ΜΕΡΟΣ I Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ
Επιβολή του Φ.Π.Α
Φόρος προστιθέμενης αξίας

5.—(1) Φόρος προστιθέμενης αξίας επιβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου—

(α) Επί της παράδοσης αγαθών και της παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (συμπεριλαμβανομένου οτιδήποτε θεωρείται ως τέτοια συναλλαγή)·

(β) επί της απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών στο  εσωτερικό της Δημοκρατίας από άλλα κράτη μέλη˙ και

(γ) επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών.

(2) Ο φόρος επί οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών είναι υποχρέωση του προσώπου που πραγματοποιεί την παράδοση ή παροχή και (τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή) καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της συναλλαγής.

(2Α) Όταν πραγματοποιείται φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στη Δημοκρατία, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει μόνιμη εγκατάσταση στη Δημοκρατία, θεωρείται ως μη εγκατεστημένο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, όταν:

(α) πραγματοποιεί φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στη Δημοκρατία·

(β) η εγκατάσταση του στη Δημοκρατία δεν παρεμβαίνει στην εν λόγω παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

(3) Ο φόρος επί οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι υποχρέωση του προσώπου που αποκτά τα αγαθά και τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή, καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της απόκτησης.

(4) Ο φόρος επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν τελωνειακός δασμός.

(5) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των εδαφίων (1) μέχρι (4), όταν αγαθά παραδίδονται με βάση τους όρους των εδαφίων (12) ή (13) του άρθρου 10, η καταβολή του φόρου αποτελεί υποχρέωση του υποκείμενου στο φόρο προσώπου εγκατεστημένου στη Δημοκρατία.

Υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα και εγγραφή

6.—(1) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είναι κάθε πρόσωπο που είναι εγγεγραμμένο ή που απαιτείται να είναι εγγεγραμμένο με βάση τον παρόντα Νόμο.

(2) Για τους σκοπούς της εγγραφής τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του Πρώτου Παραρτήματος.

(3) Πρόσωπα που εγγράφονται δυνάμει των διατάξεων του Πρώτου Παραρτήματος, εγγράφονται σε Μητρώο Φ.Π.Α. που τηρείται από τον Έφορο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου˙ και αναφορές του παρόντος Νόμου σε εγγεγραμμένο πρόσωπο αποτελούν αναφορές σε πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει των διατάξεων του Πρώτου Παραρτήματος.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τη συμπερίληψη ή και διόρθωση πληροφοριών και στοιχείων που περιέχονται στο Μητρώο Φ.Π.Α. σε σχέση με το Πρώτο Παράρτημα δυνάμει των διατάξεων του οποίου οποιουδήποτε πρόσωπου εγγράφεται.

Παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας
Πεδίο εφαρμογής του Φ.Π.Α. επί φορολογητέων συναλλαγών

7.—(1) Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί οποιασδήποτε .παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, όταν είναι φορολογητέα συναλλαγή που πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί.

(2) Φορολογητέα συναλλαγή είναι κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας και δεν είναι εξαιρούμενη.

Έννοια συναλλαγής

8.—(1) Το Δεύτερο Παράρτημα εφαρμόζεται για να καθορίζεται το τι είναι, ή το τι θεωρείται ότι είναι, παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δεύτερου Παραρτήματος και οποιωνδήποτε κανονισμών εκδίδονται δυνάμει των εδαφίων (3) μέχρι (6) πιο κάτω-

(α) Ο όρος "συναλλαγή" στον παρόντα Νόμο περιλαμβάνει όλα τα είδη παράδοσης ή παροχής, όχι όμως οτιδήποτε πραγματοποιείται χωρίς αντιπαροχή˙

(β) οτιδήποτε δεν αποτελεί παράδοση αγαθών, αλλά πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής (συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης ή εκχώρησης οποιουδήποτε δικαιώματος που πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής), αποτελεί παροχή υπηρεσιών.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε πράξη ότι—

(α) Θεωρείται ως παράδοση αγαθών, και όχι ως παροχή υπηρεσιών˙ ή

(β) θεωρείται ως παροχή υπηρεσιών και όχι ως παράδοση αγαθών˙ ή

(γ) δε θεωρείται ούτε ως παράδοση αγαθών, ούτε ως παροχή υπηρεσιών˙ και χωρίς επηρεασμό των προηγούμενων διατάξεων, οι Κανονισμοί αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε σχέση με αγαθά οποιασδήποτε περιγραφής που χρησιμοποιούνται ή που καθίστανται διαθέσιμα για χρήση κάτω από καθορισμένες περιστάσεις, έτσι ώστε να καθίσταται αυτή η πράξη παροχή υπηρεσιών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου και αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4Α του εν λόγω Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε τέτοιες περιστάσεις που μπορεί να περιγράφονται στους Κανονισμούς, ώστε η μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων να καθίσταται παράδοση αγαθών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου.

(4) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (3) πιο πάνω, Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες οποιασδήποτε περιγραφής που καθορίζονται στους Κανονισμούς, ότι-

(α) Όταν πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση πραγματοποιεί οτιδήποτε που δεν είναι παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και

(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται,

τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης.

(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις που καθορίζονται στους Κανονισμούς, αγαθά που αναφέρονται στους Κανονισμούς τα οποία κατέχονται ή παράγονται από πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση επιχείρησης που ασκεί˙ και—

(α) Ούτε παραδίδονται σε άλλο πρόσωπο ούτε ενσωματώνονται σε άλλα αγαθά που παράγονται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης, αλλά

(β) χρησιμοποιούνται από εκείνο για τους σκοπούς της επιχείρησης που ασκεί,

θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παραδίδονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς της επιχείρησής του και συγχρόνως ότι παραδίδονται από το ίδιο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησής του.

(6) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες που περιγράφονται στους Κανονισμούς, ότι—

(α) Όταν πρόσωπο, μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, πραγματοποιεί οτιδήποτε για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης το οποίο δεν αποτελεί παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και

(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται, τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης και συγχρόνως ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθησή της.

(7) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, όταν αγαθά κατασκευάζονται ή παράγονται από οποιαδήποτε άλλα αγαθά, αυτά τα άλλα αγαθά θεωρούνται ως ενσωματωμένα στα προαναφερθέντα αγαθά.

(8) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (4) ή (6) πιο πάνω μπορούν να προβλέπουν τη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται η αξία οποιασδήποτε παροχής υπηρεσιών που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα δυνάμει των Κανονισμών.

Χρόνος της συναλλαγής

9.—(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 13Β και 13Γ για να καθορίζεται ο χρόνος που μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα για τους σκοπούς επιβολής του Φ.Π.Α.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παράδοση αγαθών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα—

(α) Αν τα αγαθά πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο της μεταφοράς˙

(β) αν τα αγαθά δεν πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο που τίθενται στη διάθεση του προσώπου προς το οποίο παραδίδονται˙

(γ) αν τα αγαθά (που αποστέλλονται ή λαμβάνονται για έγκριση, ή "για σκοπούς πώλησης ή επιστροφής" ή για άλλους παρόμοιους όρους) μεταφέρονται πριν να γίνει γνωστό κατά πόσο θα λάβει χώρα παράδοση, κατά το χρόνο που καθίσταται βέβαιο ότι η παράδοση έχει λάβει χώρα ή δώδεκα μήνες μετά τη μεταφορά, οποιοδήποτε είναι νωρίτερα.

(3) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκτελούνται οι υπηρεσίες.

(4) Αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή ή αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου 2(α) ή (β) ή (3) πιο πάνω, λαμβάνει πληρωμή σε σχέση με αυτή, η συναλλαγή, κατά την έκταση που καλύπτεται από το τιμολόγιο ή την πληρωμή, θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο ή που λαμβάνεται η πληρωμή.

(5) Αν, μέσα σε δεκατέσσερις ημέρες από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή, τότε, εκτός αν έχει ειδοποιήσει τον Έφορο γραπτώς ότι επιλέγει να μην εφαρμόζεται στην περίπτωσή του το παρόν εδάφιο, η συναλλαγή (κατά την έκταση που δε θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω)θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο.

(6) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκειμένου στο φόρο προσώπου, να ορίσει με εντολή του ότι το εδάφιο (5) πιο πάνω εφαρμόζεται σε παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή σε τέτοιες παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό όπως μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) ωσάν να αντικαθίστατο η περίοδος των δεκατεσσάρων ημερών με μακρύτερη περίοδο που μπορεί να προσδιορίζεται στην εντολή.

(7)  Όταν   οποιαδήποτε    παράδοση    αγαθών    συνεπάγεται -

(α) τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία˙ και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. της απόκτησης σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους,

τα εδάφια (2), (4) μέχρι (6) και (10) μέχρι (12) δεν εφαρμόζονται και η παράδοση για σκοπούς του παρόντος Νόμου θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά την ενωρίτερη των ημερών που καθορίζονται στο εδάφιο (8).

(8) Οι ημέρες που αναφέρονται στο εδάφιο (7) είναι -

(α)  η δέκατη πέμπτη (15) ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τον οποίο λαμβάνει χώρα η εν λόγω μεταφορά των αγαθών˙ και

(β) η ημέρα έκδοσης, αναφορικά με την παράδοση, τιμολογίου Φ.Π.Α. ή τιμολογίου τέτοιας άλλης περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

(9) ΄Οταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του, το οποίο –

(α) φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και

(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτήν τη συναλλαγή ως εάν -

(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του, να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη  συναλλαγή· και

(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από τον ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.

(10) Όταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του το οποίο—

(α) Φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο˙ και

(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτή τη συναλλαγή ως αν—

(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη συναλλαγή- και

(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από το ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.

(11) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκείμενου στο φόρο προσώπου, με εντολή του να τροποποιήσει το χρόνο κατά τον οποίο συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή τέτοιες συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό που μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα, είτε—

(α) Ορίζοντας ότι εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα—

(i) Σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, την επέλευση κάποιου γεγονότος που περιγράφεται στην εντολή- ή

(ii) σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, το χρόνο που κάποιο γεγονός που περιγράφεται τοιουτοτρόπως θα επερχόταν κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, έτσι ώστε σε κάθε περίπτωση ο χρόνος ή οι ημερομηνίες που προκύπτουν να είναι προγενέστερα εκείνων που διαφορετικά θα ίσχυαν˙ ή

(β) ορίζοντας ότι, ανεξάρτητα από τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω, εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται, κατά την έκταση που δε θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω, ότι λαμβάνουν χώρα—

(i) κατά την έναρξη της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως ορίζεται στην περίπτωσή του στην εντολή και για τους σκοπούς της)˙ ή

(ii) κατά το τέλος της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως καθορίζεται τοιουτοτρόπως).

(12) Όταν υπάρχει παράδοση αγαθών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(1) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν όταν μεταβιβάζονται ή διατίθενται τα αγαθά όπως αναφέρεται στην παράγραφο αυτή.

(13) Όταν υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παροχή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα όταν τα αγαθά υπαχθούν στη χρήση που αναφέρεται σε εκείνη την παράγραφο.

(14) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι σε σχέση με το χρόνο κατά τον οποίο (ανεξάρτητα από τα εδάφια (2) μέχρι (8) και (11) μέχρι (13) πιο πάνω) μια συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν σε περιπτώσεις που—

(α) Είναι παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται ή είναι πληρωτέο περιοδικά, ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου, ή

(β) είναι παράδοση αγαθών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται κατά το χρόνο που τα αγαθά υπάγονται σε οποιοδήποτε σκοπό, ή

(γ) υπάρχει παράδοση για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 42Α, ή

(δ) υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 8(4)˙ και για οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση που αναφέρεται στο παρόν εδάφιο οι Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν ότι αγαθά ή υπηρεσίες θεωρούνται ότι παραδίδονται ή παρέχονται χωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή διαστήματα.

(14Α)  Οι συνεχείς παραδόσεις αγαθών για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του ημερολογιακού μήνα, όταν η παράδοση τους συνεπάγεται:

(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία, και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους, ή

(γ) μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,

θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού μήνα, έως ότου ολοκληρωθεί η παράδοση.

(14Β) Οι παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο φόρος οφείλεται από το λήπτη δυνάμει του  άρθρου 11 και οι οποίες:

(α) πραγματοποιούνται συνεχώς για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του έτους· και

(β) δε συνεπάγονται τμηματικές καταβολές έναντι λογαριασμού ή πληρωμές στη διάρκεια της περιόδου αυτής,

θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού έτους, εφόσον συνεχίζεται η παροχή υπηρεσιών.

(14Γ) Όταν η παράδοση αγαθών συνεπάγεται:

(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία· και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους· ή

(γ) τα αγαθά μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,

η συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα σε οποιαδήποτε από τις πιο κάτω ημερομηνίες είναι η ενωρίτερη:

(i) τη δέκατη πέμπτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνο κατά τον οποίο πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών, ή

(ii) την ημέρα έκδοσης τιμολογίου για τη συναλλαγή.

(14Δ) Σε περίπτωση κατά την οποία παράδοση αγαθών αφορά εξ αποστάσεως πώληση αγαθού που εισάγεται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις του ειδικού καθεστώτος που καθορίζεται στα άρθρα 42ΣΤ και 42Η, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο αποδοχής της πληρωμής.

(15) Στον παρόντα Νόμο "τιμολόγιο Φ.Π.Α." σημαίνει τιμολόγιο που απαιτείται δυνάμει της παραγράφου 1(1) του Δέκατου Παραρτήματος , ή θα απαιτείτο τοιουτοτρόπως αν το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η συναλλαγή ήταν το πρόσωπο προς το οποίο τέτοιο τιμολόγιο έπρεπε να εκδοθεί.

Τόπος παράδοσης αγαθών

10.—(1) Τηρουμένων των άρθρων 12Ε και 13Β το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται παρέχονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αν η παράδοση οποιωνδήποτε αγαθών δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από ή προς τη Δημοκρατία, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν βρίσκονται στη Δημοκρατία και διαφορετικά θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας.

(3) Αγαθά θεωρούνται—

(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και

(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας στον οποίο μεταφέρονται.

(4) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και αφορούν-

(α) ενδοκοινοτικές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

(β) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

(γ) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες στο κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται το συγκεκριμένο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ο Φ.Π.Α. επί των εν λόγω αγαθών δηλώνεται δυνάμει του ειδικού καθεστώτος που προβλέπεται στο άρθρο 42Η:

Νοείται ότι, στις πιο πάνω περιπτώσεις δεν περιλαμβάνονται οι παραδόσεις που υπάγονται στα σχέδια περιθωρίου κέρδους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40.

(4Α)(α) Οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4), δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση που πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

(i) Το πρόσωπο που παραδίδει τα αγαθά είναι εγκατεστημένο ή, ελλείψει εγκατάστασης, έχει τον τόπο της κατοικίας του ή της συνήθους διαμονής του σε ένα μόνο κράτος μέλος·

(ii) αποστέλλονται ή μεταφέρονται αγαθά σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος που αναφέρεται στην υποπαράγραφο (i)· και

(iii) το  άθροισμα  του  συνολικού ποσού, χωρίς ΦΠΑ, των παραδόσεων που προβλέπονται στην υποπαράγραφο (ii), μαζί με το συνολικό ποσό, χωρίς Φ.Π.Α., των παροχών υπηρεσιών που προβλέπονται στην παράγραφο 18 του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, δεν υπερβαίνει, κατά τη διάρκεια του εκάστοτε ημερολογιακού έτους, τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) και δεν υπερβαίνει το ποσό αυτό κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.

(β) Σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους σημειώνεται υπέρβαση του ορίου που προβλέπεται στην υποπαράγραφο (iii) της παραγράφου (α), οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4) εφαρμόζονται από το εν λόγω χρονικό σημείο.

(γ) Σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου (α) και τα αγαθά κατά το χρόνο αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς  βρίσκονται στη Δημοκρατία, το πρόσωπο που τα παραδίδει έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον τόπο παράδοσης των αγαθών, το οποίο καλύπτει σε κάθε περίπτωση δύο (2) ημερολογιακά έτη.

(5)  Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου και τα οποία δεν αποτελούν καινούρια μεταφορικά μέσα θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν -

(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από τον προμηθευτή ή δυνάμει των οδηγιών του˙

(β) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙ και

(γ) διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους αντίστοιχες, σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος, με τις διατάξεις του εδαφίου (4) καθιστούν αυτό το πρόσωπο υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της παράδοσης˙

αλλά το παρόν εδάφιο δεν εφαρμόζεται αναφορικά με οποιαδήποτε συναλλαγή στην περίπτωση που η αναφερόμενη υποχρέωση στην παράγραφο (γ) εξαρτάται από την άσκηση από οποιοδήποτε πρόσωπο δικαιώματος επιλογής στη Δημοκρατία αντίστοιχης τέτοιας επιλογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(2) του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος εκτός αν αυτό το πρόσωπο έχει επιδώσει ειδοποίηση, και δεν την έχει αποσύρει, στον Έφορο ότι επιθυμεί όπως οι συναλλαγές που θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα εκτός της Δημοκρατίας όταν είναι συναλλαγές σε σχέση με τις οποίες οι άλλες απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου ικανοποιούνται.

(6)  Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -

(α) η παράδοση των εν λόγω αγαθών συνεπάγεται να εισάγονται αυτά από τόπο εκτός των κρατών μελών˙ και

(β) ο προμηθευτής των αγαθών  είναι το πρόσωπο από  το  οποίο ή δυνάμει των οδηγιών του τα αγαθά εισάγονται  τοιουτοτρόπως.

(7) Αγαθά των οποίων ο τόπος της παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου αλλά των οποίων η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά τους προς ή από τη Δημοκρατία θεωρούνται—

(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν η παράδοση τους συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία χωρίς επίσης να συνεπάγεται προηγούμενη μεταφορά τους στη Δημοκρατία˙ και

(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.

(8) Για τους σκοπούς των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά, μέσα στα πλαίσια της μετακίνησης τους από τόπο εντός της Δημοκρατίας σε άλλο τόπο εντός της Δημοκρατίας, εξέρχονται και επανεισέρχονται στη Δημοκρατία, η μετακίνηση δεν θεωρείται ως μεταφορά από ή προς τη Δημοκρατία.

(9) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι η ειδοποίηση για τους σκοπούς του εδαφίου (5) δεν επιδίδεται ή αποσύρεται εκτός σε τέτοιες περιστάσεις, και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο όπως δύναται να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(10) [Διαγράφηκε]

(11) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, αναφορικά με αγαθά ή υπηρεσίες γενικά ή αναφορικά με συγκεκριμένα αγαθά που προσδιορίζονται στους Κανονισμούς, τη διαφοροποίηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου που καθορίζουν τον τόπο όπου πραγματοποιείται μια παράδοση αγαθών.

(12) Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, στην περίπτωση παράδοσης, σε μεταπωλητή υποκείμενο στον φόρο, αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά ή, σε περίπτωση έλλειψης έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, ο τόπος όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.

(13)(α) Στην περίπτωση παράδοσης αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή μέσω οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα ή παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, εάν η παράδοση αυτή δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του εδαφίου (12), ο τόπος της συναλλαγής είναι ο τόπος πραγματικής χρησιμοποίησης και κατανάλωσης των αγαθών από τον πελάτη.

(β) Όταν το σύνολο ή μέρος του αερίου ή της ηλεκτρικής ενέργειας ή της θερμότητας ή ψύχους δεν καταναλώνεται πραγματικά από τον πελάτη, θεωρείται ότι αυτά τα μη καταναλωθέντα αγαθά έχουν χρησιμοποιηθεί και καταναλωθεί στον τόπο όπου έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ο μεταπωλητής, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά και σε περίπτωση έλλειψης έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, θεωρείται ότι χρησιμοποίησε και κατανάλωσε τα αγαθά στον τόπο όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.

(14) Για του σκοπούς των εδαφίων (12) και (13) του παρόντος άρθρου, «μεταπωλητής υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σημαίνει υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η κύρια δραστηριότητα του οποίου σε σχέση με τις αγορές αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας ή ψύχους, είναι η μεταπώληση των ανωτέρω προϊόντων και του οποίου η ιδιοκατανάλωση των προϊόντων αυτών είναι αμελητέα.

(15)(α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων των εδαφίων (1) έως (14) του παρόντος άρθρου, όταν τα αγαθά παραδίδονται διαδοχικά και αυτά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από ένα κράτος μέλος σε άλλο απευθείας από τον πρώτο προμηθευτή στον τελευταίο παραλήπτη σε όλο το μήκος της αλυσίδας, η αποστολή ή η μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση προς τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης.

(β) Κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων στην παράγραφο (α), η αποστολή ή μεταφορά  καταλογίζεται μόνο στην παράδοση αγαθών από τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης, όταν ο ενδιάμεσος αυτός φορέας έχει κοινοποιήσει στον προμηθευτή του τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει λάβει από το κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά.

(16) Για τους σκοπούς του εδαφίου (15), ως “ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης” θεωρείται προμηθευτής διαφορετικός από τον πρώτο προμηθευτή στην αλυσίδα, ο οποίος αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά είτε ο ίδιος είτε μέσω τρίτου μέρους που ενεργεί για λογαριασμό του.

Χώρα παροχής υπηρεσιών

10Α.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η χώρα παροχής υπηρεσιών.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι πραγματοποιείται -

(α) σε περίπτωση όπου το πρόσωπο, το  οποίο λαμβάνει τις υπηρεσίες («ο λήπτης») είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η χώρα όπου ανήκει ο λήπτης, και

(β) διαφορετικά, η χώρα όπου ανήκει το πρόσωπο που παρέχει τις υπηρεσίες («ο παροχέας»).

(3) Ο τόπος παροχής δικαιώματος, ή επιλογής ή προτεραιότητας σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών είναι ο ίδιος με τον τόπο που η παροχή υπηρεσιών θα θεωρείται ότι έγινε εάν γινόταν από τον παροχέα του δικαιώματος προς τον λήπτη του δικαιώματος, ανεξάρτητα από το δικαίωμα, η επιλογή ή προτεραιότητα έχει ασκηθεί και στην περίπτωση παροχής οποιουδήποτε οφέλους που προκύπτει από οποιοδήποτε δικαίωμα σε υπηρεσίες, ο τόπος παροχής είναι ο ίδιος με τον τόπο παροχής υπηρεσιών στις οποίες αφορά το δικαίωμα, είτε ασκείται είτε όχι.

(4) Πρόσωπο θεωρείται «σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σε σχέση με παροχή υπηρεσιών, αν το πρόσωπο:

(α) είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 9 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

(β) είναι πρόσωπο εγγεγραμμένο με βάση τις διατάξεις του Νόμου·

(γ) θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και αναγνωρίζεται για σκοπούς Φ.Π.Α. σε άλλο κράτος μέλος εκτός από τη Δημοκρατία,

και οι υπηρεσίες λαμβάνονται από το πρόσωπο αυτό, όχι αποκλειστικά για ιδιωτικούς σκοπούς.

(5) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται   στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας -

(α) να τροποποιεί το Δέκατο Τρίτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό·

(β) να προνοεί για εξαιρέσεις από τις διατάξεις της πρώτης και της δεύτερης παραγράφου του εδαφίου (2).

Αντίστροφη χρέωση για υπηρεσίες που λαμβάνονται από το εξωτερικό

11.— (1) Όταν υπηρεσίες παρέχονται από πρόσωπο το οποίο ανήκει σε χώρα άλλη από τη Δημοκρατία υπό τις περιστάσεις που εφαρμόζονται δυνάμει της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου, ως εάν,  αντί να θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από εκείνο το πρόσωπο θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από το λήπτη στη Δημοκρατία, στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί ο λήπτης και η συναλλαγή είναι φορολογητέα συναλλαγή.

(2) Το εδάφιο (1) εφαρμόζεται αν –

(α) ο λήπτης είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και

(β) ο τόπος παροχής των υπηρεσιών είναι η Δημοκρατία, και

όταν οι υπηρεσίες είναι οποιασδήποτε περιγραφής του Μέρους Ι και ΙΙ του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, ο λήπτης είναι εγγεγραμμένος δυνάμει των διατάξεων του νόμου.

(3) Παροχές που δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από το λήπτη δε λαμβάνονται υπόψη ως παροχές που πραγματοποιήθηκαν από αυτόν όταν καθορίζεται οποιαδήποτε έκπτωση φόρου εισροών στην περίπτωσή του δυνάμει του άρθρου 21(1).

(4) Κατά την εφαρμογή του εδαφίου (1) πιο πάνω, η παροχή υπηρεσιών που θεωρείται ότι πραγματοποιείται από το λήπτη λογίζεται ότι έχει πραγματοποιηθεί σε χρόνο που καθορίζεται σύμφωνα με Κανονισμούς για τον προσδιορισμό του χρόνου της παροχής σε περιπτώσεις που εμπίπτουν σε εκείνο το εδάφιο.

(5) Το εδάφιο (1) δεν εφαρμόζεται για υπηρεσίες που περιγράφονται στο Έκτο και Έβδομο Παράρτημα.

Αντίστροφη χρέωση για αέριο και ηλεκτρική ενέργεια που παραδίδονται από πρόσωπα εκτός της Δημοκρατίας

11Α. Όταν παραδίδεται αέριο μέσω του συστήματος διανομής φυσικού αερίου ή ηλεκτρικής ενέργειας:

(α) Από πρόσωπο που είναι εγκατεστημένο εκτός της Δημοκρατίας, και

(β) λαμβάνεται από πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, για σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί,

τότε οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που  επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης του και ωσάν η παράδοση να ήταν φορολογητέα παράδοση.

Απόδοση του Φ.Π.Α. από τον πελάτη για ορισμένες συναλλαγές

11Β.-(1) Το παρόν άρθρο, εφαρμόζεται για υπηρεσίες ή υπηρεσίες μαζί με αγαθά που παρέχονται μέσα στα πλαίσια κατασκευής, μετατροπής, κατεδάφισης, επιδιόρθωσης ή συντήρησης οικοδομής ή οποιουδήποτε έργου πολιτικής μηχανικής.

(2) Οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, όσο και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτές αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες σε πρόσωπο («στο λήπτη») σε οποιοδήποτε χρόνο∙

(β) οι υπηρεσίες που παρέχονται εμπίπτουν στις υπηρεσίες που περιγράφονται στο εδάφιο (1)∙ και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α., επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παράσχει τις υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες μαζί με τα αγαθά, μέσα στα πλαίσια ή για την προώθηση της επιχείρησής του.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

Απόδοση του Φ.Π.Α από το λήπτη για ορισμένες παραδόσεις αγαθών

11Γ.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φ.Π.Α και των οποίων ο κώδικας οικονομικής δραστηριότητας είναι ο κώδικας συνδυασμένης ονοματολογίας 46771 και συνίστανται σε μεταχειρισμένα μέταλλα ή/και απορρίμματα μετάλλων.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών που αναφέρονται στο εδάφιο (1), και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά, μέσα στα ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησής του.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(6) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών, από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στο λήπτη, να τηρεί αρχείο, στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για  τις   οποίες   εφαρμόζεται   το  παρόν  άρθρο∙ το αρχείο περιέχει όλα τα στοιχεία που   αφορούν  την  αγορά  και παράδοση αγαθών, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Αντίστροφη χρέωση για παράδοση ακινήτων και οικοπέδων

11Δ. - (1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στην περίπτωση -

(α) Μεταβίβασης κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή και εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σε αυτό·

(β) μεταβίβασης της κατοχής κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού δυνάμει σύμβασης πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας η οποία προβλέπει ρητά ότι θα μεταβιβαστεί και το κτίριο μαζί με το οικόπεδο που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό σε μελλοντικό χρόνο ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσής του με δικαίωμα εξαγοράς, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση, για το οποίο έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας μετά την 1η Μαΐου 2004,

(γ) μεταβίβασης της κατοχής, μεταβίβασης εξ’ αδιαίρετου ιδανικής μερίδας, μεταβίβασης της κατοχής δυνάμει σύμβασης ή συμφωνίας πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας, η οποία ρητά προβλέπει ότι η κυριότητα θα μεταβιβαστεί σε μελλοντικό χρόνο, ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσης με δικαίωμα εξαγοράς μη ανεπτυγμένης οικοδομήσιμης γης η οποία προορίζεται για την ανέγερση μίας ή περισσότερων σταθερών κατασκευών και πραγματοποιείται στο πλαίσιο άσκησης οικονομικής δραστηριότητας,

όταν η μεταβίβαση γίνεται από το δανειολήπτη στο πλαίσιο διαδικασίας αναδιάρθρωσης δανείου, καθώς και στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής μεταβίβασης προς το δανειστή.

(2) Οποιαδήποτε περίπτωση παράδοσης αγαθών από τις προβλεπόμενες στο εδάφιο (1), για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος θεωρείται ως φορολογητέα συναλλαγή του λήπτη όπως και του προσώπου που την πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.

Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει της μη επιβολής Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(3) Σε περίπτωση κατά την οποία -

(α) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε οποιοδήποτε χρόνο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο (το «λήπτη»)∙

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στην έννοια των αγαθών που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και

(γ) ο λήπτης κατά το χρόνο της συναλλαγής είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που προβλέπουν για την επιβολή Φ.Π.Α επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε παραδώσει ο ίδιος τα αγαθά στο πλαίσιο ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

(4) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που προβλέπουν για το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται να εκπέσει, ισχύουν για συναλλαγές για τις οποίες ο Φ.Π.Α. δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, αποδίδεται από το λήπτη.

Απόδοση του Φ.Π.Α. από τον λήπτη για ορισμένες παραδόσεις αγαθών

11Ε.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, ανεξαρτήτως εάν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών-

(i) κινητά τηλέφωνα, ήτοι συσκευές που έχουν κατασκευασθεί ή προσαρμοσθεί για χρήση σε αναγνωρισμένο δίκτυο και λειτουργούν σε συγκριμένες συχνότητες, ανεξαρτήτως του αν χρησιμοποιούνται ή όχι για άλλους σκοπούς·

(ii) μηχανισμοί ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, όπως μικροεπεξεργαστές και κεντρικές μονάδες επεξεργασίας πριν από την ενσωμάτωση τους σε προϊόντα προοριζόμενα για τον τελικό χρήστη·

(iii) κονσόλες για παιχνίδια, ταμπλέτες ηλεκτρονικών υπολογιστών και φορητοί υπολογιστές.

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(5) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στον λήπτη, να τηρεί αρχείο στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για τις οποίες  εφαρμόζεται το παρόν άρθρο:

Νοείται ότι, το αρχείο περιέχει όλα τα στοιχεία που αφορούν  την  αγορά  και παράδοση αγαθών, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Αντίστροφη χρέωση για ακατέργαστα και ημικατεργασμένα πολύτιμα μέταλλα

11ΣΤ.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για παραδόσεις ακατέργαστων και ημικατεργασμένων πολύτιμων μετάλλων, εξαιρουμένων των παραδόσεων που διέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 40 και 42Α.

(2) Οι προβλεπόμενες στο εδάφιο (1) παραδόσεις αγαθών θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και εάν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση κατά την οποία-

(α) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο («τον λήπτη») σε οποιονδήποτε χρόνο·

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στα αγαθά που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί·

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(6) Πρόσωπο το οποίο υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, τηρεί βιβλίο καταγραφής αγορών μεταχειρισμένων αντικειμένων, όπως αυτό ορίζεται στον περί Κυπριακού Οργανισμού Σήμανσης Αντικειμένων από Πολύτιμα Μέταλλα Νόμο, για περίοδο έξι (6) ετών.

Τόπος όπου ανήκει ο παρέχων ή ο λήπτης υπηρεσιών

12.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται για τους σκοπούς του άρθρου 10Α ή του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος ή του άρθρου 11, σε σχέση με οποιαδήποτε παροχή υπηρεσιών, κατά πόσο ο παροχέας ή ο λήπτης ανήκει σε μια χώρα ή άλλη.

(2) Πρόσωπο που είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη σχετική χώρα.

(3) Στο εδάφιο (2) η φράση «σχετική χώρα» σημαίνει –

(α) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση σε μια χώρα, και δεν έχει τέτοια εγκατάσταση σε άλλη χώρα, εκείνη η χώρα,

(β) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση, ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση ή εγκαταστάσεις σε περισσότερες από μία χώρες, η χώρα στην οποία βρίσκεται η σχετική εγκατάσταση, και

(γ) διαφορετικά, η χώρα της συνήθους διαμονής του προσώπου.

(4) Στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3), η φράση «σχετική εγκατάσταση» σημαίνει οποιαδήποτε επιχειρηματική εγκατάσταση ή οποιαδήποτε από τις  μόνιμες εγκαταστάσεις του προσώπου που συνδέεται πιο άμεσα με την παροχή.

(5) Πρόσωπο το οποίο δεν είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη χώρα όπου έχει τη συνήθη διαμονή του.

(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, «συνήθης διαμονή», σε σχέση με νομικό πρόσωπο, σημαίνει τον τόπο όπου έχει νόμιμα συσταθεί.

Απόκτηση αγαθών από κράτη μέλη
Πεδίο εφαρμογής του Φ.Π.Α. επί αποκτήσεων από κράτη μέλη

12Α.-(1) Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί οποιασδήποτε απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών από άλλο κράτος μέλος όταν -

(α) η απόκτηση είναι φορολογητέα απόκτηση και  πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας˙

(β) η απόκτηση δεν είναι σύμφωνα με φορολογητέα συναλλαγή˙και

(γ) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την απόκτηση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τα αγαθά υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης ή αφορούν καινούρια μεταφορικά μέσα.

(2) Η απόκτηση των αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι φορολογητέα απόκτηση αν -

(α) εμπίπτει στις διατάξεις του εδαφίου (3) ή τα αγαθά αφορούν καινούργια μεταφορικά μέσα˙ και

(β) δεν είναι εξαιρούμενη απόκτηση.

(3) Η απόκτηση των αγαθών από άλλο κράτος μέλος εμπίπτει στις διατάξεις του εδαφίου αυτού αν -

(α) τα αγαθά  αποκτώνται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση-

(i) οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί οποιοδήποτε  πρόσωπο˙ ή

(ii) οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων που ασκούνται άλλων από εκείνων που ασκούνται υπό τη μορφή επιχείρησης από οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο ή οποιανδήποτε λέσχη, σωματείο ή άλλη ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα˙

(β) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά είναι εκείνο που ασκεί την επιχείρηση ή, ανάλογα με την περίπτωση, αυτές τις δραστηριότητες˙ και

(γ) ο προμηθευτής -

(i) είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος κατά το χρόνο της πράξης σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται˙ και

(ii) συμμετέχοντας στην πράξη αυτή, ενεργεί μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

Έννοια της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος

12Β.-(1) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αναφορές στον παρόντα Νόμο στην απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος ερμηνεύονται ως αναφορές σε οποιανδήποτε απόκτηση αγαθών για εκτέλεση πράξης σε σχέση με την οποία ικανοποιούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις, ήτοι -

(α) η πράξη είναι παράδοση αγαθών, περιλαμβανομένου οτιδήποτε θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως παράδοση αγαθών˙ και

(β) η πράξη συνεπάγεται με μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος˙

και αναφορές στον παρόντα Νόμο στον προμηθευτή, σε σχέση με τέτοια απόκτηση, θα ερμηνεύονται ανάλογα.

(2)  Δεν είναι ουσιώδες για τους σκοπούς του εδαφίου (1) κατά πόσο η μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος πραγματοποιείται από ή δυνάμει οδηγιών του προμηθευτή ή από ή δυνάμει οδηγιών του προσώπου που αποκτά τα αγαθά ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου.

(3)  Όταν το πρόσωπο που έχει την κυριότητα οποιωνδήποτε αγαθών δεν αλλάζει, συνεπεία οτιδήποτε που θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως παράδοση αγαθών, αυτή η παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως πράξη σύμφωνα με την οποία υπάρχει απόκτηση των αγαθών από το πρόσωπο που την πραγματοποιεί.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν αναφορικά με οποιανδήποτε περιγραφή πράξης ότι η απόκτηση των αγαθών σύμφωνα με πράξη εκείνης της περιγραφής δεν θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος.

Χρόνος της απόκτησης

12Γ.-(1) Τηρουμένου του άρθρου 13Β και οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (3), όταν αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος, η απόκτηση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι λαμβάνει χώρα σε οποιαδήποτε από τις πιο κάτω ημερομηνίες είναι ενωρίτερη -

(α) τη δέκατη πέμπτη (15) ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τη διάρκεια του οποίου συμβαίνει το γεγονός το οποίο, σε σχέση με αυτή την απόκτηση, είναι το πρώτο σχετικό γεγονός για σκοπούς φορολόγησης της απόκτησης˙ και

(β) την ημέρα έκδοσης τιμολογίου, αναφορικά με την πράξη σύμφωνα με την οποία αποκτώνται τα αγαθά, τέτοιας περιγραφής που δύναται να καθορίζεται με Κανονισμούς.

(2)  Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, το γεγονός το οποίο είναι σε σχέση με απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος, το πρώτο σχετικό γεγονός για τους σκοπούς φορολόγησης της απόκτησης είναι η αρχική μεταφορά των αγαθών η οποία σχετίζεται με την πράξη σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται.

(3)  Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν για το χρόνο που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα η απόκτηση σε καθορισμένες περιπτώσεις όπου το όλον ή μέρος οποιασδήποτε αντιπαροχής που εμπεριέχεται στην πράξη για εκτέλεση της οποίας τα αγαθά αποκτώνται προσδιορίζεται ή είναι πληρωτέο περιοδικά, ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος της περιόδου.  Οι Κανονισμοί δύνανται επίσης να προβλέπουν, σε σχέση με οποιαδήποτε περίπτωση που αυτοί εφαρμόζονται, ότι τα αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται χωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή διαστήματα.

