Ο Περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμος του 2004 (91(I)/2004)

4.-(1) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο, επιβαρύνονται με φόρους κατανάλωσης τα προϊόντα που καθορίζονται στα Μέρη IX, Χ, ΧΙ και ΧΙΙ σύμφωνα με τους συντελεστές που εκτίθενται στο Πρώτο, Δεύτερο, Τρίτο και Τέταρτο Παράρτημα και τα οποία-

(α) παράγονται στο έδαφος της Δημοκρατίας· ή

(β) προέρχονται από το έδαφος άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ή

(γ) εισέρχονται στο έδαφος της Δημοκρατίας από τρίτες χώρες ή από τα κάτωθι άλλα εδάφη, τα οποία δεν αποτελούν μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης:

(i) Νήσος Ελιγολάνδη·

(ii) έδαφος του Μπίζινγκεν·

(iii) Θέουτα·

(iv) Μελίλια·

(v) Λιβίνιο·

(δ) εισέρχονται στο έδαφος της Δημοκρατίας από ένα από τα ακόλουθα εδάφη, τα οποία αποτελούν μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και στα οποία δεν εφαρμόζονται οι Οδηγίες 2020/262/ΕΕ, 92/83/ΕΟΚ, 92/84/ΕΟΚ, 2003/96/ΕΚ και 2011/64/ΕΕ:

(i) Κανάριοι Νήσοι·

(ii) τα γαλλικά εδάφη που αναφέρονται στα άρθρα 349 και 355 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ·

(iii) Νήσοι Άαλαντ·

(iv) Αγγλονορμαδικές Νήσοι·

(ε) τηρουμένων των διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας, εισέρχονται στο έδαφος της Δημοκρατίας, αν και αναγράφονται στο δηλωτικό φορτίου σκάφους ή αεροσκάφους, δεν προσκομίζονται στον εξουσιοδοτημένο λειτουργό και σε περίπτωση που δεν παρέχονται επαρκείς εξηγήσεις στο Διευθυντή·

(στ) τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, προερχόμενα από τα εδάφη άλλων κρατών μελών αν και αναγράφονται στο δηλωτικό φορτίου σκάφους ή αεροσκάφους ή στο ηλεκτρονικό διοικητικό έγγραφο, ανάλογα με την περίπτωση, δεν εισέρχονται στη Δημοκρατία και σε περίπτωση που δεν παρέχονται επαρκείς εξηγήσεις στο Διευθυντή.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η διακίνηση των εναρμονισμένων προϊόντων από ή προς-

(α) το πριγκιπάτο του Μονακό, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς τη Γαλλία·

(β) το Jungholz και Mittelberg (Kleines Walsertal), αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς την Γερμανία·

(γ) τη νήσο του Μαν, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς το Ηνωμένο Βασίλειο·

(δ) τον Άγιο Μαρίνο, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς την Ιταλία· και

(ε) τις περιοχές των Κυρίαρχων Βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς την Κυπριακή Δημοκρατία.

(3) Τηρουμένων των διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας, ο φόρος κατανάλωσης επί προϊόντων που προέρχονται από τρίτες χώρες ή τρίτα εδάφη και εισέρχονται στο έδαφος της Δημοκρατίας, επιβάλλεται και καταβάλλεται ως τελωνειακός δασμός και εφαρμόζονται, κατ’ αναλογία, οι διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας που αφορούν τους δασμούς, εκτός εάν υπάρχει ρητή αντίθετη διάταξη στον παρόντα Νόμο:

Νοείται ότι, τα Μέρη IV, V και V(A) του παρόντος Νόμου δεν εφαρμόζονται στα εναρμονισμένα προϊόντα που έχουν τον τελωνειακό χαρακτήρα των μη ενωσιακών εμπορευμάτων, όπως ορίζονται στο άρθρο 5 σημείο 24 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013.

