7.—(1) Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί οποιασδήποτε .παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, όταν είναι φορολογητέα συναλλαγή που πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί.
(2) Φορολογητέα συναλλαγή είναι κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας και δεν είναι εξαιρούμενη.
8.—(1) Το Δεύτερο Παράρτημα εφαρμόζεται για να καθορίζεται το τι είναι, ή το τι θεωρείται ότι είναι, παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δεύτερου Παραρτήματος και οποιωνδήποτε κανονισμών εκδίδονται δυνάμει των εδαφίων (3) μέχρι (6) πιο κάτω-
(α) Ο όρος "συναλλαγή" στον παρόντα Νόμο περιλαμβάνει όλα τα είδη παράδοσης ή παροχής, όχι όμως οτιδήποτε πραγματοποιείται χωρίς αντιπαροχή˙
(β) οτιδήποτε δεν αποτελεί παράδοση αγαθών, αλλά πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής (συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης ή εκχώρησης οποιουδήποτε δικαιώματος που πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής), αποτελεί παροχή υπηρεσιών.
(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε πράξη ότι—
(α) Θεωρείται ως παράδοση αγαθών, και όχι ως παροχή υπηρεσιών˙ ή
(β) θεωρείται ως παροχή υπηρεσιών και όχι ως παράδοση αγαθών˙ ή
(γ) δε θεωρείται ούτε ως παράδοση αγαθών, ούτε ως παροχή υπηρεσιών˙ και χωρίς επηρεασμό των προηγούμενων διατάξεων, οι Κανονισμοί αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε σχέση με αγαθά οποιασδήποτε περιγραφής που χρησιμοποιούνται ή που καθίστανται διαθέσιμα για χρήση κάτω από καθορισμένες περιστάσεις, έτσι ώστε να καθίσταται αυτή η πράξη παροχή υπηρεσιών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου και αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4Α του εν λόγω Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε τέτοιες περιστάσεις που μπορεί να περιγράφονται στους Κανονισμούς, ώστε η μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων να καθίσταται παράδοση αγαθών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου.
(4) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (3) πιο πάνω, Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες οποιασδήποτε περιγραφής που καθορίζονται στους Κανονισμούς, ότι-
(α) Όταν πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση πραγματοποιεί οτιδήποτε που δεν είναι παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και
(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται,
τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης.
(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις που καθορίζονται στους Κανονισμούς, αγαθά που αναφέρονται στους Κανονισμούς τα οποία κατέχονται ή παράγονται από πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση επιχείρησης που ασκεί˙ και—
(α) Ούτε παραδίδονται σε άλλο πρόσωπο ούτε ενσωματώνονται σε άλλα αγαθά που παράγονται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης, αλλά
(β) χρησιμοποιούνται από εκείνο για τους σκοπούς της επιχείρησης που ασκεί,
θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παραδίδονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς της επιχείρησής του και συγχρόνως ότι παραδίδονται από το ίδιο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησής του.
(6) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες που περιγράφονται στους Κανονισμούς, ότι—
(α) Όταν πρόσωπο, μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, πραγματοποιεί οτιδήποτε για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης το οποίο δεν αποτελεί παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και
(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται, τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης και συγχρόνως ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθησή της.
(7) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, όταν αγαθά κατασκευάζονται ή παράγονται από οποιαδήποτε άλλα αγαθά, αυτά τα άλλα αγαθά θεωρούνται ως ενσωματωμένα στα προαναφερθέντα αγαθά.
(8) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (4) ή (6) πιο πάνω μπορούν να προβλέπουν τη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται η αξία οποιασδήποτε παροχής υπηρεσιών που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα δυνάμει των Κανονισμών.
9.—(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 13Β και 13Γ για να καθορίζεται ο χρόνος που μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα για τους σκοπούς επιβολής του Φ.Π.Α.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παράδοση αγαθών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα—
(α) Αν τα αγαθά πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο της μεταφοράς˙
(β) αν τα αγαθά δεν πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο που τίθενται στη διάθεση του προσώπου προς το οποίο παραδίδονται˙
(γ) αν τα αγαθά (που αποστέλλονται ή λαμβάνονται για έγκριση, ή "για σκοπούς πώλησης ή επιστροφής" ή για άλλους παρόμοιους όρους) μεταφέρονται πριν να γίνει γνωστό κατά πόσο θα λάβει χώρα παράδοση, κατά το χρόνο που καθίσταται βέβαιο ότι η παράδοση έχει λάβει χώρα ή δώδεκα μήνες μετά τη μεταφορά, οποιοδήποτε είναι νωρίτερα.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκτελούνται οι υπηρεσίες.
