1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί Περίθαλψης και Μεταχείρισης Τοξικομανών Νόμος του 1992.
2. Για σκοπούς του παρόντος Νόμου, εκτός αν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια-
“ανήλικος” σημαίνει πρόσωπο το οποίο δεν έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του
“Διευθυντής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών” σημαίνει το Διευθυντή των Ψυχιατρικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας
“Δικαστήριο” για σκοπούς του άρθρου 5 σημαίνει το Επαρχιακό Δικαστήριο του τόπου μόνιμης διαμονής του ανηλίκου
“κέντρο” σημαίνει χώρο αποτοξίνωσης και απεξάρτησης τοξικομανών που καθορίζεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 3
“νόμιμος κηδεμόνας” σημαίνει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που ασκούν γονική μέριμνα για τον ανήλικο δυνάμει των διατάξεων του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου
“τοξικομανής” σημαίνει πρόσωπο το οποίο λόγω λήψης ναρκωτικών φαρμάκων ή ψυχοτρόπων ουσιών όπως αυτά καθορίζονται κατά καιρούς στον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο ή λόγω λήψης άλλων ουσιών που δυνατό να οδηγήσουν σε εξάρτηση, έχει καταστεί εξαρτημένο από τα πιο πάνω φάρμακα ή ουσίες
“Υπουργός” σημαίνει τον Υπουργό Υγείας.
3.-(1) Ο Υπουργός καθορίζει με διάταγμα τους χώρους στους οποίους, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, θα παρέχεται σε τοξικομανείς η αναγκαία παρακολούθηση, περίθαλψη και θεραπεία και οι οποίοι θα καλούνται κέντρα αποτοξίνωσης και απεξάρτησης.
(2) Τα κέντρα πρέπει να διαθέτουν ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό εξειδικευμένο στην παρακολούθηση, περίθαλψη, θεραπεία αποτοξίνωσης και απεξάρτησης τοξικομανών και να διαθέτουν επίσης κατάλληλους χώρους και εξοπλισμό.
(3) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς για τη ρύθμιση της λειτουργίας των κέντρων.
4.-(1) Ο υπεύθυνος κάθε κέντρου στο οποίο περιθάλπονται τοξικομανείς πρέπει να τηρεί μητρώο περίθαλψης, όπου καταχωρούνται όλες οι λεπτομέρειες σχετικά με τον τοξικομανή.
(2) Ο υπεύθυνος κάθε κέντρου οφείλει να διαβιβάζει χωρίς καθυστέρηση στο Διευθυντή Ψυχιατρικών Υπηρεσιών όλες τις λεπτομέρειες που καταχωρούνται στο μητρώο.
(3) Όλες οι πληροφορίες για την παρακολούθηση, περίθαλψη και θεραπεία τοξικομανών σε κέντρο καταχωρούνται σε κεντρικό μητρώο το οποίο τηρεί ο Διευθυντής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών.
(4) Όλα τα στοιχεία που καταχωρούνται δυνάμει του παρόντος άρθρου είναι εμπιστευτικής φύσης και δεν αποκαλύπτονται παρά μόνο-
(α) Με την έγγραφη αίτηση ή συγκατάθεση του τοξικομανούς ή του νόμιμου κηδεμόνα του ή
(β) με αιτιολογημένο διάταγμα του Δικαστηρίου εκδιδόμενο δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (5).
(5) Το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα δυνάμει του εδαφίου 4(β) στις περιπτώσεις όπου η αίτηση υποβάλλεται από ή εκ μέρους του Αρχηγού της Αστυνομίας για σκοπούς διερεύνησης διάπραξης αδικημάτων ή για την πρόληψη διάπραξης αδικημάτων και το Δικαστήριο κρίνει με βάση τα γεγονότα που εκτίθενται σε ένορκο δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης ότι η έκδοση του διατάγματος είναι προς το συμφέρον της δημόσιας ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης ή της δημόσιας υγείας.
