14. Η νοσηλεία που παρέχεται δυνάμει του άρθρου 8 τερματίζεται οποτε δήποτε εφόσον-
(α) Δε μετατράπηκε από προαιρετική σε υποχρεωτική νοσηλεία·
(β) στις περιπτώσεις που γίνεται αναφορά στο άρθρο 8(2), τον τερμα τισμό της νοσηλείας ζητεί ο ασθενής ή ο προσωπικός αντιπρόσωπός του.
15.—(1) Η νοσηλεία που παρέχεται δυνάμει του άρθρου 9 τερματίζεται-
(α) Όταν ο υπεύθυνος του κέντρου ύστερα από διαβούλευση με τη διεπαγγελματική ομάδα, όπου αυτή είναι εφικτή, κρίνει ότι δε συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους διατάχθηκε η υποχρεωτική νοσηλεία·
(β) όταν υπάρχει σχετική αίτηση εκ μέρους του ασθενούς ή του προσω πικού αντιπροσώπου του και συμφωνεί μ' αυτό ο υπεύθυνος ψυχία τρος με γνωμάτευσή του.
(2) Σε περίπτωση που ο υπεύθυνος κέντρου κρίνει ότι επιβάλλεται η συνέ χιση της υποχρεωτικής νοσηλείας πληροφορεί εγγράφως τον αιτητή για τους λόγους απόρριψης της αίτησης και για το δικαίωμά του να αποταθεί στο δικαστήριο για αναθεώρηση της απόφασης του υπεύθυνου του κέντρου. Αντί γραφα της αίτησης και της απάντησης αποστέλλονται από τον υπεύθυνο του κέντρου στην Επιτροπή.
(3) Η αίτηση προς το δικαστήριο υποβάλλεται εντός τριάντα ημερών από την επίδοση στον ασθενή της απόφασης του υπεύθυνου του κέντρου. Στην αίτηση θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι για τον αιτούμενο τερματισμό της νοσηλείας και θα πρέπει να συνοδεύεται από ψυχιατρική και άλλη μαρτυρία που να υποστηρίζουν την αίτηση.
(4) Το δικαστήριο, αν αποδεχθεί την αίτηση, διατάσσει την απόλυση του ασθενούς ή διατάσσει η διάρκεια της υποχρεωτικής νοσηλείας να περιοριστεί στους δύο μήνες ή σε άλλη μικρότερη χρονική περίοδο.
(5) Παράλειψη του υπεύθυνου του κέντρου να συμμορφωθεί με τις διατά ξεις των εδαφίων (2) ή (3) συνιστά αδίκημα τιμωρούμενο με πρόστιμο £1.000.
16.—(1) Ασθενής, ο οποίος τυγχάνει υποχρεωτικής νοσηλείας δυνάμει του άρθρου 9 δύναται να εξέρχεται από το κέντρο και να παραμένει εκτός αυτού κατόπιν γραπτής άδειας του υπεύθυνου ψυχίατρου.
(2) Η άδεια εκδίδεται με όρους ή άνευ όρων και είναι ορισμένης χρονικής διάρκειας που δεν πρέπει να υπερβαίνει το υπόλοιπο της καθορισμένης περιόδου για υποχρεωτική νοσηλεία.
(3) Άδεια εξόδου δύναται να ανακληθεί οποτεδήποτε, αν αυτό κριθεί αναγκαίο για την ασφάλεια και την υγεία του ασθενούς ή την ασφάλεια και προστασία άλλων προσώπων. Ο τερματισμός γίνεται με έγγραφη ειδοποίηση που επιδίδεται στον ασθενή ή στον προσωπικό αντιπρόσωπο του.
(4) Ο ασθενής ο οποίος παραλείπει-
(α) Να επιστρέψει στο κέντρο μετά την εκπνοή της άδειας εξόδου· ή
(β) να συμμορφωθεί με οποιοδήποτε από τους όρους της άδειας εξόδου· ή
(γ) μετά την ανάκληση της άδειας δυνάμει του εδαφίου (3) να επιστρέψει στο κέντρο,
υπόκειται σε σύλληψη από την αστυνομία και μεταφέρεται στο κέντρο, όπου προηγουμένως εκρατείτο.
(5) Ο υπεύθυνος του κέντρου κατόπιν διαβούλευσης με τη διεπαγγελματική ομάδα, όπου αυτή είναι εφικτή, δύναται να επιτρέψει την παραμονή και φροντίδα ασθενούς η έξοδος του οποίου επιτρέπεται δυνάμει του άρθρου αυτού σε τόπο που δεν είναι κέντρο νοουμένου ότι το πρόσωπο που θα έχει τη φροντίδα του ασθενούς καθώς και ο τόπος διαμονής τυγχάνουν της
έγκρισης του υπεύθυνου του κέντρου. Η μη συμμόρφωση του ασθενούς με τους όρους άδειας εξόδου έχει τις ίδιες συνέπειες με τη μη συμμόρφωση με όρους άδειας εξόδου που εκδίδεται δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω.