23.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου, η αξία οιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου θα λογίζηται ότι είναι το τίμημα όπερ κατά την γνώμην του Εφόρου θα απέφερεν εάν επωλείτο εν τη ελευθέρα αγορά κατά τον χρόνον του θανάτου του αποθανόντος, ουδεμία δε έκπτωσις θα γίνηται εις την εκτίμησιν λόγω του ότι η εκτίμησις εβασίσθη επί της προϋποθέσεως ότι ολόκληρος η περιουσία θα προσφερθή προς πώλησιν κατά τον αυτόν χρόνον:
(2) Οσάκις εισόδημα περιουσιακού τινος στοιχείου κατέστη οφειλόμενον αλλά δεν εισεπράχθη υπό του αποθανόντος προ του θανάτου αυτού, η αξία του περιουσιακού τούτου στοιχείου, διά τους σκοπούς του παρόντος νόμου, θα είναι το άθροισμα της δυνάμει της παραγράφου (1) του παρόντος άρθρου υπολογισθείσης τιμής και του ποσού του τοιούτου εισοδήματος.
(3) Οσάκις το εκτιμηθησόμενον περιουσιακόν στοιχείον συνίσταται εξ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδος ακινήτου περιουσίας η αξία της εξ αδιαιρέτου ταύτης ιδανικής μερίδος θα είναι ίση προς το αντίστοιχον ποσόν της αξίας του όλου ακινήτου ως αύτη εκτιμάται δυνάμει της παραγράφου (1) του παρόντος άρθρου, μειουμένη κατά ποσόν ίσον προς δέκα τοις εκατόν επί του τοιούτου αντιστοίχου ποσού.
(4) Οσάκις το εκτιμηθησόμενον περιουσιακόν στοιχείον σύγκειται εκ μετοχών εταιρείας εγγεγραμμένης εν τη Δημοκρατία, κατά τον καθορισμόν της αξίας των τοιούτων μετοχών διά τους σκοπούς, του παρόντος νόμου, θα λαμβάνηται υπ’ όψιν, μεταξύ άλλων παραγόντων, και η κατά τον χρόνον του θανάτου αγοραία αξία του ενεργητικού της εταιρείας.
23Α. Παρά τις διατάξεις του άρθρου 23, οσάκις η βεβαίωσις του φόρου κληρονομίας του πληρωτέου αναφορικώς προς την περιουσίαν προσώπου αποθανόντος πρό της εκρύθμου καταστάσεως, γίνεται εντός περιόδου εξ μηνών από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, ο Έφορος, κατά τον καθορισμόν της αξίας οιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου, λαμβάνει υπ' όψιν το τίμημα όπερ κατά την γνώμην αυτού θα επέφερεν εάν τούτο επωλείτο εν τη ελευθέρα αγορά κατά τον χρόνον της βεβαιώσεως.
24. Η αξία του οφέλους του προκύπτοντος ως εκ του τερματισμού ισοβίου τινός επικαρπίας τερματιστέας επί τω θανάτω του αποθανόντος, θα λογίζηται ως εξής:-
(α) εάν η επικαρπία επεξετείνετο εφ’ ολοκλήρου του εισοδήματος του περιουσιακού στοιχείου του υποκειμένου εις την επικαρπίαν, η αξία του περιουσιακού τούτου στοιχείου θα λαμβάνηται ως η αξία του οφέλους, και
(β) εάν η επικαρπία δεν επεξετείνετο εφ’ ολοκλήρου του εισοδήματος του περιουσιακού στοιχείου του υποκειμένου εις την επικαρπίαν, ως η αξία του οφέλους θα λαμβάνηται τοσούτον ποσόν της αξίας του περιουσιακού στοιχείου όσον αναλογεί προς το μερίδιον του εισοδήματος όπερ περιέρχεται εις άλλους κατά τον τερματισμόν της επικαρπίας.