(6) Παράβαση των προνοιών του παρόντος άρθρου από οποιοδήποτε πρόσωπο υπεύθυνο για την τήρηση μητρώου συνιστά αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση ενός χρόνου ή με πρόστιμο πεντακόσιων λιρών ή και με τις δύο ποινές.
5.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο δύναται να εκδίδει διάταγμα περίθαλψης ανήλικων τοξικομανών σε κέντρο (που στο εξής θα αναφέρεται ως “διάταγμα περίθαλψης ανηλίκου”).
(2) Η αίτηση υποβάλλεται από το νόμιμο κηδεμόνα του ανηλίκου και υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του ίδιου του κηδεμόνα ή άλλου προσώπου.
(3) Το Δικαστήριο, αν ικανοποιηθεί από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης ότι ο ανήλικος χρήζει άμεσης περίθαλψης και απεξάρτησης ως αποτέλεσμα της οποίας-
(α) Κινδυνεύει σοβαρά η ψυχική και φυσική του υγεία ή
(β) υπάρχουν προβλεπτοί κίνδυνοι για το μέλλον και τη ζωή του ή
(γ) ενδέχεται να προξενήσει σοβαρή βλάβη στον ίδιο τον εαυτό του ή σε άλλα προσκείμενα σ’ αυτό πρόσωπα,
εκδίδει προσωρινό διάταγμα, που δεν υπερβαίνει τις τρεις ημέρες για ιατρική παρακολούθηση σε κέντρο.
(4) Μετά την περάτωση της ιατρικής παρακολούθησης ο αρμόδιος ιατρικός λειτουργός ο οποίος εξέτασε και παρακολούθησε την κατάσταση του ανηλίκου εκδίδει πιστοποιητικό σχετικό με τα ευρήματα της παρακολούθησης, περιλαμβανομένης και γνωμάτευσης για τη σκοπιμότητα της θεραπείας όπως επίσης και της προβλεπόμενης διάρκειας της θεραπείας.
(5) Το Δικαστήριο δύναται να παρατείνει τη διάρκεια του προσωρινού διατάγματος παρακολούθησης, αλλά κάθε παράταση δε θα υπερβαίνει τις οκτώ ημέρες και στο σύνολο τους δε θα υπερβαίνουν τις σαράντα ημέρες.
(6) Το Δικαστήριο μετά την έκδοση του ιατρικού πιστοποιητικού δύναται, αν το κρίνει σκόπιμο, να εκδώσει διάταγμα περίθαλψης ανηλίκου, με σκοπό την έγκαιρη και αποτελεσματική αποτοξίνωση και απεξάρτηση του ανηλίκου.
(7) Το Δικαστήριο δύναται, αν το κρίνει σκόπιμο, πριν εκδώσει διάταγμα περίθαλψης ανηλίκου να εξασφαλίσει τις απόψεις του ανηλίκου.
(8) Το διάταγμα περίθαλψης ανηλίκου είναι καθορισμένης διάρκειας, αλλά η αρχική περίοδος δε θα υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Η διάρκεια του διατάγματος δύναται να παρατείνεται κατόπιν ιατρικής γνωμάτευσης κάθε τρεις μήνες, νοουμένου ότι η ολική περίοδος θεραπείας δε θα υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις μήνες.
(9) Σχετικά με την υποβολή αίτησης δυνάμει του παρόντος άρθρου και μέχρις ότου εκδοθούν διαδικαστικοί κανονισμοί βάσει των διατάξεων του άρθρου 11 θα ισχύουν οι πιο κάτω διατάξεις:
(α) Όπου τη γονική μέριμνα ασκεί ένα πρόσωπο, η αίτηση υποβάλλεται μονομερώς (ex parte) με ειδοποίηση προς το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις όπου τα πρόσωπα που ασκούν τη γονική μέριμνα είναι περισσότερα του ενός και η αίτηση υποβάλλεται από κοινού.
(β) Όπου τη γονική μέριμνα ασκούν περισσότερα του ενός προσώπου και δε συμφωνούν στην από κοινού υποβολή της αίτησης, τότε η αίτηση γίνεται με κλήση στην οποία το πρόσωπο το οποίο διαφωνεί όπως επίσης και ο Γενικός Εισαγγελέας καθίστανται ως οι καθ’ ων η αίτηση.