Τόπος της απόκτησης

12Δ. - (1)  Τηρουμένου του άρθρου 13Β, το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά που αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(2) Αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν αυτά αποκτώνται για εκτέλεση πράξης η οποία συνεπάγεται τη μεταφορά τους στη Δημοκρατία και δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία, και, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, διαφορετικά θεωρούνται ότι αποκτώνται εκτός της Δημοκρατίας.

(3)  Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4), αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν αυτά αποκτώνται από πρόσωπο το οποίο, για τους σκοπούς της απόκτησής τους, χρησιμοποιεί τον αριθμό που του χορηγήθηκε για τους σκοπούς του Φ.Π.Α., στη Δημοκρατία.

(4) Το εδάφιο (3) δεν απαιτεί όπως οποιαδήποτε αγαθά να θεωρούνται ως αποκτηθέντα στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν αποδεικνύεται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ότι ο Φ.Π.Α. -

(α) έχει καταβληθεί σε άλλο κράτος μέλος επί της απόκτησης αυτών των αγαθών˙ και

(β) έχει καταστεί οφειλόμενος συνεπεία διατάξεων του νόμου  εκείνου του κράτους μέλους που αντιστοιχούν σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος με τις διατάξεις του εδαφίου (2).

(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου -

(α) για τις περιστάσεις στις οποίες πρόσωπο θεωρείται ότι του έχει χορηγηθεί αριθμός για τους σκοπούς του Φ.Π.Α. στη Δημοκρατία˙

(β) για τις περιστάσεις στις οποίες ένα πρόσωπο θεωρείται ότι χρησιμοποιεί τέτοιο αριθμό για σκοπούς απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών˙ και

(γ) για την επιστροφή, σε καθορισμένες περιστάσεις, του Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε στη Δημοκρατία επί της απόκτησης των αγαθών σε σχέση με την οποία οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στο εδάφιο (4)(α) και (β) ικανοποιούνται.

Αποκτήσεις από πρόσωπα που ανήκουν σε άλλα κράτη μέλη

12Ε. -(1)  Τηρουμένου  του  εδαφίου (3), όταν -

(α) πρόσωπο (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο αρχικός προμηθευτής») πραγματοποιεί παράδοση αγαθών σε πρόσωπο που ανήκει σε άλλο κράτος μέλος (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο ενδιάμεσος προμηθευτής»)˙

(β) αυτή η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος και τη μεταφορά τους προς τη Δημοκρατία αλλά δεν συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία˙

(γ) τόσο αυτή η παράδοση όσο και η μεταφορά των αγαθών προς τη Δημοκρατία είναι για τους σκοπούς της πραγματοποίησης παράδοσης από τον ενδιάμεσο προμηθευτή σε άλλο πρόσωπο (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο πελάτης» που είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου˙

(δ) καμία από αυτές τις παραδόσεις συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από κράτος μέλος στο οποίο ο ενδιάμεσος προμηθευτής είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της μεταφοράς χωρίς επίσης να συνεπάγεται την προηγούμενη μεταφορά των αγαθών σε εκείνο το κράτος μέλος˙ και

(ε)  θα υπήρχε φορολογητέα απόκτηση από τον πελάτη αν η παράδοση σε αυτόν συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος προς τη Δημοκρατία,

η παράδοση από τον αρχικό προμηθευτή προς τον ενδιάμεσο προμηθευτή δεν λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου και η παράδοση από τον ενδιάμεσο προμηθευτή προς τον πελάτη θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, εκτός για τους σκοπούς του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος, ως εάν να συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος προς τη Δημοκρατία.

(2)  Τηρουμένου του εδαφίου  (3), όταν -

(α) πρόσωπο που ανήκει σε άλλο κράτος μέλος πραγματοποιεί  τέτοια παράδοση αγαθών σε πρόσωπο που είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου, η οποία συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και

(β) θα ήταν φορολογητέα απόκτηση από το εγγεγραμμένο πρόσωπο αν αυτή η παράδοση θεωρείτο ως εάν να μην ήταν φορολογητέα συναλλαγή αλλά ως εάν να συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος στη Δημοκρατία,

αυτή η παράδοση θεωρείται ως τέτοια εκτός για τους σκοπούς του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος.

(3) Ούτε το εδάφιο (1) ούτε το εδάφιο (2) εφαρμόζονται σε σχέση με οποιανδήποτε παράδοση εκτός αν ο ενδιάμεσος προμηθευτής ή, ανάλογα με την περίπτωση, το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση συμμορφώνεται με τέτοιες απαιτήσεις καθόσον αφορά την προσκόμιση, είτε πριν είτε μετά την πραγματοποίηση της παράδοσης, τιμολογίων και άλλων εγγράφων, και την παροχή πληροφοριών, προς -

(α)  τον Έφορο, και

(β)  τον προμηθευτή,

όπως καθορίζεται σε Κανονισμούς που δύνανται να εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.  Οι Κανονισμοί αυτοί δύνανται επίσης να προβλέπουν για το χρόνο κατά τον οποίο, και τον τύπο και τρόπο κατά τον οποίο, οποιοδήποτε έγγραφο θα προσκομίζεται ή πληροφορία θα παρέχεται και για τα στοιχεία που αυτά θα περιέχουν.

(4) Όταν οι διατάξεις του παρόντος άρθρου καθιστούν μια φορολογητέα απόκτηση ως πραγματοποιηθείσα, τότε τηρουμένου του άρθρου 13Β και οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 12Γ(3), η απόκτηση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα την ημέρα έκδοσης τιμολογίου, αναφορικά με την πράξη για εκτέλεση της οποίας αποκτώνται τα αγαθά, τέτοιας περιγραφής που μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(5)  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, πρόσωπο ανήκει σε άλλο κράτος μέλος αν -

(α) δεν έχει στη Δημοκρατία επιχειρηματική ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση και δεν έχει τη συνήθη κατοικία του στη Δημοκρατία˙

(β) δεν είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου ούτε απαιτείται να είναι εγγεγραμμένο τοιουτοτρόπως˙

(γ)  δεν έχει αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. και δεν είναι προς το παρόν υπόχρεο να ορίσει τέτοιον. και

(δ)  είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙

αλλά, για τον καθορισμό για τους σκοπούς της παραγράφου (β) κατά πόσο ένα πρόσωπο απαιτείται να εγγραφεί δυνάμει του παρόντος Νόμου, δεν λαμβάνονται υπόψη οποιεσδήποτε συναλλαγές οι οποίες, αν ανήκε σε άλλο κράτος μέλος και συμμορφώνετο με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο εδάφιο (3), δεν θα λαμβάνονταν υπόψη με βάση το άρθρο αυτό.

(6) Χωρίς  επηρεασμό του άρθρου 12Δ(4), όταν -

(α) οποιαδήποτε αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος σε περίπτωση που αντιστοιχεί, σε σχέση με άλλο κράτος μέλος, στην περίπτωση που καθορίζεται σε σχέση με τη Δημοκρατία στο εδάφιο (1)˙ και

(β) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου και θα ήταν ο ενδιάμεσος προμηθευτής σε σχέση με αυτή  την  αντίστοιχη περίπτωση,

η παράδοση αυτών των αγαθών σε αυτό το πρόσωπο και η παράδοση αυτών των αγαθών από αυτό το πρόσωπο στο πρόσωπο που θα ήταν ο πελάτης σε αυτή την αντίστοιχη περίπτωση δεν λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, εκτός για τους σκοπούς των διατάξεων για τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 3Α.

(7) Αναφορές στο παρόν άρθρο σε πρόσωπο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος δεν περιλαμβάνουν αναφορές σε πρόσωπο που είναι τέτοιο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μόνο δυνάμει διατάξεων του νόμου άλλου κράτους μέλους αντίστοιχων με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου δυνάμει των οποίων πρόσωπο που δεν είναι εγγεγραμμένο σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν είναι υπόχρεο να είναι εγγεγραμμένο.

Εισαγωγή αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών
Εφαρμογή τελωνειακών νομοθετημάτων

13.—(1)  Τηρουμένων τέτοιων εξαιρέσεων και προσαρμογών που μπορούν να θεσπιστούν με Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και εξαιρουμένων των περιπτώσεων στις οποίες προκύπτει αντίθετη πρόθεση, οι διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας και των άλλων νομοθετημάτων και δευτερογενούς νομοθεσίας που εκάστοτε ισχύουν γενικά σε σχέση με εισαγωγικούς δασμούς, ειδικούς φόρους κατανάλωσης και φόρους κατανάλωσης οι οποίοι επιβάλλονται επί της εισαγωγής αγαθών στη Δημοκρατία, εφαρμόζονται στην έκταση που είναι σχετικές σε σχέση με οποιοδήποτε Φ.Π.Α. επιβλητέο επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών όπως εφαρμόζονται σε σχέση με οποιονδήποτε τέτοιο εισαγωγικό δασμό ή ειδικό φόρο κατανάλωσης ή φόρο κατανάλωσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, Κοινοτικούς τελωνειακούς δασμούς.

(2) Οι ακόλουθες διατάξεις εξαιρούνται από εκείνες που ισχύουν όπως αναφέρεται στο εδάφιο (1) πιο πάνω, δηλαδή-

(α) Οποιεσδήποτε διατάξεις του εκάστοτε ισχύοντος περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου που προβλέπουν απαλλαγή ή επιστροφή τελωνειακών δασμών ή φόρων κατανάλωσης˙

(β) οποιεσδήποτε διατάξεις της εκάστοτε σε ισχύ τελωνειακής νομοθεσίας που προβλέπουν απαλλαγή ή επιστροφή τελωνειακών δασμών ή ειδικών φόρων κατανάλωσης ή φόρων κατανάλωσης εκτός από τις απαλλαγές που προβλέπονται στους εκάστοτε σε ισχύ κανονισμούς για τις φορολογικές απαλλαγές ταξιδιωτών που προέρχονται από τρίτες χώρες και τους εκάστοτε σε ισχύ Κανονισμούς για φορολογικές απαλλαγές που χορηγούνται κατά την εισαγωγή εμπορευμάτων υπό μορφή μικροδεμάτων μη εμπορικού χαρακτήρα προελεύσεων τρίτων χωρών·

(γ) οποιαδήποτε διάταξη ή διευθέτηση που παρέχει απαλλαγή από την πληρωμή δασμών και φόρων επί της εισαγωγής αγαθών σε οποιοδήποτε εργολήπτη δημόσιων έργων.

(3) Οι τελωνειακές διατυπώσεις για τα είδη που διακινούνται με το ταχυδρομείο και υπόκεινται σε έλεγχο από το Τμήμα Τελωνείων και καθορίζονται με Κανονισμούς του Υπουργικού Συμβουλίου που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Ταχυδρομείων Νόμου μπορούν να προβλέπουν ειδικές ρυθμίσει σε σχέση με το Φ.Π.Α.

(4)(α) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, δύναται να προβλέπουν ειδικές ρυθμίσεις για τη δήλωση και την πληρωμή Φ.Π.Α. κατά την εισαγωγή αγαθών, εξαιρουμένων των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, με δέματα εσωτερικής αξίας που δεν υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα ευρώ (€150), εφόσον δεν χρησιμοποιείται το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στο άρθρο 42H.

(β) Οι ειδικές ρυθμίσεις δύναται να επιτρέπουν στο πρόσωπο που προσκομίζει τα εμπορεύματα στο τελωνείο για λογαριασμό του προσώπου για το οποίο προορίζονται τα αγαθά στο έδαφος της Κοινότητας να κάνει χρήση ειδικών ρυθμίσεων για τη δήλωση και την καταβολή Φ.Π.Α. κατά την εισαγωγή όσον αφορά τα αγαθά των οποίων η αποστολή ή η άφιξη ολοκληρώνεται στη Δημοκρατία.

Φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.

13Α.-(1)Ο Έφορος ή οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται, αν το κρίνει κατάλληλο, ύστερα από σχετική αίτηση από ή εκ μέρους οποιουδήποτε προσώπου, να εγκρίνει οποιοδήποτε εγγεγραμμένο πρόσωπο ως φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α.  Τέτοια αίτηση υποβάλλεται γραπτώς σε τέτοιο τύπο, συνοδεύεται από τέτοιες πληροφορίες και υπόκειται σε τέτοιους όρους όπως ο Έφορος δύναται να καθορίσει σε Γνωστοποίηση που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Νοείται ότι, ο Υπουργός Οικονομικών με απόφασή του δύναται εκάστοτε να καθορίζει τέλη άδειας των φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α. καθώς και ετήσια τέλη λειτουργίας τους.

(2) Τηρουμένων εκείνων των όρων και των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 13ΣΤ, τέτοιο πρόσωπο δικαιούται να τηρεί φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.