25. Κατά τον υπολογισμόν της αξίας της περιουσίας αποθανόντος προσώπου, τηρουμένων των εν τοις εφεξής διατάξεων, θα χορηγήται έκπτωσις λογικού τινός ποσού διά τας δαπάνας κηδείας, ως και έκπτωσις διά χρέη και εμπραγμάτου ασφαλείας συνομολογηθείσας ή δημιουργηθείσας υπό του αποβιώσαντος ή αίτινες εβάρυνον οιονδήποτε περιουσιακόν στοιχείον συνιστούν μέρος της περιουσίας πριν τούτο περιέλθη εις την κυριότητα του αποθανόντος είτε διά κληρονομικής διαδοχής, δωρεάς, μεταβιβάσεως, αγοράς είτε άλλως, και αίτινες εσυνέχισαν βαρύνουσαι το στοιχείον τούτο κατά την ημερομηνίαν του θανάτου. Ουδεμία, όμως, έκπτωσις θα χορηγήται-
(α) διά χρέη συναφθέντα υπό του αποθανόντος, ή εμπραγμάτους ασφαλείας δημιουργηθείσας υπ’ αυτού, εκτός εάν τα τοιαύτα χρέη ή εμπράγματοι ασφάλειαι συνήφθησαν ή εδημιουργήθησαν καλοπίστως αντί πλήρους χρηματικής ή ετέρας εχούσης χρηματικήν αξίαν αντιπαροχής, καθ’ ολοκληρίαν προς χρήσιν και όφελος του αποθανόντος. ή
(β) διά χρέη οφειλόμενα εις τινα συγγενή του αποθανόντος και βαρύνοντα το συμφέρον του αποθανόντος εκτός εάν προσκομισθώσιν αποδεικτικά στοιχεία αποδεικνύοντα ότι το χρέος συνήφθη ή συνωμολογήθη καλοπίστως υπό του αποθανόντος αντί πλήρους χρηματικής ή εχούσης χρηματικήν αξίαν αντιπαροχής, καθ’ ολοκληρίαν προς χρήσιν και όφελος του αποθανόντος. Διά τους σκοπούς της παρούσης παραγράφου, ο όρος «συγγενής» σημαίνει τον σύζυγον ή την σύζυγον, τους ανιόντας, τους κατ’ ευθείαν γραμμήν κατιόντας, τους αδελφούς και τας αδελφάς. ή
(γ) διά χρέη αναφορικώς προς τα οποία υφίσταται δικαίωμα πληρωμής εξ οιασδήποτε ετέρας περιουσίας ή ετέρου προσώπου, εκτός εάν η τοιαύτη πληρωμή δεν δύναται να επιτευχθή. ή
(δ) πλέον της μιας φοράς διά το αυτό χρέος ή εμπράγματον ασφάλειαν βαρύνουσαν διάφορα τμήματα της περιουσίας,
και τα χρέη ή εμπράγματοι ασφάλειαι δι’ άς χορηγείται έκπτωσις θα αφαιρώνται εκ της αξίας του διά τούτων βαρυνομένου περιουσιακού στοιχείου:
Νοείται ότι δεν θα χορηγήται έκπτωσις διά δαπάνας κηδείας γενομένας εκτός της Δημοκρατίας ή διά χρέη οφειλόμενα υπό του αποθανόντος εις πρόσωπα μη διαμένοντα εν τη Δημοκρατία (εκτός εάν συνεφωνήθη η εν τη Δημοκρατία πληρωμή αυτών ή εάν ταύτα βαρύνωσι περιουσιακόν στοιχείον κείμενον εν τη Δημοκρατία), παρά μόνον εκ της αξίας περιουσίας κειμένης εκτός της Δημοκρατίας, επί της οποίας επιβάλλεται φόρος κληρονομίας:
Νοείται, περαιτέρω, ότι, εάν αποδειχθή, ικανοποιητικώς διά τον Έφορον, ότι το ποσόν των ειρημένων δαπανών κηδείας υπερβαίνει την αξίαν του περιουσιακού στοιχείου του αποθανόντος του κειμένου εκτός της Δημοκρατίας, το τοιούτον υπέρ την ρηθείσαν αξίαν ποσόν δύναται να αφαιρήται εκ της αξίας της περιουσίας.
26. Οσάκις ο Έφορος ικανοποιείται ότι λόγω θανάτου επισυμβάντος κατά ή μετά την 1ην Ιανουαρίου 1968, φόρος είναι πληρωτέος εν οιαδήποτε χώρα εκτός της Δημοκρατίας αναφορικώς προς περιουσιακόν στοιχείον ευρισκόμενον εν τη προρηθείση χώρα και αποτελούν, βάσει του παρόντος Νόμου, περιουσίαν περιερχόμενην εις άλλους επί τω θανάτω του αποβιώσαντος, χορηγεί έκπτωσιν εκ του φόρου κληρονομίας ίσην προς το ποσόν του τοιούτου εν τη αλλοδαπή φόρου ή προς το ποσόν του φόρου κληρονομίας του πληρωτέου αναφορικώς προς το τοιούτον περιουσιακόν στοιχείον δυνάμει του παρόντος Νόμου, οιονδήποτε των ποσών αυτών είναι το μικρότερον.