87. Δικαστήρια που έχουν δικαιοδοσία σε πτώχευση είναι τα Επαρχιακά Δικαστήρια και, τηρουμένων ταν διατάξεων του Νόμου αυτού, κατά την ενάσκηση της δικαιοδοσίας αυτής θα έχουν όλες τις εξουσίες που παρέχονται σε Επαρχιακά Δικαστήρια όπως κατά την εκδίκαση αστικής αγωγής.
88.-(1) Αίτηση πτώχευσης εναντίον πτωχεύσαντα πρέπει να υποβάλλεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο της επαρχίας στην οποία διαμένει ο πτωχεύσας ή διεξήγαγε εργασίες για μεγαλύτερη των έξι μηνών περίοδο αμέσως πριν την υποβολή της αίτησης.
(2) Καμιά διάταξη στο άρθρο αυτό δεν ακυρώνει διαδικασία εξαιτίας του ότι λήφθηκε σε αναρμόδιο Δικαστήριο.
89. Αν εγερθεί νομικό σημείο σε διαδικασία πτώχευσης ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου, το οποίο επιθυμούν όλοι οι διάδικοι στη διαδικασία, ή ένας από αυτούς και οι δικαστές του Επαρχιακού Δικαστηρίου δυνατό να επιθυμούν, όπως κατά πρώτο αποφασιστεί από το Ανώτατο δικαστήριο, το Επαρχιακό Δικαστήριο θα εκθέσει τα γεγονότα, στον τύπο ειδικής υπόθεσης για γνωμοδότηση από το Ανώτατο Δικαστήριο. Η ειδική υπόθεση και η διαδικασία, ή τόσο μέρος από αυτήν που δυνατό να απαιτηθεί, διαβιβάζονται στο Ανώτατο Δικαστήριο για σκοπούς απόφασης.
90.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού κάθε Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία βάσει του Νόμου αυτού έχει πλήρη εξουσία να αποφασίζει για όλα τα ζητήματα προτεραιότητας και για όλα τα άλλα ζητήματα, οποιασδήποτε φύσης, είτε νομικά είτε πραγματικά, τα οποία δυνατό να εγερθούν σε οποιαδήποτε υπόθεση πτώχευσης που περιέρχονται σε γνώση του Δικαστηρίου, ή τα οποία το Δικαστήριο δυνατό να θεωρήσει σκόπιμο ή αναγκαίο να αποφασίσει ώστε να αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη ή να διενεργηθεί ολοκληρωμένη διανομή της περιουσίας σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση.
(2) Το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να εκδικάζει και αποφαίνεται για όλα τα ζητήματα κυριότητας που σχετίζονται με αγαθά και ακίνητη περιουσία για την οποία υπάρχει αξίωση υπό ή από το διαχειριστή ανεξάρτητα αν τέτοια περιουσία βρίσκεται στην κατοχή του διαχειριστή ή όχι, και να αποφασίζει και εκδικάζει για οποιοδήποτε χρέος ή αξίωση που οφείλεται προς ή από τον πτωχεύσαντα.
(3) Όταν υπάρξει παράλειψη συμμόρφωσης εκ μέρους διαχειριστή, πτωχεύσαντα ή άλλου προσώπου προς διάταγμα ή οδηγία του Δικαστηρίου, με βάση οποιαδήποτε εξουσία που παρέχεται από το Νόμο αυτό, ή όταν πρόσωπο είναι ένοχο περιφρόνησης Δικαστηρίου, το Δικαστήριο δύναται αφού ακούσει τέτοιο πρόσωπο, ή αφού αποδειχθεί ότι κλητεύθηκε δεόντως για να εμφανιστεί στο Δικαστήριο, να διατάξει τη φυλάκιση τέτοιου προσώπου για οποιαδήποτε περίοδο που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα . Και το Δικαστήριο δύναται οποτεδήποτε να ακυρώνει τέτοιο διάταγμα, νοουμένου ότι η εξουσία που παρέχεται από το εδάφιο αυτό θεωρείται ότι είναι επιπρόσθετη και όχι σε αντικατάσταση άλλου δικαιώματος ή θεραπείας αναφορικά με τέτοια παράλειψη.