(3)  Ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται κατά την εξέταση αίτησης που υποβάλλεται από πρόσωπο για να καταστεί φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. να λάβει υπόψη οποιοδήποτε θέμα το οποίο θεωρεί σχετικό και δύναται, χωρίς επηρεασμό της γενικότητας εκείνης της διάταξης να λάβει υπόψη όλα ή οποιοδήποτε από τα ακόλουθα -

(α) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα Νόμο και τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει αυτού˙

(β) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με την τελωνειακή νομοθεσία˙

(γ) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις κοινοτικές τελωνειακές διατάξεις˙

(δ) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις άλλων κρατών μελών σχετικές με το Φ.Π.Α. και φόρους ισοδύναμου αποτελέσματος με τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης˙

(ε) αν ο αιτητής είναι εταιρεία, το ιστορικό συμμόρφωσης και την ικανότητα να συμμορφώνονται με τα θέματα που αναφέρονται στις διατάξεις των παραγράφων (α) μέχρι (δ) οι διευθυντές της εταιρείας, συνδεδεμένα με τους διευθυντές και τους διευθύνοντες συμβούλους της εταιρείας πρόσωπα. και

(στ) αν ο αιτητής είναι φυσικό πρόσωπο,  το ιστορικό συμμόρφωσης και την ικανότητα να συμμορφώνεται με τα θέματα που αναφέρονται στις παραγράφους (α) μέχρι (δ) οποιασδήποτε εταιρείας στην οποία είναι ή ήταν διευθυντής ή διευθύνων σύμβουλος,

και για τους σκοπούς των παραγράφων (ε) και (στ) «συνδεδεμένο» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό στην παράγραφο 1(4) του Τέταρτου Παραρτήματος.

(4) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (5), πρόσωπο εγκεκριμένο δυνάμει του εδαφίου (1) παραμένει φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. μέχρι να παύσει να είναι εγγεγραμμένο πρόσωπο ή μέχρι να ειδοποιήσει γραπτώς τον Έφορο ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ότι θα παύσει να είναι φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.

(5)  Ο  Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται  αν  το  κρίνει  κατάλληλο από καιρό σε καιρό-

(α)  να επιβάλει όρους στον φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. επιπρόσθετων εκείνων των όρων, αν υπάρχουν, οι οποίοι επιβλήθηκαν δυνάμει του εδαφίου (1) και να τροποποιεί ή ακυρώνει οποιουσδήποτε όρους που είχαν προηγουμένως επιβληθεί˙

(β) να ανακαλεί έγκριση οποιουδήποτε προσώπου ως φορολογικού αποθηκευτή Φ.Π.Α.˙ και

(γ)  να ανακαλεί την υπόσταση φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. από  οποιαδήποτε υποστατικά ή τόπους.

(6)  Οποιαδήποτε έγκριση του Εφόρου ή εξουσιοδοτημένου προσώπου δυνάμει του εδαφίου (1) και οποιαδήποτε απόσυρση έγκρισης ή άλλη ενέργεια του Εφόρου ή εξουσιοδοτημένου προσώπου δυνάμει του εδαφίου (5) γνωστοποιείται από αυτόν γραπτώς στο φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. και ισχύει κατά την ημερομηνία της επίδοσης της γνωστοποίησης ή κατά άλλη μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται για το σκοπό αυτό στη γνωστοποίηση.

(7)  Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του άρθρου 32 σε σχέση με την υποχρέωση καταβολής του Φ.Π.Α., στα εδάφια (1) και (2) «εγγεγραμμένο πρόσωπο» περιλαμβάνει οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο το οποίο δυνάμει εκείνου του άρθρου εκάστοτε θεωρείται ως μέλος συγκροτήματος.

Αγαθά που τέθηκαν σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.: απαλλαγή

13Β.-(1)  Τα εδάφια (3)  και  (4) εφαρμόζονται όταν -

(α) πραγματοποιείται   απόκτηση  αγαθών από άλλο κράτος μέλος˙

(β) αυτά τα αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά˙

(γ) είτε

(i) η απόκτηση λαμβάνει χώρα ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙ είτε

(ii) μετά την απόκτηση αλλά πριν την παράδοση, αν υπάρχει, αυτών των αγαθών η οποία ακολουθεί το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά προβαίνει σε ενέργειες ώστε αυτά να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙ και

(δ) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά, όχι αργότερα από το χρόνο της απόκτησης, ετοιμάζει και τηρεί πιστοποιητικό ότι τα αγαθά τίθενται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης, ή, ανάλογα με την περίπτωση, ότι θα ενεργήσει τοιουτοτρόπως ώστε οι διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii) να πληρούνται, και το πιστοποιητικό είναι σε τέτοιο τύπο και διατηρείται για τέτοια περίοδο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν.

(2) Τα εδάφια (3) και (4) εφαρμόζονται επίσης όταν -

(α) πραγματοποιείται παράδοση αγαθών·

(β) τα εν λόγω αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά·

(γ) είτε -

(i) αυτή η παράδοση λαμβάνει χώρα ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής Φ.Π.Α. αποθήκευσης˙ είτε

(ii) μετά από αυτήν την παράδοση αλλά πριν την παράδοση αν υπάρχει, των εν λόγω αγαθών που ακολουθεί, το πρόσωπο προς το οποίο η προηγούμενη παράδοση πραγματοποιείται προβαίνει σε ενέργειες ώστε τα αγαθά να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙

(δ) σε περίπτωση που εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii), το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η παράδοση παραδίδει στον προμηθευτή, όχι αργότερο από το χρόνο παράδοσης, πιστοποιητικό σε τέτοιο τύπο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν ότι θα ενεργήσει τοιουτοτρόπως ώστε οι διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii) να πληρούνται˙ και

(ε) η  παράδοση  δεν  είναι  πράξη λιανικού εμπορίου.

(3) Η εν λόγω απόκτηση ή παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι πραγματοποιείται εκτός της Δημοκρατίας αν οποιαδήποτε μεταγενέστερη παράδοση εκείνων των αγαθών πραγματοποιείται ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης.

(4) Όταν το εδάφιο (3) δεν εφαρμόζεται και η εν λόγω απόκτηση ή παράδοση, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, θεωρείται ότι πραγματοποιείται στη Δημοκρατία, αυτή η απόκτηση ή παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι λαμβάνει χώρα όταν τα αγαθά μεταφέρονται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(5) Όταν -

(α) το εδάφιο (4) εφαρμόζεται σε απόκτηση ή παράδοση˙

(β) η απόκτηση ή παράδοση είναι φορολογητέα και δεν υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή˙ και

(γ) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά ή ο προμηθευτής δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αλλά θα ήταν τέτοιο αν δεν εφαρμόζονταν οι διατάξεις της παραγράφου 1(7) του Μέρους Ι, παραγράφου 1(7) του Μέρους ΙΙ και παραγράφου 1(6) του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος, ή οποιεσδήποτε από αυτές τις διατάξεις,

ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί αυτής της απόκτησης ή παράδοσης ανεξάρτητα από το ότι το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά ή ο προμηθευτής δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(6)  Στο παρόν άρθρο «δικαιούχα αγαθά» σημαίνει αγαθά-

(α) περιγραφής που εμπίπτει στο Ενδέκατο Παράρτημα∙

(β) επί των οποίων οποιοιδήποτε εισαγωγικοί δασμοί, όπως ορίζονται στο άρθρο 4(10) του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα, είτε έχουν καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή τους δυνάμει του άρθρου 224 του εν λόγω Κώδικα ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της τελωνειακής νομοθεσίας.

(γ) στην περίπτωση αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών, επί των οποίων οποιοσδήποτε επιβλητέος Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 5(1)(γ) του παρόντος Νόμου είτε έχει καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή του σύμφωνα με τις κοινοτικές τελωνειακές διατάξεις∙ και

(δ) στην περίπτωση αγαθών που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, επί των οποίων εκείνος ο ειδικός φόρος κατανάλωσης είτε έχει καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή του δυνάμει του εκάστοτε σε ισχύ περί Φόρου Καταναλώσεως Νόμου.

(7) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ανεξάρτητα από το εδάφιο (4), απόκτηση ή παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τον ουσιώδη χρόνο της απόκτησης ή παράδοσης.

(8) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Ενδέκατο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε αγαθά ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή τους.

Φορολογικές αποθήκες Φ.Π.Α: υπηρεσίες

13Γ.-(1)  Παροχή υπηρεσιών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή όταν -

(α) υποκείμενο το φόρο πρόσωπο πραγματοποιεί παροχή καθορισμένων υπηρεσιών∙

(β) αυτές οι υπηρεσίες εξ ολοκλήρου εκτελούνται επί αγαθών ή σε σχέση με αγαθά ενόσω τα εν λόγω αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(γ) εκτός όταν οι υπηρεσίες είναι παροχή από το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. για φορολογική αποθήκευση Φ.Π.Α. των αγαθών, το πρόσωπο προς το οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες, παραδίδει στον προμηθευτή πιστοποιητικό, σε τέτοιο τύπο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν, ότι οι υπηρεσίες εκτελούνται τοιουτοτρόπως∙

(δ) η παροχή υπηρεσιών θα ήταν, εκτός από το παρόν άρθρο, φορολογητέα και όχι υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή∙και

(ε) ο προμηθευτής εκδίδει προς το πρόσωπο προς το οποίο παρέχεται η υπηρεσία, τιμολόγιο τέτοιας περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

(2) Αν η παροχή υπηρεσιών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή δυνάμει του εδαφίου (1) (που στο εξής να αναφέρεται ως «η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών») τότε, εκτός εάν υπάρχει παράδοση των εν λόγω αγαθών για την οποία ο ουσιώδης χρόνος είναι -

(α) ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.· και

(β) μετά τον ουσιώδη χρόνο για τη μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών,

εφαρμόζεται το εδάφιο (3).

(3) Όταν  το  παρόν  εδάφιο  εφαρμόζεται -

(α) η πανομοιότυπη παροχή υπηρεσιών με την μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχεται, κατά το χρόνο που τα αγαθά μετακινούνται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ή αν ενωρίτερα, κατά το χρόνο που γίνεται απαιτητός οποιοσδήποτε φόρος κατανάλωσης ή ειδικός φόρος κατανάλωσης για τους σκοπούς της επιχείρησης του προσώπου προς το πρόσωπο προς το οποίο έχει πράγματι παρασχεθεί η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών και έχουν παρασχεθεί από αυτό το πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης του,

(β) αυτή η παροχή έχει την ίδια αξία όπως η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών∙

(γ)   αυτή η παροχή είναι φορολογητέα και όχι υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή παροχή∙ και

(δ) ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί αυτής της παροχής ακόμη και αν το πρόσωπο το οποίο θεωρείται ότι την πραγματοποιεί δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(4) Στο  παρόν  άρθρο  «καθορισμένες υπηρεσίες» σημαίνει -

(α) υπηρεσίες του φορολογικού αποθηκευτή φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. για την φύλαξη των εν λόγω αγαθών σε καθεστώς αποθήκευσης ή φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.∙

(β) σε σχέση με αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης, υπηρεσίες που εκτελούν επί των αγαθών οποιαδήποτε φυσική λειτουργία, άλλης από οποιασδήποτε που απαγορεύεται δυνάμει Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 13ΣΤ, όπως, και χωρίς επηρεασμό της γενικότητας των ακόλουθων λέξεων, λειτουργίες συντήρησης και επανασυσκευασίας.

Μετακίνηση από αποθήκευση: Απόδοση λογαριασμού

13Δ.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε συναλλαγή για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 13Β(4) ή 13Γ(3) δηλαδή συναλλαγή που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τη μετακίνηση ή το χρόνο που γίνεται απαιτητός οποιοσδήποτε φόρος κατανάλωσης ή ειδικός φόρος κατανάλωσης και οποιαδήποτε απόκτηση για την οποία το άρθρο 13Β(5) εφαρμόζεται δηλαδή απόκτηση που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τη μετακίνηση όταν το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(2) Τηρουμένων οποιωνδήποτε Κανονισμών δυνάμει του εδαφίου (3), οποιοσδήποτε καταβλητέος Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής ή απόκτησης καταβάλλεται-

(α) κατά το χρόνο που η συναλλαγή ή απόκτηση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα δυνάμει του εν λόγω άρθρου∙ και

(β) από το πρόσωπο από το οποίο τα αγαθά μετακινούνται ή, ανάλογα με την περίπτωση, μαζί με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο να καταβάλει αυτό τον ειδικό φόρο κατανάλωσης.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τη δυνατότητα υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να καταβάλει το Φ.Π.Α. που υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω σε χρόνο μεταγενέστερο από εκείνο που προβλέπουν διαφορετικές διατάξεις για διαφορετικές περιγραφές υποκειμένων στο φόρο προσώπων και για διαφορετικές περιγραφές αγαθών και υπηρεσιών.