(4) Αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή ή αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου 2(α) ή (β) ή (3) πιο πάνω, λαμβάνει πληρωμή σε σχέση με αυτή, η συναλλαγή, κατά την έκταση που καλύπτεται από το τιμολόγιο ή την πληρωμή, θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο ή που λαμβάνεται η πληρωμή.
(5) Αν, μέσα σε δεκατέσσερις ημέρες από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή, τότε, εκτός αν έχει ειδοποιήσει τον Έφορο γραπτώς ότι επιλέγει να μην εφαρμόζεται στην περίπτωσή του το παρόν εδάφιο, η συναλλαγή (κατά την έκταση που δε θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω)θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο.
(6) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκειμένου στο φόρο προσώπου, να ορίσει με εντολή του ότι το εδάφιο (5) πιο πάνω εφαρμόζεται σε παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή σε τέτοιες παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό όπως μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) ωσάν να αντικαθίστατο η περίοδος των δεκατεσσάρων ημερών με μακρύτερη περίοδο που μπορεί να προσδιορίζεται στην εντολή.
(7) Όταν οποιαδήποτε παράδοση αγαθών συνεπάγεται -
(α) τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία˙ και
(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. της απόκτησης σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους,
τα εδάφια (2), (4) μέχρι (6) και (10) μέχρι (12) δεν εφαρμόζονται και η παράδοση για σκοπούς του παρόντος Νόμου θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά την ενωρίτερη των ημερών που καθορίζονται στο εδάφιο (8).
(8) Οι ημέρες που αναφέρονται στο εδάφιο (7) είναι -
(α) η δέκατη πέμπτη (15) ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τον οποίο λαμβάνει χώρα η εν λόγω μεταφορά των αγαθών˙ και
(β) η ημέρα έκδοσης, αναφορικά με την παράδοση, τιμολογίου Φ.Π.Α. ή τιμολογίου τέτοιας άλλης περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.
(9) ΄Οταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του, το οποίο –
(α) φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και
(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτήν τη συναλλαγή ως εάν -
(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του, να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη συναλλαγή· και
(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από τον ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.
(10) Όταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του το οποίο—
(α) Φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο˙ και
(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτή τη συναλλαγή ως αν—
(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη συναλλαγή- και
(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από το ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.
(11) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκείμενου στο φόρο προσώπου, με εντολή του να τροποποιήσει το χρόνο κατά τον οποίο συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή τέτοιες συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό που μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα, είτε—
(α) Ορίζοντας ότι εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα—
(i) Σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, την επέλευση κάποιου γεγονότος που περιγράφεται στην εντολή- ή
(ii) σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, το χρόνο που κάποιο γεγονός που περιγράφεται τοιουτοτρόπως θα επερχόταν κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, έτσι ώστε σε κάθε περίπτωση ο χρόνος ή οι ημερομηνίες που προκύπτουν να είναι προγενέστερα εκείνων που διαφορετικά θα ίσχυαν˙ ή
(β) ορίζοντας ότι, ανεξάρτητα από τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω, εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται, κατά την έκταση που δε θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω, ότι λαμβάνουν χώρα—
(i) κατά την έναρξη της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως ορίζεται στην περίπτωσή του στην εντολή και για τους σκοπούς της)˙ ή
(ii) κατά το τέλος της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως καθορίζεται τοιουτοτρόπως).
(12) Όταν υπάρχει παράδοση αγαθών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(1) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν όταν μεταβιβάζονται ή διατίθενται τα αγαθά όπως αναφέρεται στην παράγραφο αυτή.
(13) Όταν υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παροχή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα όταν τα αγαθά υπαχθούν στη χρήση που αναφέρεται σε εκείνη την παράγραφο.