(4) Οι διατυπώσεις που προβλέπουν οι ενωσιακές τελωνειακές διατάξεις για την είσοδο εμπορευμάτων στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης εφαρμόζονται, κατ’ αναλογία, κατά την είσοδο εναρμονισμένων προϊόντων στο έδαφος της Δημοκρατίας από ένα από τα εδάφη που αναφέρονται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου.

(5) Οι διατυπώσεις που προβλέπουν οι ενωσιακές τελωνειακές διατάξεις για την έξοδο από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης εφαρμόζονται, κατ’ αναλογία, κατά την έξοδο εναρμονισμένων προϊόντων από το έδαφος της Δημοκρατίας προς ένα από τα εδάφη που αναφέρονται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου.

(6) Ο Διευθυντής δύναται, με γνωστοποίησή του, να καθορίσει τις λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

5.-(1) Τα εναρμονισμένα προϊόντα υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης κατά-

(α) την παραγωγή τους, περιλαμβανομένης, ανάλογα με την περίπτωση, της εξόρυξής τους, στο έδαφος της Ένωσης· και

(β) την εισαγωγή τους ή την παράτυπη είσοδό τους στο έδαφος της Ένωσης.

(2) Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης  καθίσταται απαιτητός κατά τον χρόνο θέσης σε ανάλωση των προϊόντων στη Δημοκρατία.

(3) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου,  ως «θέση σε ανάλωση των εναρμονισμένων προϊόντων» νοείται-

(α) η έξοδος εναρμονισμένων προϊόντων από ένα καθεστώς αναστολής, περιλαμβανομένης της παράτυπης εξόδου·

(β) η κατοχή ή αποθήκευση εναρμονισμένων προϊόντων, περιλαμβανομένων των περιπτώσεων παρατυπίας, εκτός καθεστώτος αναστολής, για τα οποία δεν έχει επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης δυνάμει των εφαρμοστέων διατάξεων του ενωσιακού δικαίου και των διατάξεων του παρόντος Νόμου·

(γ) η παραγωγή, περιλαμβανομένης της μεταποίησης, εναρμονισμένων προϊόντων και η παράτυπη παραγωγή ή μεταποίηση, εκτός καθεστώτος αναστολής· και

(δ) η εισαγωγή εναρμονισμένων προϊόντων, εκτός εάν τα εναρμονισμένα προϊόντα υπαχθούν, ταυτόχρονα με την εισαγωγή, σε καθεστώς αναστολής, ή η παράτυπη είσοδος εναρμονισμένων προϊόντων, εκτός εάν η τελωνειακή οφειλή έχει αποσβεσθεί σύμφωνα με το άρθρο 124 παράγραφος 1 στοιχεία ε), στ), ζ), ια) του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013.

(4) Ως χρόνος εξόδου από καθεστώς αναστολής, όπως αναφέ-ρεται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (3), λογίζεται-

(α) ο χρόνος παραλαβής των εναρμονισμένων προϊόντων από τον εγγεγραμμένο παραλήπτη στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην υποπαράγραφο (ii) της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) του άρθρου 11·

(β) ο χρόνος παραλαβής των εναρμονισμένων προϊόντων από τον παραλήπτη στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην υποπαράγραφο (iv) της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) του άρθρου 11· και

(γ) ο χρόνος παραλαβής των εναρμονισμένων προϊόντων στον τόπο άμεσης παράδοσής τους στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (4) του άρθρου 11.

(5) Η ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια, ολική ή μερική, προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης υπό καθεστώς αναστολής από αιτία οφειλόμενη σε τυχαίο γεγονός ή ανωτέρα βία ή ακόμη με την άδεια του Διευθυντή για καταστροφή τους δεν θεωρείται ως θέση σε ανάλωση.

(6) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, θεωρείται ότι τα προϊόντα έχουν υποστεί ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια σε περίπτωση που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.