Ελλείμματα σε αγαθά που τέθηκαν σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.

13Ε.-(1)  Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται όταν αγαθά έχουν υπαχθεί σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και, πριν να μετακινηθούν νόμιμα από φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., έχει διαπιστωθεί ότι αυτά έχουν απολεσθεί ή είναι ελλειμματικά.

(2)  Σε οποιανδήποτε περίπτωση που το παρόν άρθρο εφαρμόζεται, εκτός εάν ικανοποιηθεί ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ότι η απουσία ή το έλλειμμα σε αυτά τα αγαθά δύναται να αποδοθεί σε φυσική απώλεια ή φθορά ή άλλη αποδεκτή αιτία, ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται να απαιτήσει όπως ο φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. καταβάλει άμεσα σε σχέση με τα απολεσθέντα αγαθά ή με το όλο ή το μέρος του ελλείμματος, όπως κρίνει αυτός σκόπιμο, το Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο.

(3)  Στο εδάφιο (2), «Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο» σημαίνει Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο επί της παράδοσης των απολεσθέντων αγαθών, ή του ποσού των αγαθών κατά το οποίο τα αγαθά είναι ελλειμματικά, κατά το χρόνο αμέσως πριν να είχε προκύψει η απουσία ή το έλλειμμα να είχε συμβεί, αν η αξία εκείνης της παράδοσης ήταν η κανονική της αξία αλλά όταν αυτός ο χρόνος δεν μπορεί να προσδιοριστεί σε ικανοποίηση του Εφόρου ή του εξουσιοδοτημένου προσώπου, αυτό το Φ.Π.Α. θα είναι το μεγαλύτερο από τα ποσά του Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέα επί της παράδοσης των εν λόγω αγαθών -

(α) αν η αξία αυτής της παράδοσης ήταν η υψηλότερη κανονική της αξία κατά τη διάρκεια της περιόδου (που στο εξής θα αναφέρεται ως «η σχετική περίοδος») που αρχίζει όταν τα αγαθά τέθηκαν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και λήγει όταν η απουσία ή το έλλειμμα περιήλθε σε γνώση του Εφόρου ή του εξουσιοδοτημένου προσώπου∙ ή

(β) αν ο συντελεστής του επιβλητέου Φ.Π.Α. επί της παράδοσης ήταν ο υψηλότερος επιβλητέος συντελεστής επί της παράδοσης τέτοιων αγαθών κατά την διάρκεια της σχετικής περιόδου και η αξία αυτής της παράδοσης ήταν η υψηλότερη κανονική της αξία ενώσο αυτός ο συντελεστής επικρατούσε.

(4)  Το παρόν άρθρο έχει εφαρμογή χωρίς επηρεασμό οποιασδήποτε κύρωσης που προκύπτει δυνάμει άλλης διάταξης του παρόντος Νόμου ή Κανονισμών που εκδίδονται με βάση το Νόμο.

Άρθρο 13Α μέχρι 13Ε: Συμπληρωματικό

13ΣΤ.-(1)  Στα  άρθρα 13Α μέχρι 13Ε και στο παρόν άρθρο -

«δικαιούχα αγαθά» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 13Β(6) ∙

«φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.» σημαίνει τόπο που εγκρίνεται από τον Έφορο δυνάμει του άρθρου 13Α(3) και από τον οποίο τέτοια υπόσταση δεν έχει αποσυρθεί∙

«φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.» σημαίνει πρόσωπο εγκεκριμένο δυνάμει του άρθρου 13Α(1) ∙

«ουσιώδης χρόνος» -

(α)  σε σχέση με οποιανδήποτε απόκτηση ή παράδοση ο χρόνος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με Κανονισμούς δυνάμει του άρθρου 9(14) ή 12Γ(3), σημαίνει τέτοιο χρόνο που δύναται να καθορίζεται για το σκοπό του παρόντος άρθρου δυνάμει εκείνων των Κανονισμών∙

(β) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη απόκτηση, σημαίνει ο χρόνος άφιξης των αγαθών στον προορισμό για τον οποίο αναχώρησαν από το εν λόγω κράτος μέλος∙

(γ) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη παράδοση αγαθών, σημαίνει ο χρόνος κατά τον οποίο η παράδοση θα θεωρείτο ότι ελάμβανε χώρα σύμφωνα με το άρθρο 9(2) αν δεν λαμβανόταν υπόψη το εδάφιο (2)(γ) του ίδιου άρθρου∙ και

(δ) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη παροχή υπηρεσιών, σημαίνει ο χρόνος κατά τον οποίο οι υπηρεσίες εκτελούνται∙

(2) Οποιαδήποτε αναφορά στα άρθρα 13Α μέχρι 13Ε ή στο παρόν άρθρο σε αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. είναι, τηρουμένων οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (8)(ε), αναφορά σε δικαιούχα αγαθά που φυλάγονται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. ή μεταφέρονται μεταξύ φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α. σύμφωνα με τέτοιους Κανονισμούς και οποιαδήποτε αναφορά στη μετακίνηση αγαθών από καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ερμηνεύεται ανάλογα.

(3) Τηρουμένου του εδαφίου (2), οποιαδήποτε αναφορά στα άρθρα 13Γ και 13Δ σε αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. είναι αναφορά σε αγαθά που φυλάττονται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. ή μεταφέρονται μεταξύ φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α., είτε το ίδιο είτε σε διαφορετικά κράτη μέλη, χωρίς την καταβολή σε κράτος μέλος οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. και αναφορές σε μετακίνηση αγαθών από καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ερμηνεύεται ανάλογα.

(4) Όταν ως αποτέλεσμα λειτουργίας επί δικαιούχων αγαθών που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. αλλάζει η φύση τους αλλά τα αγαθά που είναι αποτέλεσμα της εν λόγω λειτουργίας είναι επίσης δικαιούχα αγαθά, οι διατάξεις των άρθρων 13Β μέχρι 13Ε  και του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται ως εάν τα αγαθά που είναι αποτέλεσμα της εν λόγω λειτουργίας ήταν τα αρχικά αγαθά.

(5) Όταν ως αποτέλεσμα λειτουργίας επί δικαιούχων αγαθών που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. αυτά παύουν να είναι δικαιούχα αγαθά κατά την παύση αυτών να είναι τέτοια, τα άρθρα 13Β μέχρι 13Ε εφαρμόζονται ως εάν να είχαν κατά τον χρόνο εκείνο μετακινηθεί από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και για εκείνο το σκοπό ο ιδιοκτήτης των αγαθών θεωρείται ως εάν να ήταν το πρόσωπο που μετακίνησε αυτά.

(6) Όταν -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παύει να είναι φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.∙ ή

(β) οποιαδήποτε υποστατικά παύουν να έχουν υπόσταση φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α.,

τα άρθρα 13Β μέχρι 13Ε και το παρόν άρθρο εφαρμόζονται ως εάν τα αγαθά για τα οποία είναι ο φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α., ή τα αγαθά στην φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., ανάλογα με την περίπτωση, είχαν κατά το χρόνο εκείνο μεταφερθεί από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και για εκείνο το σκοπό ο ιδιοκτήτης των αγαθών θεωρείται ως εάν να ήταν το πρόσωπο που μετακίνησε τα αγαθά αυτά.

(7) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καλύπτουν την εναποθέτηση, τήρηση, ασφάλεια και επεξεργασία αγαθών σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., και τη μετακίνηση αγαθών από φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α..

(8) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (7), Κανονισμοί δύνανται, να περιλαμβάνουν διατάξεις -

(α)   σε σχέση με -

(i)  αγαθά τα οποία υπάγονται, έχουν υπαχθεί ή πρόκειται να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(ii) άλλα αγαθά τα οποία τηρούνται, έχουν τηρηθεί ή πρόκειται να τηρηθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.∙

(iii) υποστατικά  ή τόπους φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α.∙ και

(iv) φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. και τις επιχειρήσεις  τους,

για την τήρηση, διατήρηση και προσαγωγή αρχείων και την υποβολή δηλώσεων και παροχή πληροφοριών από φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. και από οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα∙

(β) να απαιτούν αγαθά εναποθετημένα σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. να προσάγονται ή να καθίστανται διαθέσιμα για επιθεώρηση από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο όταν αυτό το απαιτήσει∙

(γ) να απαγορεύουν την εκτέλεση επί αγαθών φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. τέτοιων λειτουργιών όπως δύνανται να καθορίζουν οι Κανονισμοί∙

(δ) να ρυθμίζουν τη μεταφορά των αγαθών από μια φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. σε άλλη.

(ε) αναφορικά με αγαθά τα οποία, αν και τηρούνται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., δεν είναι δικαιούχα αγαθά ή δεν προορίζονται από το σχετικό πρόσωπο να είναι αγαθά σε σχέση με τα οποία απολαμβάνονται απαλλαγές δυνάμει των άρθρων 13Α μέχρι 13Ε και του παρόντος άρθρου∙

(στ) να απαγορεύουν το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. από το να επιτρέπει όπως αγαθά να μετακινούνται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. χωρίς καταβολή οποιουδήποτε καταβλητέου Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 13Δ κατά ή με αναφορά σε εκείνη τη μετακίνηση και, σε περίπτωση παράβασης αυτής της απαγόρευσης επιτρέπει ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο να μεταφερθούν τοιουτοτρόπως καθιστώντας από κοινού και κεχωρισμένως τόσο το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. όσο και το πρόσωπο που μετακινεί τα αγαθά, υπεύθυνα για την καταβολή του Φ.Π.Α.,

και αυτοί μπορεί να περιέχουν τέτοιες παρεμπίπτουσες ή συμπληρωματικές διατάξεις όπως το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει αναγκαίο ή σκόπιμο.

(9) Κανονισμοί δύνανται να προβλέπουν διαφορετική διάταξη για διαφορετικές περιπτώσεις, περιλαμβανομένης διάταξης για διαφορετικούς φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. ή διαφορετικές περιγραφές φορολογικών αποθηκευτών Φ.Π.Α., για φορολογικές αποθήκες Φ.Π.Α. διαφορετικών περιγραφών ή για αγαθά διαφορετικών κατηγοριών ή περιγραφών ή της ίδιας κατηγορίας ή περιγραφής σε διαφορετικές περιστάσεις.

Καθορισμός της αξίας
Αξία παραδόσεων αγαθών ή παροχών υπηρεσιών

14.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών καθορίζεται, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από ή με βάση τον παρόντα Νόμο, σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος, και για εκείνους τους σκοπούς τα εδάφια (2) μέχρι (4) πιο κάτω ισχύουν τηρουμένων των διατάξεων εκείνου του Παραρτήματος.

(2) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι ίσο προς την αντιπαροχή, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε επιδότησης που συνδέεται άμεσα με την τιμή της συναλλαγής.

(3) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι αντίστοιχο προς την αντιπαροχή.

(4) Όταν μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η συναλλαγή θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.

(5) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η κανονική της αξία παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών λαμβάνεται ότι είναι το ποσό που θα θεωρείτο ως η αξία της δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω αν η συναλλαγή πραγματοποιείτο έναντι τόσης χρηματικής αντιπαροχής, όση θα ήταν πληρωτέα από πρόσωπο που δεν έχει τέτοια σχέση με οποιοδήποτε πρόσωπο η οποία θα επηρέαζε εκείνη την αντιπαροχή.

Αξία αποκτήσεων από άλλα κράτη μέλη

14Α.-(1) Τηρουμένου του άρθρου 13Γ και για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι είναι η αξία της πράξης με την εκτέλεση της οποίας αποκτώνται αυτά.

(1Α) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που αποκτούνται από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

(α) φόρους κατανάλωσης, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, εισαγωγικούς δασμούς που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας, είτε λόγω της απόκτησης στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, εκτός του Φ.Π.Α.∙ και

(β)  όλα τα παρεπόμενα έξοδα, όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση με τα οποία επιβαρύνει ο προμηθευτής τον αγοραστή ή τον λήπτη, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία∙ και

για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, «πρώτος προορισμός» σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.

(2) Όταν αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος όχι σε εκτέλεση φορολογητέας συναλλαγής, η αξία της πράξης σε εκτέλεση της οποίας αυτά αποκτώνται, καθορίζεται για σκοπούς του εδαφίου (1) σύμφωνα με το  παρόν άρθρο και το Μέρος ΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος, και για τους σκοπούς αυτούς-

(α) τα εδάφια (3) μέχρι (5) ισχύουν τηρουμένων εκείνων των διατάξεων του Τέταρτου Παραρτήματος∙ και

(β) το άρθρο 14 και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος δεν εφαρμόζονται σε σχέση με την πράξη.

(3) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.

(4) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.

(5) Όταν μια πράξη σε εκτέλεση της οποίας αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η πράξη θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.