91. Τα Δικαστήρια που έχουν δικαιοδοσία πτώχευσης στην Κύπρο και οι λειτουργοί των Δικαστηρίων εκείνων αντίστοιχα παρέχουν βοήθεια και είναι βοηθητικά των Βρεττανικών Δικαστηρίων που βρίσκονται οπουδήποτε και τα οποία έχουν δικαιοδοσία πτώχευσης, διάταγμα δε τέτοιου Βρεττανικού Δικαστηρίου που βρίσκεται οπουδήποτε όπως αναφέρθηκε πιο πάνω το οποίο ζητά βοήθεια με παράκληση προς Δικαστήριο της Κύπρου το οποίο έχει δικαιοδοσία πτώχευσης θεωρείται επαρκές ώστε να καταστήσει ικανό το Δικαστήριο της Κύπρου να εξασκήσει, αναφορικά με τα ζητήματα που καθορίζονται στο διάταγμα, τη δικαιοδοσία την οποία είτε το Δικαστήριο το οποίο υπέβαλε την παράκληση είτε το Δικαστήριο στο οποίο υποβλήθηκε, θα ηδύναντο να εξασκήσουν σε σχέση με παρόμοιο ζήτημα εντός της δικαιοδοσίας τους.
92.-(1) Κάθε Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία πτώχευσης βάσει του Νόμου αυτού δύναται να αναθεωρήσει, ακυρώσει ή διαφοροποιήσει οποιοδήποτε διάταγμα που εκδίδεται από αυτό με βάση την πτωχευτική δικαιοδοσία του.
(2) Απόφαση ή διάταγμα του Δικαστηρίου που εκδόθηκε ή οποιοδήποτε ζήτημα άλλο από απλό τυπικό ζήτημα ή οικονομικό ή που αφορά έξοδα, υπόκειται σε έφεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
(3) Δεν γίνεται δεκτή καμιά τέτοια έφεση εκτός αν υπάρχει πλήρης συμμόρφωση προς τέτοιους γενικούς κανονισμούς οι οποίοι δυνατό να ισχύουν εκάστοτε αναφορικά με εφέσεις σε αστικές αγωγές.
93.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού και των γενικών κανονισμών, τα έξοδα οποιασδήποτε με βάση το Νόμο αυτό διαδικασίας ενώπιον Δικαστηρίου ή συναφή προς τέτοια διαδικασία εναπόκειται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου.
(2) Το Δικαστήριο δύναται οποτεδήποτε να αναβάλει διαδικασία ενώπιον του με τέτοιους όρους, αν υπάρχουν, τους οποίους το Δικαστήριο θεωρεί ορθό να επιβάλει.
(3) Το Δικαστήριο δύναται οποτεδήποτε να τροποποιήσει γραπτό δικόγραφο ή διαδικασία βάσει του Νόμου αυτού με τέτοιους όρους, αν υπάρχουν, όπως το Δικαστήριο θεωρεί ορθό να επιβάλει.
(4) Όταν από το Νόμο αυτό ή από γενικούς κανονισμούς, περιορίζεται ο χρόνος τέλεσης οποιασδήποτε πράξης, το Δικαστήριο δύναται να παρατείνει το χρόνο είτε πριν από είτε μετά την πάροδο αυτού, με τέτοιους όρους, αν υπάρχουν, όπως το Δικαστήριο θεωρεί ορθό να επιβάλει.
(5) Τηρουμένων των γενικών κανονισμών, το Δικαστήριο δύναται, σε οποιοδήποτε ζήτημα, να λάβει ολόκληρη ή μέρος της μαρτυρίας είτε προφορικά είτε με γραπτό ερωτηματολόγιο ή με ένορκη δήλωση ή με εντολή στο εξωτερικό.
94. Όταν υποβληθούν δύο ή περισσότερες αιτήσεις πτώχευσης εναντίον του ίδιου πτωχεύσαντα ή εναντίον συνοφειλετών, το Δικαστήριο δύναται να συνενώσει τις διαδικασίες, ή οποιεσδήποτε από αυτές, με τέτοιους όρους όπως το Δικαστήριο θεωρεί ορθό.
95. Όταν ο αιτητής δεν προχωρεί με την οφειλόμενη επιμέλεια στην αίτηση του, το Δικαστήριο δύναται να υποκαταστήσει ως αιτητή οποιοδήποτε άλλο πιστωτή στον οποίο ο πτωχεύσας δυνατό να οφείλει ποσό το οποίο απαιτείται από το Νόμο αυτό στην περίπτωση του αιτούντος πιστωτή.
96. Αν πτωχεύσας από ή εναντίον του οποίου υποβλήθηκε αίτηση πτώχευσης πεθάνει, η διαδικασία για το ζήτημα της αίτησης πτώχευσης συνεχίζεται όπως αν ζούσε ο πτωχεύσας, εκτός αν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά.