(7)(α) Μερική απώλεια, η οποία οφείλεται στη φύση των προϊόντων και επέρχεται κατά τη διακίνηση υπό καθεστώς αναστολής μεταξύ των κρατών μελών δεν θεωρείται θέση σε ανάλωση, εφόσον το ποσό της απώλειας είναι χαμηλότερο από το κοινό όριο μερικής απώλειας για εναρμονισμένα προϊόντα, όπως αυτό καθορίζεται με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκτός εάν το Τελωνείο έχει εύλογη υποψία απάτης ή παρατυπίας, ενώ το τμήμα της μερικής απώλειας που υπερβαίνει το κοινό όριο μερικής απώλειας για τα εν λόγω εναρμονισμένα προϊόντα αντιμετωπίζεται ως θέση σε ανάλωση.

(β) Μερική απώλεια, η οποία οφείλεται στη φύση των προϊόντων και επέρχεται κατά την κατοχή, αποθήκευση ή τη διακίνησή τους υπό καθεστώς αναστολής εντός της Δημοκρατίας δεν θεωρείται θέση σε ανάλωση, εκτός εάν το Τελωνείο έχει υποψία απάτης ή παρατυπίας.

(8) Ο Διευθυντής δύναται με γνωστοποίησή του να καθορίσει-

(α) ελλείψει κοινών ορίων μερικής απώλειας, τις απώλειες που οφείλονται στην ίδια τη φύση των εναρμονισμένων προϊόντων κατά τη διακίνησή τους υπό καθεστώς αναστολής μεταξύ άλλου κράτους μέλους και της Δημοκρατίας και τους όρους και τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση των απωλειών αυτών· και

(β) τις απώλειες που οφείλονται στην ίδια τη φύση των εναρμονισμένων προϊόντων κατά την κατοχή, αποθήκευση ή τη διακίνησή τους υπό καθεστώς αναστολής εντός της Δημοκρατίας και τους όρους και τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση των απωλειών αυτών:

Νοείται ότι, το τμήμα της μερικής απώλειας που υπερβαίνει τις απώλειες που οφείλονται στην ίδια τη φύση των εναρμονισμένων προϊόντων, όπως αυτές καθορίζονται στις παραγράφους (α) και (β) του παρόντος εδαφίου για τα εν λόγω εναρμονισμένα προϊόντα, αντιμετωπίζεται ως θέση σε ανάλωση.

(9) Η ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια των προϊόντων που προβλέπονται στο εδάφιο (5) αποδεικνύεται κατά τρόπο ικανοποιητικό για τον Διευθυντή στις περιπτώσεις που η εν λόγω ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια, ολική ή μερική, επήλθε ή διαπιστώθηκε στη Δημοκρατία:

Νοείται ότι, σε περίπτωση που η ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια, ολική ή μερική, των εναρμονισμένων προϊόντων, διαπιστώνεται στη Δημοκρατία, η εγγύηση που κατατίθεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11Β αποδεσμεύεται, πλήρως ή εν μέρει, κατά περίπτωση, με την προσκόμιση ικανοποιητικής απόδειξης.

(10) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, ως «θέση σε ανάλωση των άλλων προϊόντων» νοείται-

(α) η έξοδος από ειδικό καθεστώς των άλλων προϊόντων·

(β) εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο, η έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, των άλλων προϊόντων, περιλαμβανομένης της παράτυπης, εξαιρουμένης της εναπόθεσης των προϊόντων μετά την παραγωγή τους σε αποθήκες, τελωνειακής αποταμίευσης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 107·

(γ) η εισαγωγή των άλλων προϊόντων,  περιλαμβανομένης της παράτυπης εισόδου, εφόσον δεν τίθενται σε ειδικό καθεστώς· και