Αξία εισαγόμενων αγαθών

15.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών καθορίζεται (τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) πιο κάτω και του άρθρου (16) σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στην περίπτωση των εισαγωγικών δασμών, ανεξάρτητα από το αν τα εν λόγω αγαθά υπόκεινται σε οποιουσδήποτε τέτοιους δασμούς ή όχι.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα κατά την έκταση που δεν έχουν ήδη συμπεριληφθεί σε εκείνη την αξία σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) πιο πάνω, ήτοι—

(α) Όλους τους φόρους, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, φόρους κατανάλωσης και εισαγωγικούς δασμούς και άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας είτε, λόγω της εισαγωγής, στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (εκτός του Φ.Π.Α.)˙ και

(β) όλα τα παρεπόμενα έξοδα όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία.

(γ) αν κατά το χρόνο της εισαγωγής των αγαθών από τόπο εκτός     των κρατών μελών ο περαιτέρω προορισμός των αγαθών είναι γνωστός, και ο εν λόγω προορισμός είναι στο εσωτερικό της Δημοκρατίας ή άλλο κράτος μέλος, όλα τα παρεπόμενα έξοδα στην έκταση που είναι αποτέλεσμα της μεταφοράς  των  αγαθών προς εκείνον τον άλλο προορισμό∙

και στο παρόν εδάφιο «πρώτος προορισμός των αγαθών» σημαίνει τον τόπο που αναφέρεται στο έγγραφο αποστολής εμπορευμάτων ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο σύμφωνα με το οποίο τα αγαθά εισάγονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, ή εν απουσία τέτοιου εγγράφου, σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.

Αξία αγαθών που παραδίδονται πριν τον τελωνισμό

16.—(1) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (2) του άρθρου 15, όταν αγαθά που εισάγονται στη Δημοκρατία παραδίδονται, πριν τον τελωνισμό τους για εσωτερική κατανάλωση, η αξία τους για σκοπούς επιβολής Φ.Π.Α. επί της εισαγωγής τους καθορίζεται σύμφωνα με την αξία της παράδοσης προς το πρόσωπο που υποβάλλει τη σχετική διασάφηση στο τελωνείο.

(2) Η αξία της παράδοσης που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με το εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την αξία που καθορίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 15.

Συντελεστής του Φ.Π.Α
Κανονικός συντελεστής

17. Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 18 και οποιωνδήποτε διαταγμάτων που εκδίδονται δυνάμει αυτού, Φ.Π.Α. επιβάλλεται με συντελεστή δεκαοκτώ τοις εκατόν (18%) για την περίοδο από 14 Ιανουαρίου 2013 μέχρι 12 Ιανουαρίου 2014 και με συντελεστή δεκαεννέα τοις εκατόν (19%) από 13 Ιανουαρίου 2014 και επιβάλλεται -

(α) Επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών, με αναφορά στην αξία της συναλλαγής όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου˙ και

(αΑ) επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος, με αναφορά στην αξία της απόκτησης όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου∙ και·

(β) επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών, με αναφορά στην αξία των αγαθών όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου.

Μειωμένος συντελεστής

18.—(1) Ο Φ.Π.Α. που επιβάλλεται επί—

(α) Οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Πέμπτο Παράρτημα˙ ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης ή εισαγωγής, επιβάλλεται με συντελεστή πέντε τοις εκατόν (5%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Πέμπτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

Μειωμένος συντελεστής εννέα τοις εκατόν (9%)

18Α. - (1) Ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί –

(α) Οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Δωδέκατο Παράρτημα· ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης,

με συντελεστή εννέα τοις εκατόν (9%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Δωδέκατο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

Μειωμένος συντελεστής τρία τοις εκατόν (3%)

18Β.-(1) Ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί-

(α) οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Δέκατο Πέμπτο Παράρτημα. ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης ή εισαγωγής,

με συντελεστή τρία τοις εκατόν (3%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμά του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Δέκατο Πέμπτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

Καταβολή του Φ.Π.Α. από υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα
Φόρος εισροών και φόρος εκροών

19.—(1) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, "φόρος εισροών", σε σχέση με υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, σημαίνει:

(α) Το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης προς αυτό οποιωνδήποτε αγαθών ή της παροχής προς αυτό οποιωνδήποτε υπηρεσιών˙

(β) το Φ.Π.Α. επί της απόκτησης από αυτό οποιωνδήποτε αγαθών από άλλο κράτος μέλος∙ και

(γ) το Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος από εκείνο επί της εισαγωγής οποιωνδήποτε αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών, τα οποία είναι (σε κάθε περίπτωση) αγαθά ή υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκείται ή που πρόκειται να ασκηθεί από εκείνο το πρόσωπο.

(2) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, "φόρος εκροών", σε σχέση με υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, σημαίνει Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών που πραγματοποιεί η επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος από το εν λόγω πρόσωπο, περιλαμβανομένου Φ.Π.Α. που υπολογίζεται επίσης ως φόρος εισροών δυνάμει του εδαφίου (1)(β).

(3) [Διαγράφηκε]

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε περιγραφή αγαθών ή υπηρεσιών ότι, όταν αγαθά ή υπηρεσίες εκείνης της περιγραφής παραδίδονται ή παρέχονται σε πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, θεωρούνται, κάτω από τις περιστάσεις που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, για τους σκοπούς των εδαφίων (1) και (2) πιο πάνω, ότι παραδίδονται ή παρέχονται σε κάποιο άλλο πρόσωπο όπως μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(5) Όταν αγαθά που παραδίδονται ή υπηρεσίες που παρέχονται σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, αγαθά που αποκτώνται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από άλλο κράτος μέλος ή αγαθά που εισάγονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τόπο εκτός των κρατών μελών, χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν μερικώς για τους σκοπούς επιχείρησης που ασκείται ή που πρόκειται να ασκηθεί από αυτό το πρόσωπο και μερικώς για άλλους σκοπούς -

(α) ο Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών, αποκτήσεων και εισαγωγών επιμερίζεται έτσι ώστε μόνο τόσος Φ.Π.Α. όσος αφορά τους επιχειρηματικούς του σκοπούς να υπολογίζεται ως φόρος εισροών του·

(β) ο υπόλοιπος Φ.Π.Α., που δεν αφορά τους επιχειρηματικούς του σκοπούς, θα υπολογίζεται ως φόρος εισροών του, στην έκταση που προβλέπουν κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου 6(ε).

(5Α) Για τους σκοπούς των εδαφίων (1) και (5), σχετικό περιουσιακό στοιχείο για σκοπούς επιχείρησης που ασκείται ή πρόκειται να ασκηθεί από αυτό το πρόσωπο, δεν θεωρείται, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ότι χρησιμοποιείται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς της επιχείρησης, αν, και στην έκταση που χρησιμοποιείται για ιδιωτική χρήση από το πρόσωπο αυτό ή για ιδιωτική χρήση από το προσωπικό του.

(5Β) Για τους σκοπούς του εδαφίου 5Α «σχετικό περιουσιακό στοιχείο» σημαίνει-

(α)(i) τα ενσώματα αγαθά, που ανήκουν κατά κυριότητα στην επιχείρηση και τίθενται από αυτή σε διαρκή εκμετάλλευση, χωρίς να περιλαμβάνονται στην αξία τους οποιεσδήποτε δαπάνες επισκευής και συντήρησης τους, εξαιρουμένης της ακίνητης ιδιοκτησίας·

(ii) τα δικαιώματα χρησιμοποίησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχεδίων, υποδειγμάτων, εμπορικών ή βιομηχανικών σημάτων και παρόμοιων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένης και της εμπορικής εύνοιας “Goodwill”, εφόσον αυτά εξυπηρετούν περισσότερες από μία χρήσεις, που παραδίδονται ή παρέχονται προς ή εισάγονται ή αποκτώνται από τον ιδιοκτήτη και η αξία έκαστου να μην είναι λιγότερη από δέκα επτά χιλιάδες ευρώ (€17000)·

(β)(i) η ακίνητη ιδιοκτησία όπως καθορίζεται στην παράγραφο 1(β) μέχρι 4 του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου·

(ii) τα κτίρια που κατασκευάζονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε ακίνητη ιδιοκτησία που δεν ανήκει κατά κυριότητα σε αυτό·

(iii) τα κτίρια που κατασκευάζονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε ακίνητη ιδιοκτησία που ανήκει κατά κυριότητα σε αυτό.

(6) Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν ότι—

(α) Ο Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, ο Φ.Π.Α. επί της απόκτησης αγαθών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από άλλο κράτος μέλος και ο Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή που είναι καταβλητέος από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών θεωρείται ως φόρος εισροών του μόνο αν και κατά την έκταση που η επιβολή του Φ.Π.Α. αποδεικνύεται και προσδιορίζεται ποσοτικά με αναφορά σε τέτοια έγγραφα που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς ή που δύναται να καθορίσει ο Έφορος είτε γενικά είτε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ή κατηγορίες περιπτώσεων˙

(β) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υπολογίζει ως φόρο εισροών του, κάτω από τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και τηρουμένων τέτοιων όρων που μπορεί να καθοριστούν, το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών προς αυτό ή επί της απόκτησης αγαθών από αυτό από άλλο κράτος μέλος ή που καταβλήθηκε από αυτό επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών έστω και αν δεν ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής, της απόκτησης ή της καταβολής˙

(γ) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που είναι νομικό πρόσωπο υπολογίζει ως φόρο εισροών του, κάτω από τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και τηρουμένων τέτοιων όρων που μπορεί να καθορίζονται, το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης, απόκτησης ή εισαγωγής αγαθών που πραγματοποιήθηκε πριν τη σύστασή του με σκοπό να αποδοθούν σ' αυτό ή την επιχείρησή του ή επί της παροχής υπηρεσιών πριν από εκείνο το χρόνο προς όφελος του ή σε σχέση με τη σύστασή του˙

(δ) στην περίπτωση προσώπου που ήταν, αλλά δεν είναι πλέον, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, καταβάλλεται σε αυτό από τον Έφορο το ποσό οποιουδήποτε Φ.Π.Α. επί της παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκε προς αυτό για τους σκοπούς της επιχείρησης που το πρόσωπο αυτό ασκούσε όταν ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(ε) στις περιπτώσεις, όπου ο διακανονισμός του φόρου εισροών πραγματοποιείται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (5), το μέρος του Φ.Π.Α. που δεν αφορά τους επιχειρηματικούς σκοπούς, να θεωρείται ως φόρος εισροών του υποκειμένου στο φόρο προσώπου για τους σκοπούς οποιωνδήποτε διατάξεων δυνάμει ή με βάση το άρθρο 21, σε τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και υπό τέτοιες προϋποθέσεις όπως δύναται να καθοριστούν.

(7) [Διαγράφηκε]

Καταβολή με αναφορά σε φορολογικές περιόδους και έκπτωση του φόρου εισροών έναντι του φόρου εκροών

20.—(1) Κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αποδίδει λογαριασμό και καταβάλλει Φ.Π.Α., σε σχέση με τις συναλλαγές που πραγματοποιεί και σε σχέση με απόκτηση από το εν λόγω πρόσωπο οποιωνδήποτε αγαθών από άλλα κράτη μέλη, αναφορικά με τέτοιες περιόδους (που στον παρόντα Νόμο αναφέρονται ως "καθορισμένες φορολογικές περίοδοι") σε τέτοιο χρόνο και με τέτοιο τρόπο που μπορεί να καθορίζεται από ή με βάση Κανονισμούς και τέτοιοι Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται κατά το τέλος κάθε καθορισμένης φορολογικής περιόδου να εκπέσει τόσο ποσό του φόρου εισροών του, όσο είναι επιτρεπόμενο δυνάμει του άρθρου 21, και ύστερα να αφαιρέσει το ποσό αυτό από οποιοδήποτε φόρο εκροών που είναι οφειλόμενος από αυτό.

(3) Αν δεν υπάρχει φόρος εκροών οφειλόμενος κατά το τέλος της καθορισμένης φορολογικής περιόδου, ή αν το εκπιπτόμενο ποσό υπερβαίνει εκείνο του φόρου εκροών τότε, τηρουμένων των εδαφίων (4) και (5) πιο κάτω, το ποσό της έκπτωσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, το ποσό της διαφοράς καταβάλλεται στο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τον Έφορο˙ και ποσό που είναι οφειλόμενο δυνάμει του παρόντος εδαφίου αναφέρεται στον παρόντα Νόμο ως "πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α.".

(4) Το όλον ή μέρος του πιστωτικού υπολοίπου μπορεί, σύμφωνα με γενικές ή ειδικές οδηγίες που εκδίδονται από τον Έφορο από καιρό σε καιρό να μεταφερθεί σε πίστη του εν λόγω προσώπου σε μεταγενέστερη περίοδο.

