16.-(1) Οι αρμόδιες αρχές σέβονται το δικαίωμα των παρόχων υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος να παρέχουν υπηρεσίες στη Δημοκρατία και εξασφαλίζουν την ελεύθερη πρόσβαση σε δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών και την ελεύθερη άσκησή της στη Δημοκρατία.
(2) Εκτός όπου προβλέπεται διαφορετικά σε ειδικό νόμο ή κανονισμούς, οι προϋποθέσεις που ισχύουν στα συστήματα χορήγησης άδειας που αφορούν τους εγκατεστημένους στη Δημοκρατία παρόχους υπηρεσιών ισχύουν και για τους παρόχους υπηρεσιών που αναφέρονται στο εδάφιο (1), νοουμένου ότι τηρούνται οι αρχές του εδαφίου (3) και οι απαιτήσεις του εδαφίου (4).
(3) Οι αρμόδιες αρχές δεν εξαρτούν την πρόσβαση σε δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ή την άσκησή της στη Δημοκρατία από απαιτήσεις που δεν τηρούν τις ακόλουθες αρχές:
(α) Μη εισαγωγή διακρίσεων, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις δεν πρέπει να εισάγουν, άμεσα ή έμμεσα, διακρίσεις, ανάλογα με την ιθαγένεια, ή, όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα, ανάλογα με το κράτος μέλος στο οποίο εδρεύουν·
(β) αναγκαιότητα, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις πρέπει να δικαιολογούνται για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας ή προστασίας του περιβάλλοντος·
(γ) αναλογικότητα, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις πρέπει να είναι κατάλληλες για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση του επιδιωκόμενου στόχου και να μην υπερβαίνουν το όριο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου αυτού.
(4) Οι αρμόδιες αρχές δεν μπορούν να περιορίζουν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών σε πάροχο ο οποίος είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος, επιβάλλοντας οποιαδήποτε από τις ακόλουθες απαιτήσεις:
(α) Την υποχρέωση για τον πάροχο να είναι εγκατεστημένος στη Δημοκρατία·
(β) την υποχρέωση για τον πάροχο να εξασφαλίζει άδεια από τις αρμόδιες αρχές, συμπεριλαμβανομένης της εγγραφής σε μητρώο ή σε επαγγελματικό φορέα ή σύλλογο που λειτουργεί στη Δημοκρατία, εκτός από περιπτώσεις που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο ή σε πράξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε νόμους που εναρμονίζονται με πράξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης∙
(γ) την απαγόρευση για τον πάροχο να αποκτήσει στη Δημοκρατία υποδομή ορισμένης μορφής ή είδους, συμπεριλαμβανομένου γραφείου ή δικηγορικού γραφείου, που είναι απαραίτητη για την παροχή των υπηρεσιών του·
(δ) την εφαρμογή ειδικού συμβατικού καθεστώτος μεταξύ παρόχου και αποδέκτη που εμποδίζει ή περιορίζει την παροχή υπηρεσιών από αυτοαπασχολούμενο·
(ε) την υποχρέωση για τον πάροχο να διαθέτει συγκεκριμένο έγγραφο ταυτότητας για την άσκηση δραστηριότητας παροχής υπηρεσιών, το οποίο χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές·
(στ) απαιτήσεις οι οποίες θίγουν τη χρήση εξοπλισμού και υλικού που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παροχής της υπηρεσίας, με εξαίρεση τις απαιτήσεις που είναι αναγκαίες για την υγεία και την ασφάλεια στο χώρο εργασίας·
(ζ) περιορισμούς στην ελευθερία παροχής υπηρεσιών που ορίζονται στο άρθρο 19 του παρόντος Νόμου.
(5) Όταν ο πάροχος μετακινείται προσωρινά στη Δημοκρατία για να παρέχει την υπηρεσία του, οι αρμόδιες αρχές δύνανται να επιβάλλουν απαιτήσεις που δικαιολογούνται για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας υγείας ή προστασίας του περιβάλλοντος και οι οποίες είναι σύμφωνες με τις προϋποθέσεις του εδαφίου (3).
(6) Το παρόν άρθρο δεν θίγει την εφαρμογή, σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας σχετικά με τις συνθήκες απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων όσων καθορίζονται σε συλλογικές συμβάσεις.