(δ) η είσοδος στη Δημοκρατία των άλλων προϊόντων, περιλαμβανομένης της παράτυπης εισόδου, που αποστέλλονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Νοείται ότι, τα προϊόντα τα οποία αποστέλλονται από άλλο κράτος μέλος και εισέρχονται στη Δημοκρατία, εκτός της περίπτωσης της παράτυπης εισόδου, δηλώνονται στο Τελωνείο όπως ορίζεται σε διάταγμα που εκδίδεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο καθορίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής των πιο πάνω διατάξεων, καθώς και τη διαδικασία επιβολής και είσπραξης του φόρου κατανάλωσης στα άλλα ενωσιακά προϊόντα που αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(11)(α) Εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο ή στην τελωνειακή νομοθεσία, ο φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται, καταβάλλεται και εισπράττεται:

(i) στις προβλεπόμενες στην παράγραφο (α) του εδαφίου (3) και στην παράγραφο (α) του εδαφίου (10) περιπτώσεις, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία εξόδου των προϊόντων από καθεστώς αναστολής ή ειδικό καθεστώς ανάλογα με την περίπτωση, στο εσωτερικό της Δημοκρατίας·

(ii) στην προβλεπόμενη στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (3) περίπτωση, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία παραγωγής εκτός καθεστώτος αναστολής·

(iii) στις προβλεπόμενες στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (3) και στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (10) περιπτώσεις, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εισαγωγής:

Νοείται ότι, στην προβλεπόμενη στην παράγραφο (ε) του εδαφίου (1) του άρθρου 4 περίπτωση, ο πλοίαρχος ή πλοιοκτήτης ή ο κύριος ή κυβερνήτης του αεροσκάφους ή ο αντιπρόσωπός του ή και ο παραλήπτης, κατά περίπτωση, οφείλει να καταβάλει τον οφειλόμενο για τα προϊόντα φόρο κατανάλωσης όπως βεβαιώνεται από τον Διευθυντή, σύμφωνα με τους ισχύοντες συντελεστές κατά το χρόνο της κατάθεσης του δηλωτικού·

(iv) στην προβλεπόμενη στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3) περίπτωση, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία που πραγματοποιείται η κατοχή ή αποθήκευση των εναρμονισμένων προϊόντων·

(v) στην προβλεπόμενη στην παράγραφο (β) του εδαφίου (10) περίπτωση, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης ή μετακίνησης των άλλων προϊόντων από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής για κατανάλωση στη Δημοκρατία· και

(vi) στην προβλεπόμενη στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (10) περίπτωση, με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία εισόδου των άλλων προϊόντων στη Δημοκρατία.

(β) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του εδαφίου (12), στην περίπτωση της παραγράφου (β) του εδαφίου (3) και στην περίπτωση παράτυπης εξόδου από καθεστώς αναστολής ή ειδικό καθεστώς ή παράτυπης παραγωγής ή παράτυπης εισόδου εμπορευμάτων που εισέρχονται στο έδαφος της Ένωσης ή παράτυπης εισόδου στη Δημοκρατία προϊόντων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο φόρος κατανάλωσης καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά τον χρόνο διαπίστωσης των παραβάσεων αυτών.

(12) Σε περίπτωση κατά την οποία από τα στοιχεία που διαθέτει ο Διευθυντής διαπιστώνεται-

(α) η παράτυπη έξοδος από καθεστώς αναστολής ή ειδικό καθεστώς· ή

(β) η παράτυπη παραγωγή ή παράτυπη έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής· ή

(γ) η παράτυπη είσοδος εμπορευμάτων που εισέρχονται στο έδαφος της Ένωσης· ή

(δ) η παράτυπη είσοδος στο εσωτερικό της Δημοκρατίας προϊόντων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ή

(ε) η κατοχή των εναρμονισμένων προϊόντων σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (β) του εδαφίου (3)·

πραγματοποιήθηκε ή υπήρξε, ανάλογα με την περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, τότε ο φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται και καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά το χρόνο αυτό:

Νοείται ότι, για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου η έξοδος προϋποθέτει και τη φυσική μετακίνηση των προϊόντων.