(γ) Το Δικαστήριο δεν εκδίδει διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου, όταν ο Γενικός Εισαγγελέας ενίσταται, εκτός αν το Δικαστήριο κρίνει ότι η έκδοση του διατάγματος επιβάλλεται προς το συμφέρον της υγείας και ευημερίας του ανηλίκου.
6. Τοξικομανής ο οποίος τυγχάνει ή έτυχε εθελοντικής θεραπείας σε κέντρο δε διώκεται για αδικήματα σχετικά με παραβάσεις του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου ή του περί Δήμευσης Εσόδων από Παράνομη Διακίνηση Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών χωρίς τη συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
7.-(1) Όταν πρόσωπο καταδικάζεται για οποιοδήποτε αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση, εκτός φόνου εκ προμελέτης, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (2), το Δικαστήριο το οποίο καταδίκασε το εν λόγω πρόσωπο δύναται με διάταγμα του (το οποίο για σκοπούς του παρόντος Νόμου θα καλείται “διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο”) να εξουσιοδοτήσει την εισδοχή και κράτηση του καταδικασθέντος σε κέντρο για σκοπούς της απαιτούμενης θεραπείας και περίθαλψης.
(2) Το Δικαστήριο δύναται όταν εκδίδει διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο, να θέσει τέτοιους όρους και να δώσει τέτοιες οδηγίες που κατά τη γνώμη του είναι αναγκαίες για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή του διατάγματος και για επίτευξη των σκοπών για τους οποίους εκδίδεται.
(3) Οι αναφερόμενες στο εδάφιο (1) προϋποθέσεις είναι-
(α) Αν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί με βάση γραπτή ή προφορική ιατρική γνωμάτευση ότι ο καταδικασθείς είναι τοξικομανής και ότι ο εθισμός του είναι της μορφής και του βαθμού που επηρεάζουν την άσκηση ελεύθερης βούλησης και κρίσης του και που καθιστούν αναγκαία την έγκαιρη παρακολούθηση και παροχή θεραπευτικής αγωγής για απάμβλυνση και πρόληψη επιδείνωσης της κατάστασης του, και
(β) το Δικαστήριο, έχοντας υπόψη όλα τα περιστατικά της υπόθεσης, περιλαμβανομένης της φύσης του αδικήματος, του χαρακτήρα και του ιστορικού του καταδικασθέντος όπως επίσης και άλλους τρόπους μεταχείρισης, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η έκδοση διατάγματος περίθαλψης σε κέντρο είναι ο καταλληλότερος τρόπος μεταχείρισης.
(4) Διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο αποτελεί επαρκή εξουσιοδότηση-
(α) Σε αστυνομικό ή κηδεμονευτικό λειτουργό ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται να μεταφέρει τον καταδικασθέντα στο κέντρο που αναφέρεται στο διάταγμα.
(β) στον υπεύθυνο του κέντρου να δεχτεί την εισαγωγή του καταδικασθέντος στο κέντρο και ακολούθως να τον κρατήσει στο εν λόγω κέντρο σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος Νόμου και των όρων και οδηγιών που το Δικαστήριο θα περιλάβει στο διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο.