(14) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι σε σχέση με το χρόνο κατά τον οποίο (ανεξάρτητα από τα εδάφια (2) μέχρι (8) και (11) μέχρι (13) πιο πάνω) μια συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν σε περιπτώσεις που—
(α) Είναι παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται ή είναι πληρωτέο περιοδικά, ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου, ή
(β) είναι παράδοση αγαθών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται κατά το χρόνο που τα αγαθά υπάγονται σε οποιοδήποτε σκοπό, ή
(γ) υπάρχει παράδοση για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 42Α, ή
(δ) υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 8(4)˙ και για οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση που αναφέρεται στο παρόν εδάφιο οι Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν ότι αγαθά ή υπηρεσίες θεωρούνται ότι παραδίδονται ή παρέχονται χωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή διαστήματα.
(14Α) Οι συνεχείς παραδόσεις αγαθών για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του ημερολογιακού μήνα, όταν η παράδοση τους συνεπάγεται:
(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία, και
(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους, ή
(γ) μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,
θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού μήνα, έως ότου ολοκληρωθεί η παράδοση.
(14Β) Οι παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο φόρος οφείλεται από το λήπτη δυνάμει του άρθρου 11 και οι οποίες:
(α) πραγματοποιούνται συνεχώς για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του έτους· και
(β) δε συνεπάγονται τμηματικές καταβολές έναντι λογαριασμού ή πληρωμές στη διάρκεια της περιόδου αυτής,
θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού έτους, εφόσον συνεχίζεται η παροχή υπηρεσιών.
(14Γ) Όταν η παράδοση αγαθών συνεπάγεται:
(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία· και
(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους· ή
(γ) τα αγαθά μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,
η συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα σε οποιαδήποτε από τις πιο κάτω ημερομηνίες είναι η ενωρίτερη:
(i) τη δέκατη πέμπτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνο κατά τον οποίο πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών, ή
(ii) την ημέρα έκδοσης τιμολογίου για τη συναλλαγή.
(14Δ) Σε περίπτωση κατά την οποία παράδοση αγαθών αφορά εξ αποστάσεως πώληση αγαθού που εισάγεται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις του ειδικού καθεστώτος που καθορίζεται στα άρθρα 42ΣΤ και 42Η, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο αποδοχής της πληρωμής.
(15) Στον παρόντα Νόμο "τιμολόγιο Φ.Π.Α." σημαίνει τιμολόγιο που απαιτείται δυνάμει της παραγράφου 1(1) του Δέκατου Παραρτήματος , ή θα απαιτείτο τοιουτοτρόπως αν το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η συναλλαγή ήταν το πρόσωπο προς το οποίο τέτοιο τιμολόγιο έπρεπε να εκδοθεί.
10.—(1) Τηρουμένων των άρθρων 12Ε και 13Β το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται παρέχονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.
(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αν η παράδοση οποιωνδήποτε αγαθών δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από ή προς τη Δημοκρατία, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν βρίσκονται στη Δημοκρατία και διαφορετικά θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας.
(3) Αγαθά θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας στον οποίο μεταφέρονται.
(4) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και αφορούν-
(α) ενδοκοινοτικές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.
(β) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.
(γ) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες στο κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται το συγκεκριμένο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ο Φ.Π.Α. επί των εν λόγω αγαθών δηλώνεται δυνάμει του ειδικού καθεστώτος που προβλέπεται στο άρθρο 42Η:
(4Α)(α) Οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4), δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση που πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(i) Το πρόσωπο που παραδίδει τα αγαθά είναι εγκατεστημένο ή, ελλείψει εγκατάστασης, έχει τον τόπο της κατοικίας του ή της συνήθους διαμονής του σε ένα μόνο κράτος μέλος·
(ii) αποστέλλονται ή μεταφέρονται αγαθά σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος που αναφέρεται στην υποπαράγραφο (i)· και
(iii) το άθροισμα του συνολικού ποσού, χωρίς ΦΠΑ, των παραδόσεων που προβλέπονται στην υποπαράγραφο (ii), μαζί με το συνολικό ποσό, χωρίς Φ.Π.Α., των παροχών υπηρεσιών που προβλέπονται στην παράγραφο 18 του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, δεν υπερβαίνει, κατά τη διάρκεια του εκάστοτε ημερολογιακού έτους, τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) και δεν υπερβαίνει το ποσό αυτό κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.
(β) Σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους σημειώνεται υπέρβαση του ορίου που προβλέπεται στην υποπαράγραφο (iii) της παραγράφου (α), οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4) εφαρμόζονται από το εν λόγω χρονικό σημείο.