(13)(α) Πρόσωπο το οποίο αμελεί ή αρνείται ή παραλείπει να καταβάλει τους αναλογούντες φόρους κατανάλωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή τη χρηματική επιβάρυνση και τόκους που επιβλήθηκαν σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τις δύο χιλιάδες πεντακόσια εξήντα δύο ευρώ (€2.562) ή το τριπλάσιο ποσό του φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα ή σε κάθε περίπτωση το μεγαλύτερο των πιο πάνω ποσών ή σε φυλάκιση, η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο (2) χρόνια ή και στις δύο αυτές ποινές και τα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα υπόκεινται σε δήμευση.

(β) Πρόσωπο το οποίο αμελεί, αρνείται ή παραλείπει να υποβάλει τη δήλωση που προβλέπεται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (10) και να εφαρμόσει τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο διάταγμα που αναφέρεται στο εν λόγω εδάφιο, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τα χίλια επτακόσια οκτώ ευρώ (€1.708) ή το τριπλάσιο ποσό του φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα ή σε κάθε περίπτωση το μεγαλύτερο πιο πάνω ποσό ή σε φυλάκιση, η οποία δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο ή και στις δύο αυτές ποινές και τα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα υπόκεινται σε δήμευση.

(14)  Παρά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εφόσον κατατίθεται η διασάφηση που προβλέπεται στο εδάφιο (2) του άρθρου 19, ο Διευθυντής δύναται να παραχωρήσει αναβολή της καταβολής του φόρου κατανάλωσης στο υπόχρεο προς τούτο πρόσωπο, για καθορισμένο χρονικό διάστημα, μετά από αίτηση του προσώπου αυτού, υπό όρους και προϋποθέσεις που καθορίζει σε γνωστοποίησή του.

6.-(1) Υπόχρεος να καταβάλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που καθίσταται απαιτητός σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 είναι-

(α) σε σχέση με την έξοδο εναρμονισμένων προϊόντων από καθεστώς αναστολής όπως αναφέρεται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (3) του άρθρου 5-

(i) ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος παραλήπτης ή κάθε άλλο πρόσωπο που  απελευθερώνει ή εξ ονόματος του οποίου απελευθερώνονται τα εναρμονισμένα προϊόντα από καθεστώς αναστολής και σε περίπτωση παράτυπης εξόδου από τη φορολογική αποθήκη, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην έξοδο αυτή· και

(ii) σε περίπτωση παρατυπίας κατά τη διακίνηση εναρμονισμένων προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής, όπως αυτή ορίζεται στα εδάφια (1), (2) και (4) του άρθρου 7, ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος αποστολέας ή κάθε άλλο πρόσωπο που εγγυήθηκε την πληρωμή σύμφωνα με τα εδάφια (1) και (2) του άρθρου 11Β και κάθε πρόσωπο που συμμετείχε στην παράτυπη έξοδο και το οποίο γνώριζε ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει τον παράτυπο χαρακτήρα της εξόδου·

(β) σε σχέση με την παραγωγή εναρμονισμένων προϊόντων όπως αναφέρεται στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (3) του άρθρου 5, το πρόσωπο που παράγει τα εναρμονισμένα προϊόντα και σε περίπτωση παράτυπης παραγωγής, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην παραγωγή τους·

(γ) σε σχέση με την εισαγωγή ή την παράτυπη είσοδο εναρμονισμένων προϊόντων που αναφέρεται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (3) του άρθρου 5, ο διασαφιστής, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 σημείο 15 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 ή κάθε άλλο πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 77 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού και, σε περίπτωση παράτυπης εισόδου, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην παράτυπη είσοδο· και

(δ) σε σχέση με την κατοχή ή αποθήκευση εναρμονισμένων προϊόντων όπως αναφέρεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3) του άρθρου 5, το πρόσωπο που κατέχει ή αποθηκεύει τα εναρμονισμένα προϊόντα ή κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην κατοχή ή αποθήκευση των εναρμονισμένων προϊόντων ή οποιοσδήποτε συνδυασμός των προσώπων αυτών, σύμφωνα με την αρχή της αλληλέγγυας και εις ολόκληρον ευθύνης.