(5) Το διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο εφαρμόζεται ως ακολούθως:
(α) Για σκοπούς παρακολούθησης και προκαταρκτικού υπολογισμού της διάρκειας και τρόπου θεραπείας, έχει αρχική ισχύ οκτώ ημερών από την εισδοχή του καταδικασθέντος στο κέντρο
(β) προτού εκπνεύσει η εν λόγω περίοδος των οκτώ ημερών, ο υπεύθυνος του κέντρου στο οποίο έχει εισαχθεί ο καταδικασθείς, παρουσιάζει έκθεση στο Δικαστήριο σχετικά με τα ευρήματα του αναφορικά με την παρακολούθηση της κατάστασης του καταδικασθέντος, την προβλεπόμενη διάρκεια και το είδος της θεραπείας και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία την οποία ο υπεύθυνος θα κρίνει αναγκαία ή το Δικαστήριο θα απαιτήσει
(γ) εκτός αν το Δικαστήριο, ενόψει της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο (β), καθορίσει μικρότερη χρονική περίοδο, η διάρκεια της περιόδου θεραπείας θα είναι αρχικά για τρεις μήνες, και δύναται να ανανεώνεται με σχετικό διάταγμα του Δικαστηρίου κάθε τρεις μήνες αλλά σε καμιά περίπτωση το σύνολο των περιόδων θεραπείας δε θα υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις μήνες
(δ) η ανανέωση που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, γίνεται αν το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτή είναι σκόπιμη και αναγκαία με βάση την έκθεση προόδου και πρόγνωση θεραπείας του υπεύθυνου του κέντρου.
(6) Κατά τη διάρκεια της θεραπείας ο καταδικασθείς θα κρατείται στο κέντρο εκτός αν ο υπεύθυνος του εν λόγω κέντρου επιτρέψει σ’ αυτόν την έξοδο του με ειδική άδεια και υπό όρους τους οποίους θα περιλάβει σ’ αυτή.
(7) Παράβαση όρων άδειας εξόδου που επιβλήθηκαν δυνάμει του εδαφίου (6) αποτελεί αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση έξι μηνών ή με πρόστιμο πεντακόσιων λιρών ή και με τις δύο ποινές.
(8) Για σκοπούς του παρόντος άρθρου υπεύθυνος κέντρου περιλαμβάνει το γιατρό ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση και θεραπεία του καταδικασθέντος.
(9) Καταδικασθείς ο οποίος βρίσκεται εκτός του χώρου του κέντρου κατά παράβαση του διατάγματος περίθαλψης σε κέντρο ή άδειας που εκδόθηκε από τον υπεύθυνο του κέντρου υπόκειται σε σύλληψη και μεταφορά στο κέντρο όπου έχει σταλεί για περίθαλψη.
(10) Όταν το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα περίθαλψης σε κέντρο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, δε θα επιβάλλει σχετικά με το αδίκημα που διαπράχθηκε οποιαδήποτε ποινή.
(11) Οι πρόνοιες του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στις περιπτώσεις όπου το αδίκημα που διαπράχθηκε είναι αδίκημα διακίνησης ναρκωτικών με την έννοια του περί Δήμευσης Εσόδων από Παράνομη Διακίνηση Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου και για το οποίο το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει με βάση τις πρόνοιες του εν λόγω Νόμου διάταγμα δήμευσης ή να επιβάλει πρόστιμο ανάλογο με τα οφέλη που δυνατό ο καταδικασθείς να έχει αποκομίσει από διακίνηση ναρκωτικών.
8.-(1) Όταν πρόσωπο καταδικάζεται για οποιοδήποτε αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση, εκτός φόνου εκ προμελέτης, και πληρούνται οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (2), το Δικαστήριο το οποίο έχει καταδικάσει το εν λόγω πρόσωπο δύναται να το απολύσει δυνάμει του άρθρου 33 του Ποινικού Κώδικα, για να παρασχεθεί σ’ αυτόν η ευκαιρία να συμμορφωθεί με τους όρους που αναφέρονται στο εδάφιο (3) τους οποίους το Δικαστήριο επέβαλε ως προϋπόθεση είτε για να μην επιβληθεί ποινή σε μελλοντική συνεδρία του Δικαστηρίου είτε για να μην κληθεί να παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου ο καταδικασθείς για επιβολή ποινής.