(γ) Σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου (α) και τα αγαθά κατά το χρόνο αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς βρίσκονται στη Δημοκρατία, το πρόσωπο που τα παραδίδει έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον τόπο παράδοσης των αγαθών, το οποίο καλύπτει σε κάθε περίπτωση δύο (2) ημερολογιακά έτη.
(5) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου και τα οποία δεν αποτελούν καινούρια μεταφορικά μέσα θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από τον προμηθευτή ή δυνάμει των οδηγιών του˙
(β) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙ και
(γ) διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους αντίστοιχες, σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος, με τις διατάξεις του εδαφίου (4) καθιστούν αυτό το πρόσωπο υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της παράδοσης˙
αλλά το παρόν εδάφιο δεν εφαρμόζεται αναφορικά με οποιαδήποτε συναλλαγή στην περίπτωση που η αναφερόμενη υποχρέωση στην παράγραφο (γ) εξαρτάται από την άσκηση από οποιοδήποτε πρόσωπο δικαιώματος επιλογής στη Δημοκρατία αντίστοιχης τέτοιας επιλογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(2) του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος εκτός αν αυτό το πρόσωπο έχει επιδώσει ειδοποίηση, και δεν την έχει αποσύρει, στον Έφορο ότι επιθυμεί όπως οι συναλλαγές που θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα εκτός της Δημοκρατίας όταν είναι συναλλαγές σε σχέση με τις οποίες οι άλλες απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου ικανοποιούνται.
(6) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -
(α) η παράδοση των εν λόγω αγαθών συνεπάγεται να εισάγονται αυτά από τόπο εκτός των κρατών μελών˙ και
(β) ο προμηθευτής των αγαθών είναι το πρόσωπο από το οποίο ή δυνάμει των οδηγιών του τα αγαθά εισάγονται τοιουτοτρόπως.
(7) Αγαθά των οποίων ο τόπος της παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου αλλά των οποίων η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά τους προς ή από τη Δημοκρατία θεωρούνται—
(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν η παράδοση τους συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία χωρίς επίσης να συνεπάγεται προηγούμενη μεταφορά τους στη Δημοκρατία˙ και
(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
(8) Για τους σκοπούς των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά, μέσα στα πλαίσια της μετακίνησης τους από τόπο εντός της Δημοκρατίας σε άλλο τόπο εντός της Δημοκρατίας, εξέρχονται και επανεισέρχονται στη Δημοκρατία, η μετακίνηση δεν θεωρείται ως μεταφορά από ή προς τη Δημοκρατία.
(9) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι η ειδοποίηση για τους σκοπούς του εδαφίου (5) δεν επιδίδεται ή αποσύρεται εκτός σε τέτοιες περιστάσεις, και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο όπως δύναται να καθορίζεται στους Κανονισμούς.
(10) [Διαγράφηκε]
(11) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, αναφορικά με αγαθά ή υπηρεσίες γενικά ή αναφορικά με συγκεκριμένα αγαθά που προσδιορίζονται στους Κανονισμούς, τη διαφοροποίηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου που καθορίζουν τον τόπο όπου πραγματοποιείται μια παράδοση αγαθών.
(12) Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, στην περίπτωση παράδοσης, σε μεταπωλητή υποκείμενο στον φόρο, αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά ή, σε περίπτωση έλλειψης έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, ο τόπος όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.
(13)(α) Στην περίπτωση παράδοσης αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή μέσω οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα ή παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, εάν η παράδοση αυτή δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του εδαφίου (12), ο τόπος της συναλλαγής είναι ο τόπος πραγματικής χρησιμοποίησης και κατανάλωσης των αγαθών από τον πελάτη.
(β) Όταν το σύνολο ή μέρος του αερίου ή της ηλεκτρικής ενέργειας ή της θερμότητας ή ψύχους δεν καταναλώνεται πραγματικά από τον πελάτη, θεωρείται ότι αυτά τα μη καταναλωθέντα αγαθά έχουν χρησιμοποιηθεί και καταναλωθεί στον τόπο όπου έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ο μεταπωλητής, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά και σε περίπτωση έλλειψης έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, θεωρείται ότι χρησιμοποίησε και κατανάλωσε τα αγαθά στον τόπο όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.