(2) Σε περίπτωση περισσότερων υπόχρεων για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού του ειδικού φόρου κατανάλωσης, τα πρόσωπα αυτά είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρο υπόχρεα για την πληρωμή της εν λόγω οφειλής.

7.-(1) Σε περίπτωση κατά την οποία διαπράττεται παρατυπία στο εσωτερικό της Δημοκρατίας κατά τη διακίνηση εναρμονισμένων προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστολής, η οποία προκαλεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (3) του άρθρου 5, θεωρείται ότι η θέση σε ανάλωση πραγματοποιείται στη Δημοκρατία.

(2) Σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται παρατυπία στο εσωτερικό της Δημοκρατίας κατά τη διακίνηση εναρμονισμένων προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστολής, η οποία προκαλεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (3) του άρθρου 5 και δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ο τόπος όπου διαπράχθηκε η παρατυπία, η εν λόγω παρατυπία θεωρείται ότι διαπράχθηκε στο έδαφος της Δημοκρατίας και κατά τον χρόνο που έγινε η διαπίστωση αυτή.

(3) Στις προβλεπόμενες στα εδάφια (1) και (2) περιπτώσεις, το Τελωνείο ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους αποστολής των εναρμονισμένων προϊόντων.

(4) Σε περίπτωση κατά την οποία εναρμονισμένα προϊόντα αποστέλλονται από τη Δημοκρατία σε άλλα κράτη μέλη υπό καθεστώς αναστολής, δεν φθάσουν στον προορισμό τους και κατά τη διάρκεια της διακίνησης δεν έχει διαπιστωθεί καμία παρατυπία που να προκαλεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (3) του άρθρου 5, θεωρείται ότι διαπράχθηκε παρατυπία στο έδαφος της Δημοκρατίας και κατά τη στιγμή κατά την οποία άρχισε η διακίνηση, εκτός εάν, εντός τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη της διακίνησης σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 11Α, προσκομιστούν στον Διευθυντή ικανοποιητικά αποδεικτικά στοιχεία για την περάτωση της διακίνησης σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 11Α ή για τον τόπο όπου διαπράχθηκε η παρατυπία:

Νοείται ότι, σε περίπτωση κατά την οποία το πρόσωπο που παρέχει την προβλεπόμενη στο άρθρο 11Β εγγύηση δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι τα προϊόντα δεν αφίχθησαν στον προορισμό τους, του χορηγείται προθεσμία ενός μηνός από την ημέρα της ανακοίνωσης της πληροφορίας αυτής από το Τελωνείο, προκειμένου να είναι σε θέση να αποδείξει ότι η διακίνηση έχει περατωθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 11Α ή να υποδείξει τον τόπο όπου διαπράχθηκε η παρατυπία.

(5) Στις προβλεπόμενες στα εδάφια (2) και (4) περιπτώσεις, εάν, πριν από τη λήξη τριετίας από την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε η διακίνηση σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 11Α, εξακριβωθεί το κράτος μέλος στο οποίο διαπράχθηκε πράγματι η παρατυπία, εφαρμόζονται οι διατάξεις του εδαφίου (1):

Νοείται ότι, στην ως άνω περίπτωση επιστρέφεται ή διαγράφεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, αφού αποδειχθεί η καταβολή του στο άλλο κράτος μέλος.

(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, «παρατυπία» νοείται η κατάσταση που δημιουργείται κατά τη διακίνηση εναρμονισμένων προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής, πλην των περιπτώσεων που αναφέρονται στα εδάφια (5) και (6) του άρθρου 5, λόγω της οποίας η διακίνηση ή μέρος της διακίνησης των εναρμονισμένων προϊόντων δεν περατώθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 11Α.