17. Το άρθρο 16 δεν εφαρμόζεται-
(α) σε υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, μεταξύ των οποίων, τέτοιες υπηρεσίες στουςστους ακόλουθους τομείς -
(i) ταχυδρομικές υπηρεσίες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 97/67/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς κοινοτικών ταχυδρομικών υπηρεσιών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και των εναρμονιστικών διατάξεων των περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμων του 2004 μέχρι 2008∙
(ii) στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, στις υπηρεσίες που καλύπτονται από τις διατάξεις της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της Οδηγίας 2003/54/ΕΚ, όπως αυτή εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί Ρύθμισης της Αγοράς της Ηλεκτρισμού Νόμων του 2003 μέχρι 2008·
(iii) στον τομέα του φυσικού αερίου, στις υπηρεσίες που καλύπτονται από την Οδηγία 2009/73/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της Οδηγίας 2003/55/ΕΚ, και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί Ρύθμισης της Αγοράς του Φυσικού Αερίου Νόμων του 2004 μέχρι 2007·
(iv) στις υπηρεσίες διανομής και παροχής ύδατος και στις υπηρεσίες διαχείρισης λυμάτων·
(v) στις υπηρεσίες επεξεργασίας των αποβλήτων·
(β) σε ζητήματα που διέπονται από την Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών και τις εναρμονιστικές διατάξεις του περί Απόσπασης Εργαζομένων στο Πλαίσιο Παροχής Υπηρεσιών Νόμου του 2002∙
(γ) σε ζητήματα που διέπονται από την Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Προστασία του Ατόμου) Νόμων του 2001 και 2003∙
(δ) σε ζητήματα που διέπονται από την Οδηγία 77/249/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους και τις εναρμονιστικές διατάξεις του περί Δικηγόρων Νόμου (Κεφ. 2)∙
(ε) στη δραστηριότητα της δικαστικής είσπραξης οφειλών·
(στ) σε ζητήματα που διέπονται από τον τίτλο ΙΙ της οδηγίας 2005/36/ΕΚ, περιλαμβανομένων των απαιτήσεων στα κράτη μέλη στα οποία παρέχεται η υπηρεσία, οι οποίες επιφυλάσσουν μια δραστηριότητα σε συγκεκριμένο επάγγελμα, και τις εναρμονιστικές διατάξεις του περί Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2008·
(ζ) σε ζητήματα που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 883/2004 όπως αυτός εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται·
(η) όσον αφορά τις διοικητικές διατυπώσεις σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και την κατοικία τους, σε ζητήματα που διέπονται από τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ, οι οποίες προβλέπουν τις διοικητικές διατυπώσεις ενώπιον των αρμοδίων αρχών του κράτους μέλους στο οποίο παρέχεται η υπηρεσία, που πρέπει να διεκπεραιώσουν οι δικαιούχοι και τις εναρμονιστικές διατάξεις του περί του Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να δΔιαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007·
(θ) όσον αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών που μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος για λόγους παροχής υπηρεσιών, στη δυνατότητα της Δημοκρατίας να απαιτήσει θεώρηση ή άδεια παραμονής για υπηκόους τρίτων χωρών που δεν καλύπτονται από το καθεστώς αμοιβαίας αναγνώρισης που προβλέπεται στο άρθρο 21 της Σύμβασης για την εφαρμογή της συμφωνίας Σένγκεν, της 14ης Ιουνίου 1985, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα ή στη δυνατότητα να επιβάλλεται σε υπηκόους τρίτων χωρών η υποχρέωση να παρουσιάζονται στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας κατά ή ύστερα από την είσοδό τους·
(ι) όσον αφορά αποστολές αποβλήτων, σε θέματα που καλύπτονται από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της ς της 14ης Ιουνίου 2006 για τις μεταφορές αποβλήτων·
(ια) στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, στα συγγενικά δικαιώματα, στα δικαιώματα που ρυθμίζονται με την Οδηγία 87/54/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1986, σχετικά με τη νομική προστασία των τοπογραφιών προϊόντων ημιαγωγών και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί της Νομικής Προστασίας των Τοπογραφιών Προϊόντων Ημιαγωγών Νόμων του 2002 και 2006, και την Οδηγία 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων καθώς και στα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί του Δικαιώματος Πνευματικής Ιδιοκτησίας Νόμων του 1976 μέχρι 2007·
(ιβ) σε ζητήματα που καλύπτονται από την Οδηγία 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για τον υποχρεωτικό έλεγχο των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών και τις εναρμονιστικές διατάξεις του περί Εταιρειών Νόμου (Κεφ. 113) και του περί Ελεγκτών και Υποχρεωτικών Ελέγχων των Ετήσιων και Ενοποιημένων Λογαριασμών Νόμου του 2009∙
(ιγ) στην ταξινόμηση οχημάτων που έχουν αποκτηθεί με χρηματοδοτική μίσθωση σε άλλο κράτος μέλος·
(ιδ) σε διατάξεις για τις συμβατικές και τις εξωσυμβατικές υποχρεώσεις, περιλαμβανομένης της μορφής των συμβάσεων που διέπονται από τους κανόνες του διεθνούς ιδιωτικού δικαίου.
18.-(1) Κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του άρθρου 16 και μόνο κατ’ εξαίρεση, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να λάβουν μέτρα σχετικά με την ασφάλεια των υπηρεσιών κατά ενός παρόχου ο οποίος είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος.