(2) Οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1) είναι:
(α) Αν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί με βάση γραπτή ή προφορική ιατρική γνωμάτευση ότι ο καταδικασθείς είναι τοξικομανής και ότι ο εθισμός του είναι της μορφής και του βαθμού που καθιστούν αναγκαία την έγκαιρη παρακολούθηση και παροχή κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής για απάμβλυνση και πρόληψη επιδείνωσης της κατάστασης του, και
(β) αν το Δικαστήριο, έχοντας υπόψη του όλα τα περιστατικά της υπόθεσης, περιλαμβανομένης της φύσης του αδικήματος, του χαρακτήρα και του ιστορικού του καταδικασθέντος καθώς επίσης και άλλους τρόπους μεταχείρισης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δικαιολογείται η εφαρμογή των προνοιών του εδαφίου (1),
(γ) αν ο καταδικασθείς είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί τους όρους τους οποίους το Δικαστήριο προτίθεται να επιβάλει ως προϋπόθεση για εφαρμογή των προνοιών του εδαφίου (1).
(3) Οι όροι οι αναφερόμενοι στο εδάφιο (1) είναι ότι ο καταδικασθείς-
(α) Θα παρουσιαστεί στο κέντρο το οποίο υπέδειξε το Δικαστήριο,
(β) θα παραμείνει στο εν λόγω κέντρο, και θα δεχτεί να υποβληθεί σε εξέταση, παρακολούθηση και θεραπεία, σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (4),
(γ) θα τηρεί πιστά τις οδηγίες και τους όρους που επιβάλλει ο υπεύθυνος του κέντρου.
(4) Η εξέταση, παρακολούθηση και θεραπεία που αναφέρεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3) γίνεται ως ακολούθως:
(α) Ο καταδικασθείς παρουσιάζεται στο κέντρο το οποίο υπέδειξε το Δικαστήριο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από την απόλυση του υπό όρους σύμφωνα με το εδάφιο (1), όπου και κρατείται για περίοδο οκτώ ημερών για εξέταση, παρακολούθηση και εκτίμηση της κατάστασης του και τον υπολογισμό της διάρκειας της περιόδου και τρόπου θεραπείας.
(β) Ο καταδικασθείς παραμένει στο εν λόγω κέντρο, εφόσον η παραμονή του παρατείνεται με έγκριση του Δικαστηρίου για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες και με βάση έκθεση του υπεύθυνου του κέντρου στο οποίο παρέχεται η περίθαλψη και θεραπεία.
(γ) Η περίοδος των τριών μηνών που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο δύναται να παρατείνεται από το Δικαστήριο κάθε τρεις μήνες αν κατά τη γνώμη του υπεύθυνου του κέντρου στο οποίο παρέχεται η περίθαλψη και θεραπεία, η παράταση της περιόδου ενδείκνυται για ολοκλήρωση της θεραπείας, νοουμένου ότι το σύνολο της κράτησης για θεραπεία και περίθαλψη δε θα υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις μήνες.
(5) Ο υπεύθυνος του κέντρου στο οποίο παρέχεται περίθαλψη δύναται να επιτρέψει την έξοδο και παραμονή του καταδικασθέντος εκτός του κέντρου υπό όρους τους οποίους θα περιλάβει στην άδεια.
(6) Παράβαση των όρων εξόδου αποτελεί αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση έξι μηνών ή με πρόστιμο πεντακόσιων λιρών ή και με τις δύο ποινές. Το Δικαστήριο δύναται, αν το κρίνει σκόπιμο να καλέσει τον κατηγορούμενο να εμφανιστεί ενώπιον του για επιβολή ποινής για το αδίκημα για το οποίο έχει αρχικά καταδικαστεί και για το οποίο η επιβολή ποινής έχει αναβληθεί.
(7) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου υπεύθυνος καθορισμένου κέντρου περιλαμβάνει το γιατρό ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση και θεραπεία του καταδικασθέντος.
(8) Οι πρόνοιες του εδαφίου (1) δεν εφαρμόζονται στις περιπτώσεις όπου αδίκημα που διαπράχθηκε είναι αδίκημα διακίνησης ναρκωτικών με την έννοια του περί Δήμευσης Εσόδων από Παράνομη Διακίνηση Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου και για το οποίο το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει με βάση τις πρόνοιες του εν λόγω Νόμου διάταγμα δήμευσης ή να επιβάλει πρόστιμο ανάλογο με τα οφέλη που δυνατόν ο καταδικασθείς να έχει αποκομίσει από διακίνηση ναρκωτικών.