(14) Για του σκοπούς των εδαφίων (12) και (13) του παρόντος άρθρου, «μεταπωλητής υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σημαίνει υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η κύρια δραστηριότητα του οποίου σε σχέση με τις αγορές αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας ή ψύχους, είναι η μεταπώληση των ανωτέρω προϊόντων και του οποίου η ιδιοκατανάλωση των προϊόντων αυτών είναι αμελητέα.
(15)(α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων των εδαφίων (1) έως (14) του παρόντος άρθρου, όταν τα αγαθά παραδίδονται διαδοχικά και αυτά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από ένα κράτος μέλος σε άλλο απευθείας από τον πρώτο προμηθευτή στον τελευταίο παραλήπτη σε όλο το μήκος της αλυσίδας, η αποστολή ή η μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση προς τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης.
(β) Κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων στην παράγραφο (α), η αποστολή ή μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση αγαθών από τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης, όταν ο ενδιάμεσος αυτός φορέας έχει κοινοποιήσει στον προμηθευτή του τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει λάβει από το κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά.
(16) Για τους σκοπούς του εδαφίου (15), ως “ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης” θεωρείται προμηθευτής διαφορετικός από τον πρώτο προμηθευτή στην αλυσίδα, ο οποίος αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά είτε ο ίδιος είτε μέσω τρίτου μέρους που ενεργεί για λογαριασμό του.
10Α.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η χώρα παροχής υπηρεσιών.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι πραγματοποιείται -
(α) σε περίπτωση όπου το πρόσωπο, το οποίο λαμβάνει τις υπηρεσίες («ο λήπτης») είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η χώρα όπου ανήκει ο λήπτης, και
(β) διαφορετικά, η χώρα όπου ανήκει το πρόσωπο που παρέχει τις υπηρεσίες («ο παροχέας»).
(3) Ο τόπος παροχής δικαιώματος, ή επιλογής ή προτεραιότητας σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών είναι ο ίδιος με τον τόπο που η παροχή υπηρεσιών θα θεωρείται ότι έγινε εάν γινόταν από τον παροχέα του δικαιώματος προς τον λήπτη του δικαιώματος, ανεξάρτητα από το δικαίωμα, η επιλογή ή προτεραιότητα έχει ασκηθεί και στην περίπτωση παροχής οποιουδήποτε οφέλους που προκύπτει από οποιοδήποτε δικαίωμα σε υπηρεσίες, ο τόπος παροχής είναι ο ίδιος με τον τόπο παροχής υπηρεσιών στις οποίες αφορά το δικαίωμα, είτε ασκείται είτε όχι.
(4) Πρόσωπο θεωρείται «σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σε σχέση με παροχή υπηρεσιών, αν το πρόσωπο:
(α) είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 9 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
(β) είναι πρόσωπο εγγεγραμμένο με βάση τις διατάξεις του Νόμου·
(γ) θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και αναγνωρίζεται για σκοπούς Φ.Π.Α. σε άλλο κράτος μέλος εκτός από τη Δημοκρατία,
και οι υπηρεσίες λαμβάνονται από το πρόσωπο αυτό, όχι αποκλειστικά για ιδιωτικούς σκοπούς.
(5) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας -
(α) να τροποποιεί το Δέκατο Τρίτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό·
(β) να προνοεί για εξαιρέσεις από τις διατάξεις της πρώτης και της δεύτερης παραγράφου του εδαφίου (2).
11.— (1) Όταν υπηρεσίες παρέχονται από πρόσωπο το οποίο ανήκει σε χώρα άλλη από τη Δημοκρατία υπό τις περιστάσεις που εφαρμόζονται δυνάμει της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου, ως εάν, αντί να θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από εκείνο το πρόσωπο θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από το λήπτη στη Δημοκρατία, στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί ο λήπτης και η συναλλαγή είναι φορολογητέα συναλλαγή.
(2) Το εδάφιο (1) εφαρμόζεται αν –
(α) ο λήπτης είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και
(β) ο τόπος παροχής των υπηρεσιών είναι η Δημοκρατία, και
όταν οι υπηρεσίες είναι οποιασδήποτε περιγραφής του Μέρους Ι και ΙΙ του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, ο λήπτης είναι εγγεγραμμένος δυνάμει των διατάξεων του νόμου.
