηρουμένων των διατάξεων του προηγούμενου άρθρου, κάθε ένταλμα κατάσχεσης και πώλησης κινητής ιδιοκτησίας πρέπει να εκτελείται μεταξύ της ανατολής και της δύσης του ήλιου, ο λειτουργός όμως που εκτελεί αυτό οφείλει, εφόσον αυτό είναι πρακτικά δυνατό, να κατάσχει και να λάβει τόσα από τα κινητά του οφειλέτη χρέους από δικαστική απόφαση όσα αυτός ήθελε θεωρήσει αναγκαία προς ικανοποίηση του εκ δικαστικής αποφάσεως χρέους.

18. Η ιδιοκτησία που κατασχέθηκε κατά την εκτέλεση (εκτός από χρήματα ή αξιόγραφα) πρέπει να πωλείται μόνο μετά από παρέλευση τουλάχιστον τριών ημερών από την επόμενη της κατάσχεσης, εκτός αν υπόκειται σε φθορά ή αν ζητήσει αυτό γραπτώς ο ιδιοκτήτης διάδικος0 μέχρι την πώληση η ιδιοκτησία πρέπει να τοποθετείται σε κατάλληλο τόπο ή δύναται να παραμένει υπό τη φύλαξη κατάλληλου προσώπου.

19. Κάθε πώληση κινητής ιδιοκτησίας προς εκτέλεση δικαστικής απόφασης, γίνεται, με δημόσιο πλειστηριασμό, εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά σύμφωνα με τις οδηγίες που τυχόν θα δώσει το Δικαστήριο κατόπι αίτησης οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου μέρους0 το Δικαστήριο όμως δύναται να διατάξει όπως η πώληση διεξαχθεί με τέτοιο άλλο τρόπο, ως ήθελε θεωρήσει σκόπιμο.

20.-(1) Τα αξιόγραφα που κατασχέθηκαν κατά την εκτέλεση κρατούνται από το λειτουργό που εκτέλεσε το ένταλμα, ως ασφάλεια για το ποσό που πρέπει να εισπραχθεί και διατίθενται κατά τον τρόπο που το Δικαστήριο θα διατάξει κατόπι αίτησης οποιουδήποτε διαδίκου.

(2) Τα χρήματα που ασφαλίζονται με τα αξιόγραφα αυτά, μόλις καταστούν πληρωτέα δύνανται να εισπραχθούν με αγωγή που εγείρεται από τον πιστωτή από δικαστική απόφαση στο όνομα του εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτη χρέους, ή στο όνομα οποιουδήποτε προσώπου στο όνομα του οποίου ο οφειλέτης χρέους θα μπορούσε να εγείρει αγωγή για την είσπραξη αυτού.

21. Όταν κινητή ιδιοκτησία, που κατασχέθηκε κατά την εκτέλεση δυνάμει δικαστικής απόφασης ή διατάγματος, διεκδικείται από πρόσωπο άλλο από τον εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτη, το πρόσωπο που διεκδικεί ή το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται το ένταλμα εκτέλεσης δύναται να αποταθεί στο Δικαστήριο για να καθορίσει το δικαίωμα επί της ιδιοκτησίας. Το Δικαστήριο, κατόπι ειδοποίησης όλων των αναγκαίων μερών για να εμφανιστούν ενώπιον του, ορίζει συνοπτικά τα δικαιώματα των μερών ή εκδίδει τέτοιο διάταγμα ως προς την εκδίκαση και τον ορισμό των δικαιωμάτων αυτών ως ήθελε θεωρήσει σκόπιμο, καθώς και ως προς την εν τω μεταξύ διαφύλαξη της διαφιλονεικούμενης ιδιοκτησίας, και σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο θα διατάσσει από ποιο θα πληρωθούν τα έξοδα που προέκυψαν λόγω της διεκδίκησης.

Όταν τρίτος αξιώνει επί της ιδιοκτησίας που κατασχέθηκε με τον πιο πάνω τρόπο δικαίωμα λόγω ασφάλειας χρέους, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει των πώληση όλης ή μέρους της ιδιοκτησίας υπό τέτοιους όρους ως προς την πληρωμή όλου ή μέρους του ασφαλισμένου χρέους, ή άλλως πως, όπως αυτό θα κρίνει σκόπιμο, και δύναται να διατάξει όπως το προϊόν της πώλησης διατεθεί με τέτοιο τρόπο και υπό τέτοιους όρους ώς ήθελε φανεί δίκαιο.