9.-(1) Στις περιπτώσεις όπου πρόσωπο το οποίο καταδικάστηκε σε φυλάκιση ή εκτίει ποινή φυλάκισης χρήζει θεραπευτικής αγωγής η οποία παρέχεται καλύτερα και αποτελεσματικότερα σε κέντρο, το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει ένταλμα μεταφοράς του σε κέντρο, σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος άρθρου.
(2) Η αίτηση για έκδοση του εντάλματος μεταφοράς υποβάλλεται οποτεδήποτε στο Δικαστήριο από το Διευθυντή των Φυλακών αυτεπάγγελτα ή από τον τοξικομανή μέσω του Διευθυντή των Φυλακών. Σε περίπτωση που ο Διευθυντής αρνείται να υποβάλει ή να διαβιβάσει αίτηση, ο τοξικομανής δικαιούται να υποβάλει απευθείας στο Δικαστήριο αίτηση δυνάμει του παρόντος άρθρου.
(3) Το Δικαστήριο, προτού αποφασίσει σχετικά με την αίτηση, δύναται να απαιτήσει την παρουσίαση ιατρικής μαρτυρίας σχετικά με την αναγκαιότητα της αιτούμενης μεταφοράς και οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία κρίνει αναγκαία και σχετική, περιλαμβανομένων και πληροφοριών αναφορικά με την ασφαλή κράτηση του καταδίκου σε κέντρο.
(4) Η έκδοση διατάγματος μεταφοράς αποτελεί επαρκή εξουσιοδότηση-
(α) Για οποιοδήποτε αστυνομικό, κηδεμονευτικό λειτουργό ή άλλο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται για τη μεταφορά του καταδίκου στο κέντρο, και
(β) για τον υπεύθυνο του εν λόγω κέντρου να δεχτεί την εισδοχή και κράτηση του καταδίκου για τους σκοπούς και για την περίοδο που εκδόθηκε.
(5) Η κράτηση καταδίκου σε κέντρο λογίζεται ως κράτηση στις φυλακές, νοουμένου ότι, σε περίπτωση που η περίοδος φυλάκισης λήγει προτού συμπληρωθεί η θεραπευτική αγωγή, η κράτηση του στο κέντρο δύναται να συνεχιστεί, κατόπιν ειδικής εξουσιοδότησης του Δικαστηρίου, για τόση περίοδο και υπό τέτοιους όρους όπως το Δικαστήριο θα επιβάλει.
10.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο εκδίδει Κανονισμούς για την καλύτερη λειτουργία και εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(2) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (1), το Υπουργικό Συμβούλιο εκδίδει Κανονισμούς-
(α) Για τη λειτουργία, συντήρηση και στελέχωση των κέντρων,
(β) για την τήρηση μητρώου περίθαλψης και κεντρικού μητρώου,
(γ) για την ασφαλή κράτηση καταδικασθέντων και καταδίκων σε κέντρα.
11. Κανονισμοί που εκδίδονται με βάση τον παρόντα Νόμο κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων προς έγκριση. Αν μέσα σε εξήντα ημέρες από την κατάθεση τους η Βουλή με απόφαση της δεν τους τροποποιήσει ή τους ακυρώσει ολικώς ή μερικώς, τότε αμέσως μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας, δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και τίθενται σε ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσης τους. Σε περίπτωση τροποποίησης τους ολικώς ή μερικώς από τη Βουλή, αυτοί δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας όπως έχουν τροποποιηθεί και τίθενται σε ισχύ, αν δεν ορίζεται διαφορετικά σ’ αυτούς, από την ημέρα της δημοσίευσης τους.
12. Το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να εκδίδει διαδικαστικό κανονισμό σχετικά με την έκδοση των διαταγμάτων που προβλέπονται στα άρθρα 5, 7, 9 και 10.
Από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου [Σ.Σ.: δηλαδή του Ν. 41(Ι)/2016], ο περί Περίθαλψης και Μεταχείρισης Τοξικομανών Νόμος καταργείται.