(3) Παροχές που δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από το λήπτη δε λαμβάνονται υπόψη ως παροχές που πραγματοποιήθηκαν από αυτόν όταν καθορίζεται οποιαδήποτε έκπτωση φόρου εισροών στην περίπτωσή του δυνάμει του άρθρου 21(1).
(4) Κατά την εφαρμογή του εδαφίου (1) πιο πάνω, η παροχή υπηρεσιών που θεωρείται ότι πραγματοποιείται από το λήπτη λογίζεται ότι έχει πραγματοποιηθεί σε χρόνο που καθορίζεται σύμφωνα με Κανονισμούς για τον προσδιορισμό του χρόνου της παροχής σε περιπτώσεις που εμπίπτουν σε εκείνο το εδάφιο.
(5) Το εδάφιο (1) δεν εφαρμόζεται για υπηρεσίες που περιγράφονται στο Έκτο και Έβδομο Παράρτημα.
11Α. Όταν παραδίδεται αέριο μέσω του συστήματος διανομής φυσικού αερίου ή ηλεκτρικής ενέργειας:
(α) Από πρόσωπο που είναι εγκατεστημένο εκτός της Δημοκρατίας, και
(β) λαμβάνεται από πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, για σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί,
τότε οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης του και ωσάν η παράδοση να ήταν φορολογητέα παράδοση.
11Β.-(1) Το παρόν άρθρο, εφαρμόζεται για υπηρεσίες ή υπηρεσίες μαζί με αγαθά που παρέχονται μέσα στα πλαίσια κατασκευής, μετατροπής, κατεδάφισης, επιδιόρθωσης ή συντήρησης οικοδομής ή οποιουδήποτε έργου πολιτικής μηχανικής.
(2) Οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, όσο και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτές αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.
(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.
(4) Σε περίπτωση που -
(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες σε πρόσωπο («στο λήπτη») σε οποιοδήποτε χρόνο∙
(β) οι υπηρεσίες που παρέχονται εμπίπτουν στις υπηρεσίες που περιγράφονται στο εδάφιο (1)∙ και
(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,
οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α., επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παράσχει τις υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες μαζί με τα αγαθά, μέσα στα πλαίσια ή για την προώθηση της επιχείρησής του.
(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.
11Γ.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φ.Π.Α και των οποίων ο κώδικας οικονομικής δραστηριότητας είναι ο κώδικας συνδυασμένης ονοματολογίας 46771 και συνίστανται σε μεταχειρισμένα μέταλλα ή/και απορρίμματα μετάλλων.
(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.
(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.
(4) Σε περίπτωση που -
(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,
(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών που αναφέρονται στο εδάφιο (1), και
(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί,
οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά, μέσα στα ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησής του.
(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.
(6) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών, από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στο λήπτη, να τηρεί αρχείο, στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για τις οποίες εφαρμόζεται το παρόν άρθρο∙ το αρχείο περιέχει όλα τα στοιχεία που αφορούν την αγορά και παράδοση αγαθών, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου.
11Δ. - (1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στην περίπτωση -
(α) Μεταβίβασης κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή και εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σε αυτό·
(β) μεταβίβασης της κατοχής κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού δυνάμει σύμβασης πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας η οποία προβλέπει ρητά ότι θα μεταβιβαστεί και το κτίριο μαζί με το οικόπεδο που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό σε μελλοντικό χρόνο ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσής του με δικαίωμα εξαγοράς, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση, για το οποίο έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας μετά την 1η Μαΐου 2004,
(γ) μεταβίβασης της κατοχής, μεταβίβασης εξ’ αδιαίρετου ιδανικής μερίδας, μεταβίβασης της κατοχής δυνάμει σύμβασης ή συμφωνίας πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας, η οποία ρητά προβλέπει ότι η κυριότητα θα μεταβιβαστεί σε μελλοντικό χρόνο, ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσης με δικαίωμα εξαγοράς μη ανεπτυγμένης οικοδομήσιμης γης η οποία προορίζεται για την ανέγερση μίας ή περισσότερων σταθερών κατασκευών και πραγματοποιείται στο πλαίσιο άσκησης οικονομικής δραστηριότητας,
όταν η μεταβίβαση γίνεται από το δανειολήπτη στο πλαίσιο διαδικασίας αναδιάρθρωσης δανείου, καθώς και στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής μεταβίβασης προς το δανειστή.