Νοείται ότι, σε περίπτωση που έχει υποβληθεί απαίτηση δυνάμει του εδαφίου (6) και η καταβολή του όλου ή του μέρους του πιστωτικού υπολοίπου για το οποίο υποβλήθηκε η απαίτηση, έχει μεταφερθεί σε πίστη του υποκείμενου στο φόρο προσώπου σε μεταγενέστερη περίοδο ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα ή σε πράξη ή σε παράλειψη του προσώπου αυτού, η επιστροφή αυτού  καθυστερήσει για χρονική περίοδο πέραν των τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της απαίτησης, το επιστρεπτέο ποσό φέρει τόκο από την ημέρα εκπνοής της χρονικής περιόδου των τεσσάρων (4) μηνών, σύμφωνα με τον περί Ενιαίου Δημοσίου Επιτοκίου Υπερημερίας Νόμο:

Νοείται περαιτέρω ότι σε περίπτωση που διενεργείται φορολογικός έλεγχος από τον Έφορο σε σχέση με την απαίτηση, η χρονική περίοδος των τεσσάρων (4) μηνών παρατείνεται σε οκτώ (8) μήνες.

(5) Όταν κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α. είναι οφειλόμενο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει παραλείψει να υποβάλει δηλώσεις για οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο όπως απαιτείται από τον παρόντα Νόμο, ο Έφορος δύναται να αναστείλει την καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου μέχρι να συμμορφωθεί το πρόσωπο αυτό με την εν λόγω υποχρέωσή του.

(5Α) Όταν κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α. είναι οφειλόμενο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει παραλείψει μέχρι την ημερομηνία που υποβάλλεται η απαίτηση για επιστροφή, να υποβάλει δήλωση εισοδήματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου, ο Έφορος δύναται να αναστείλει την καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου μέχρι το εν λόγω πρόσωπο συμμορφωθεί με την υποχρέωσή του:

Νοείται ότι, ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου, κανένας τόκος δεν οφείλεται από τον Έφορο αναφορικά με την περίοδο κατά την οποία η επιστροφή Φ.Π.Α. αναστάληκε λόγω της παράλειψης να υποβάλει οποιαδήποτε δήλωση εισοδήματος σύμφωνα με το άρθρο 5 του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου.

(6) Αφαίρεση δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω και καταβολή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. δε γίνεται παρά μόνο με απαίτηση που υποβάλλεται με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο χρόνο όπως μπορεί να καθορίζονται από ή με βάση Κανονισμούς˙ και, στην περίπτωση προσώπου που δεν έχει πραγματοποιήσει φορολογητέες συναλλαγές κατά την εν λόγω περίοδο ή σε προηγούμενη περίοδο, η καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α.γίνεται τηρουμένων τέτοιων όρων (αν υπάρχουν) που ο Έφορος θεωρεί σκόπιμο να επιβάλει, περιλαμβανομένων όρων για επιστροφή σε καθορισμένες περιστάσεις.

(6Α) Ουδεμία απαίτηση για επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. δύναται να υποβληθεί μετά την πάροδο έξι (6) ετών από το τέλος της καθορισμένης φορολογικής περιόδου εντός της οποίας δημιουργήθηκε το πιστωτικό υπόλοιπο:

Νοείται ότι, ο Έφορος δύναται να επιτρέψει την υποβολή τέτοιας απαίτησης κάτω από περιστάσεις τις οποίες κρίνει εύλογες.

(7) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι, σε σχέση με ορισμένες συναλλαγές, αποκτήσεις και εισαγωγές που μπορεί να καθορίζουν οι Κανονισμοί, ο Φ.Π.Α που επιβλήθηκε σε αυτές θα εξαιρείται από οποιαδήποτε έκπτωση δυνάμει του παρόντος άρθρου˙ και οποιαδήποτε τέτοια διάταξη μπορεί να διατυπωθεί με αναφορά στην περιγραφή των αγαθών που παραδίδονται ή των υπηρεσιών που παρέχονται, των αγαθών που αποκτώνται ή των αγαθών που εισάγονται, στο πρόσωπο από το οποίο παραδίδονται ή παρέχονται, αποκτώνται ή εισάγονται, στους σκοπούς για τους οποίους παραδίδονται ή παρέχονται, αποκτώνται ή εισάγονται, ή σε οποιεσδήποτε περιστάσεις και τέτοιοι Κανονισμοί μπορεί να προβλέπουν για συνεπακόλουθη απαλλαγή από το φόρο εκροών.

Φ.Π.Α. επί αγαθών που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης ή καινούργιων μεταφορικών μέσων

20Α. Ανεξαρτήτως οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων του παρόντος νόμου, ο Φ.Π.Α. επί οποιωνδήποτε αγαθών που επιβαρύνονται με ειδικό φόρο κατανάλωσης ή καινούργιων μεταφορικών μέσων που επιβαρύνονται με φόρο κατανάλωσης, επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν ειδικός φόρος κατανάλωσης ή φόρος κατανάλωσης αντίστοιχα:

Νοείται ότι, σε περίπτωση απόκτησης, η πιο πάνω διάταξη εφαρμόζεται εφόσον η απόκτηση των αγαθών πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

Φόρος εισροών επιτρεπόμενος δυνάμει του άρθρου 20

21.—(1) Το ποσό του φόρου εισροών το οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου είναι τόσο ποσό του φόρου εισροών του για την περίοδο (δηλαδή του φόρου εισροών επί συναλλαγών, αποκτήσεων και εισαγωγών που πραγματοποιήθηκαν από το πρόσωπο αυτό κατά την περίοδο) όσο είναι επιτρεπόμενο από ή με βάση Κανονισμούς ως αποδιδόμενο σε συναλλαγές που εμπίπτουν στο εδάφιο (2) πιο κάτω.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) είναι οι ακόλουθες συναλλαγές που πραγματοποιούνται ή πρόκειται να πραγματοποιηθούν από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησής του:

(α) Φορολογητέες συναλλαγές˙

(β) συναλλαγές εκτός της Δημοκρατίας που θα ήταν φορολογητέες συναλλαγές αν πραγματοποιούνταν στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(γ) συναλλαγές που εμπίπτουν στην παράγραφο 1 και υποπαραγράφους (α) μέχρι (ε) της παραγράφου 3 του Πίνακα Β του Έβδομου Παραρτήματος εφόσον ο λήπτης είναι εγκατεστημένος εκτός των κρατών μελών ή οι υπηρεσίες αυτές συνδέονται άμεσα με αγαθά που εξάγονται σε χώρα εκτός των κρατών μελών.

(2Α) Παραδόσεις οι οποίες θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από το λήπτη σύμφωνα με το άρθρο 11Α, λαμβάνονται υπόψη ως παραδόσεις που πραγματοποιούνται από αυτόν για σκοπούς υπολογισμού οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. που δικαιούται δυνάμει του εδαφίου (1), μόνο κατά το χρόνο που θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται οι εν λόγω παραδόσεις δυνάμει κανονισμών που εκδίδονται με βάση το άρθρο 9.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την εξασφάλιση δίκαιης και λογικής απόδοσης φόρου εισροών σε συναλλαγές που εμπίπτουν στο εδάφιο (2) πιο πάνω, και τέτοιοι Κανονισμοί μπορεί να προβλέπουν—

(α) Καθορισμό μιας αναλογίας με αναφορά στην οποία ο φόρος εισροών για οποιαδήποτε καθορισμένη φορολογική περίοδο αποδίδεται προσωρινά σε εκείνες τις συναλλαγές˙

(β) αναπροσαρμογή του φόρου που αποδόθηκε προσωρινά για οποιεσδήποτε καθορισμένες φορολογικές περιόδους ή μέρη τους, σύμφωνα με αναλογία που καθορίζεται με παρόμοιο τρόπο για οποιαδήποτε μακρύτερη περίοδο αποτελούμενη από εκείνες τις περιόδους ή μέρη τους˙

(γ) την καταβολή πληρωμών σε σχέση με φόρο εισροών, από τον Έφορο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο (ή σε πρόσωπο που ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο) ή από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο (ή πρόσωπο που ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο)στον Έφορο, σε περιπτώσεις που τα γεγονότα αποδεικνύουν ανακριβή τον υπολογισμό με βάση τον οποίο έγινε η απόδοση˙ και

(δ) αποκλεισμό του φόρου εισροών επί συναλλαγής την οποία, δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος Νόμου, πρόσωπο πραγματοποιεί προς τον εαυτό του από το να είναι επιτρεπόμενος επειδή αποδίδεται σε εκείνη τη συναλλαγή.

(4) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (3) πιο πάνω μπορεί να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις και, ιδιαίτερα (αλλά χωρίς επηρεασμό της γενικότητας εκείνου του εδαφίου) για διαφορετικές περιγραφές αγαθών ή υπηρεσιών˙ και μπορεί να περιέχουν παρεμπίπτουσες και συμπληρωματικές διατάξεις που κρίνει το Υπουργικό Συμβούλιο αναγκαίες ή σκόπιμες.

Αγαθά που εισάγονται για ιδιωτικούς σκοπούς

22.—(1) Όταν αγαθά εισάγονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τόπο εκτός των κρατών μελών και—

(α) Κατά το χρόνο της εισαγωγής ανήκουν πλήρως ή μερικώς σε άλλο πρόσωπο˙ και

(β) οι σκοποί για τους οποίους πρόκειται να χρησιμοποιηθούν περιλαμβάνουν ιδιωτικούς σκοπούς είτε του ιδίου είτε του άλλου, ο Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο επί της εισαγωγής των αγαθών δε θεωρείται ως φόρος εισροών που αφαιρείται ή εκπίπτει δυνάμει του άρθρου 20˙ αλλά το πρόσωπο αυτό δύναται να υποβάλει χωριστή απαίτηση στον Έφορο για να του τον επιστρέψει.

(2) Ο Έφορος εγκρίνει την απαίτηση που αναφέρεται στο εδάφιο (1) αν ικανοποιηθεί ότι η απόρριψή της θα είχε ως αποτέλεσμα διπλή επιβολή του Φ.Π.Α. και όταν την εγκρίνει, θα την εγκρίνει μόνο κατά την έκταση που είναι αναγκαία για να αποφευχθεί η διπλή επιβολή.

(3) Κατά την εξέταση απαίτησης δυνάμει του παρόντος άρθρου, ο Έφορος λαμβάνει υπόψη τις περιστάσεις της εισαγωγής και, κατά την έκταση που τα θεωρεί σχετικά, τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα ή που επέρχονται σε σχέση με τα αγαθά σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο χρόνο.

(4) Οποιοδήποτε ποσό της απαίτησης εγκρίνεται από τον Έφορο, καταβάλλεται στο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(5) Η αναφορά πιο πάνω σε ιδιωτικούς σκοπούς ενός προσώπου αφορά σκοπούς που δεν είναι εκείνοι της επιχείρησης που ασκείται από εκείνο το πρόσωπο.

Προκαταβολή του Φ.Π.Α

23.—(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί, αν κρίνει σκόπιμο, να εκδίδει διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου για το συμφέρον της εθνικής οικονομίας.

(2) Διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να προβλέπει ότι ορισμένες κατηγορίες υποκείμενων στο φόρο προσώπων που καθορίζονται στο διάταγμα έχουν καθήκον—

(α) Να καταβάλλουν, έναντι οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. που μπορεί να καταστούν υπόχρεες να καταβάλουν σε σχέση με καθορισμένη φορολογική περίοδο, ποσά που καθορίζονται σύμφωνα με το διάταγμα, και

(β) να τα καταβάλλουν σε χρόνους που καθορίζονται στο διάταγμα.

(3) Όταν εκδοθεί διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου, ο Έφορος δύναται να εκδίδει γνωστοποιήσεις που περιέχουν οποιεσδήποτε συμπληρωματικές, παρεμπίπτουσες ή συνεπακόλουθες διατάξεις που κρίνει ότι είναι αναγκαίες ή σκόπιμες.

(4) Διάταγμα ή γνωστοποίηση δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να προβλέπει διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις.

Τιμολόγια που εκδίδονται από λήπτες αγαθών ή υπηρεσιών

24. Όταν—

(α) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ("ο λήπτης") εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτό του που υπέχει θέση τιμολογίου σε σχέση με φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ("ο προμηθευτής")˙ και

(β) στο εν λόγω έγγραφο δηλώνεται λιγότερος Φ.Π.Α. από εκείνο που είναι επιβλητέος στη συναλλαγή,

ο Έφορος δύναται, με γνωστοποίηση που επιδίδεται στο λήπτη και στον προμηθευτή, να ορίσει ότι το ποσό του Φ.Π.Α. που δηλώθηκε λιγότερο στο έγγραφο θεωρείται για όλους τους σκοπούς ως Φ.Π.Α. οφειλόμενος από το λήπτη και όχι από τον προμηθευτή.