(2) Τα μέτρα του εδαφίου (1) μπορούν να ληφθούν μόνο εφόσον τηρηθεί η διαδικασία αμοιβαίας βοήθειας η οποία προβλέπεται στο άρθρο 31 του παρόντος Νόμου και εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(α) Οι εθνικές διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες λαμβάνεται το μέτρο δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο εναρμόνισης με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα που ορίζεται στο εδάφιο (1)∙
(β) το μέτρο είναι πιο προστατευτικό για τον αποδέκτη από εκείνο που θα λάμβανε το κράτος μέλος εγκατάστασης δυνάμει των εθνικών του διατάξεων·
(γ) το κράτος μέλος εγκατάστασης δεν έλαβε μέτρα ή έλαβε μέτρα ανεπαρκή σε σχέση με τα οριζόμενα στο άρθρο 34∙
(δ) το μέτρο είναι αναλογικό.
(3) Τα εδάφια (1) και (2) δεν θίγουν τις διατάξεις που εγγυώνται την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών ή επιτρέπουν παρεκκλίσεις από αυτήν και οι οποίες προβλέπονται από πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
19. Οι αποδέκτες των υπηρεσιών δεν επιτρέπεται να υπόκεινται σε απαιτήσεις οι οποίες περιορίζουν τη χρήση μιας υπηρεσίας που παρέχεται από φορέα εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, και ιδιαίτερα τις ακόλουθες απαιτήσεις:
(α) Την υποχρέωση εξασφάλισης άδειας από τις αρμόδιες αρχές ή την υποβολή δήλωσης σε αυτές·
(β) μεροληπτικά όρια στη χορήγηση οικονομικών ενισχύσεων, λόγω του γεγονότος ότι ο πάροχος είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος ή λόγω του τόπου παροχής της υπηρεσίας.
20.-(1) Οι αποδέκτες των υπηρεσιών δεν επιτρέπεται να υπόκεινται σε απαιτήσεις οι οποίες εισάγουν διακρίσεις λόγω της ιθαγένειας ή του τόπου κατοικίας τους.
(2) Οι πάροχοι δεν επιτρέπεται να εισάγουν διακρίσεις λόγω της ιθαγένειας ή του τόπου κατοικίας του αποδέκτη στις γενικές προϋποθέσεις πρόσβασης σε υπηρεσίες που διαθέτουν στο κοινό, χωρίς αυτό να θίγει τη δυνατότητα να προβλέπονται διαφορετικές προϋποθέσεις πρόσβασης οι οποίες δικαιολογούνται άμεσα με αντικειμενικά κριτήρια.
21.-(1) Οι αποδέκτες υπηρεσιών, είτε φυσικά είτε νομικά πρόσωπα, που βρίσκονται εγκατεστημένοι στη Δημοκρατία και που χρησιμοποιούν ή επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν μια υπηρεσία για επαγγελματικούς λόγους, μπορούν να λαμβάνουν τις πληροφορίες που προβλέπονται στο εδάφιο (3), από το ΕΚΕ.
(2) Οι αποδέκτες υπηρεσιών που είναι φυσικά πρόσωπα, διαμένουν στη Δημοκρατία και χρησιμοποιούν ή επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν μια υπηρεσία για λόγους άλλους από επαγγελματικούς, μπορούν να λαμβάνουν τις πληροφορίες που προβλέπονται στο εδάφιο (3), από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτών Κύπρου (ΕΚΚ).
(3) Το ΕΚΕ και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτών Κύπρου (ΕΚΚ) παρέχουν στους αποδέκτες, σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων (1) και (2), τις ακόλουθες πληροφορίες:
(α) γενικές πληροφορίες για τις ισχύουσες απαιτήσεις στα υπόλοιπα κράτη μέλη σχετικά με την πρόσβαση στις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών και με την άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων, ιδίως όσες αφορούν την προστασία των καταναλωτών·
(β) γενικές πληροφορίες για τα μέσα έννομης προστασίας που έχουν στη διάθεσή τους σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ παρόχου και αποδέκτη·
(γ) τα στοιχεία επικοινωνίας των ενώσεων ή οργανισμών, περιλαμβανομένων των κέντρων ενημέρωσης του δικτύου των ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών, όπου οι πάροχοι ή οι αποδέκτες υπηρεσιών μπορούν να λάβουν πρακτική βοήθεια.
(4) Για την παροχή πληροφοριών και ενημέρωσης στους αποδέκτες, το ΕΚΕ και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτών Κύπρου (ΕΚΚ) απευθύνονται, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο, στους σχετικούς φορείς παροχής πληροφοριών στους αποδέκτες των άλλων κρατών μελών.
(5) Το ΕΚΕ και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτών Κύπρου (ΕΚΚ) γνωστοποιούν στους σχετικούς φορείς παροχής πληροφοριών σε αποδέκτες άλλων κρατών μελών, το συντομότερο δυνατό, τις πληροφορίες που τους ζητούνται από τους εν λόγω φορείς για να τις διαβιβάσουν σε αποδέκτες.