(2) Οποιαδήποτε περίπτωση παράδοσης αγαθών από τις προβλεπόμενες στο εδάφιο (1), για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος θεωρείται ως φορολογητέα συναλλαγή του λήπτη όπως και του προσώπου που την πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.
Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει της μη επιβολής Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.
(3) Σε περίπτωση κατά την οποία -
(α) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε οποιοδήποτε χρόνο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο (το «λήπτη»)∙
(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στην έννοια των αγαθών που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και
(γ) ο λήπτης κατά το χρόνο της συναλλαγής είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,
οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που προβλέπουν για την επιβολή Φ.Π.Α επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε παραδώσει ο ίδιος τα αγαθά στο πλαίσιο ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.
(4) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που προβλέπουν για το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται να εκπέσει, ισχύουν για συναλλαγές για τις οποίες ο Φ.Π.Α. δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, αποδίδεται από το λήπτη.
11Ε.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα.
(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, ανεξαρτήτως εάν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.
(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.
(4) Σε περίπτωση που -
(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,
(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών-
(i) κινητά τηλέφωνα, ήτοι συσκευές που έχουν κατασκευασθεί ή προσαρμοσθεί για χρήση σε αναγνωρισμένο δίκτυο και λειτουργούν σε συγκριμένες συχνότητες, ανεξαρτήτως του αν χρησιμοποιούνται ή όχι για άλλους σκοπούς·
(ii) μηχανισμοί ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, όπως μικροεπεξεργαστές και κεντρικές μονάδες επεξεργασίας πριν από την ενσωμάτωση τους σε προϊόντα προοριζόμενα για τον τελικό χρήστη·
(iii) κονσόλες για παιχνίδια, ταμπλέτες ηλεκτρονικών υπολογιστών και φορητοί υπολογιστές.
(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.
(5) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στον λήπτη, να τηρεί αρχείο στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για τις οποίες εφαρμόζεται το παρόν άρθρο:
11ΣΤ.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για παραδόσεις ακατέργαστων και ημικατεργασμένων πολύτιμων μετάλλων, εξαιρουμένων των παραδόσεων που διέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 40 και 42Α.
(2) Οι προβλεπόμενες στο εδάφιο (1) παραδόσεις αγαθών θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και εάν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.
(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.
(4) Σε περίπτωση κατά την οποία-
(α) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο («τον λήπτη») σε οποιονδήποτε χρόνο·
(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στα αγαθά που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και
(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί·
οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.
(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.
(6) Πρόσωπο το οποίο υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, τηρεί βιβλίο καταγραφής αγορών μεταχειρισμένων αντικειμένων, όπως αυτό ορίζεται στον περί Κυπριακού Οργανισμού Σήμανσης Αντικειμένων από Πολύτιμα Μέταλλα Νόμο, για περίοδο έξι (6) ετών.
12.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται για τους σκοπούς του άρθρου 10Α ή του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος ή του άρθρου 11, σε σχέση με οποιαδήποτε παροχή υπηρεσιών, κατά πόσο ο παροχέας ή ο λήπτης ανήκει σε μια χώρα ή άλλη.
(2) Πρόσωπο που είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη σχετική χώρα.
(3) Στο εδάφιο (2) η φράση «σχετική χώρα» σημαίνει –
(α) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση σε μια χώρα, και δεν έχει τέτοια εγκατάσταση σε άλλη χώρα, εκείνη η χώρα,
(β) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση, ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση ή εγκαταστάσεις σε περισσότερες από μία χώρες, η χώρα στην οποία βρίσκεται η σχετική εγκατάσταση, και
(γ) διαφορετικά, η χώρα της συνήθους διαμονής του προσώπου.
(4) Στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3), η φράση «σχετική εγκατάσταση» σημαίνει οποιαδήποτε επιχειρηματική εγκατάσταση ή οποιαδήποτε από τις μόνιμες εγκαταστάσεις του προσώπου που συνδέεται πιο άμεσα με την παροχή.
(5) Πρόσωπο το οποίο δεν είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη χώρα όπου έχει τη συνήθη διαμονή του.
(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, «συνήθης διαμονή», σε σχέση με νομικό πρόσωπο, σημαίνει τον τόπο όπου έχει νόμιμα συσταθεί.