97. Το Δικαστήριο δύναται οποτεδήποτε, για επαρκή λόγο να εκδώσει διάταγμα αναστολής των διαδικασιών της αίτησης πτώχευσης είτε εντελώς είτε για περιορισμένο χρόνο, με τέτοιους όρους και τηρουμένων τέτοιων προϋποθέσεων ως το Δικαστήριο θεωρεί δίκαιο.
98. Πιστωτής του οποίου το προς αυτόν οφειλόμενο χρέος είναι επαρκές για να του δώσει το δικαίωμα να υποβάλει αίτηση πτώχευσης εναντίον όλων των συνεταίρων ενός οίκου, δύναται να υποβάλει αίτηση εναντίον ενός ή περισσοτέρων συνεταίρων του οίκου χωρίς να περιλάβει τους άλλους.
99. Όταν μέλος συνεταιρισμού κηρυχτεί σε πτώχευση, το Δικαστήριο δύναται να εξουσιοδοτήσει το διαχειριστή να αρχίσει και συνεχίσει αγωγή στο όνομα του διαχειριστή και του συνεταίρου του πτωχεύσαντα και απαλλαγή από τέτοιο συνέταιρο από το χρέος ή παραίτηση από την αξίωση στην οποία αφορά η αγωγή θα είναι άκυρη, αλλά θα πρέπει να δοθεί σε αυτόν ειδοποίηση της αίτησης για εξασφάλιση της εξουσιοδότησης για έναρξη της αγωγής και δύναται να δείξει λόγο εναντίον της εξουσιοδότησης αυτής και, κατόπι αίτησης του, το Δικαστήριο δύναται, αν θεωρεί ορθό, να διατάξει όπως λάβει το κατάλληλο μερίδιο από το προϊόν της αγωγής και αν δεν αξιώνει οποιοδήποτε όφελος από αυτό, θα πρέπει να εξασφαλιστεί έναντι των εξόδων όπως το Δικαστήριο δυνατό να διατάξει.
100. Δύο ή περισσότερα πρόσωπα, τα οποία είναι συνέταιροι ή οποιοδήποτε πρόσωπο που διεξάγει εργασίες με βάση επωνυμία συνεταιρισμού, δύνανται να λάβουν ή να ληφθούν εναντίον τους δικαστικά μέτρα, με βάση το Νόμο αυτό, με την επωνυμία του οίκου, αλλά σε τέτοια περίπτωση το Δικαστήριο δύναται, κατόπιν αίτησης οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου προσώπου, να διατάξει όπως τα ονόματα προσώπων τα οποία είναι συνέταιροι σε τέτοιο οίκο ή το όνομα προσώπου αποκαλυφθούν με τέτοιο τρόπο και βεβαιωθούν ενόρκως, ή άλλως πως όπως το Δικαστήριο δυνατό να διατάξει.
101. Όταν ο πτωχεύσας είναι συμβαλλόμενος σε σύμβαση η οποία συνομολογήθηκε από κοινού με άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα, τέτοιο πρόσωπο ή πρόσωπα δύνανται να ενάγουν ή να ενάγονται σε σχέση με τη σύμβαση χωρίς τη συνένωση του πτωχεύσαντα.
102.-(1) Καμιά πτωχευτική διαδικασία δεν ακυρώνεται εξαιτίας τυπικού ελαττώματος ή αντικανονικότητας, εκτός αν το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου υποβλήθηκε ένσταση εναντίον της διαδικασίας είναι της γνώμης ότι προκλήθηκε από το ελάττωμα ή την αντικανονικότητα ουσιαστική αδικία και ότι η αδικία δεν δύναται να θεραπευτεί από οποιοδήποτε διάταγμα του Δικαστηρίου εκείνου.
(2) Κανένα ελάττωμα ή αντικανονικότητα στο διορισμό ή την εκλογή διαχειριστή ή μέλους εποπτικής επιτροπής δεν καθιστά άκυρη πράξη που τελέστηκε από αυτόν καλή τη πίστει.
103.-(1) Όταν υποβάλλεται αίτηση από ή εναντίον πτωχεύσαντα, αν το Δικαστήριο ικανοποιείται από ένορκη δήλωση ή άλλως πως και ο επίσημος παραλήπτης, ικανοποιείται είτε από την έκθεση κατάστασης της περιουσίας και προκαταρκτική κατάθεση του πτωχεύσαντα ή πτωχεύσαντα είτε άλλως πως ότι η χρηματική περιουσία του πτωχεύσαντα δεν ενδέχεται να υπερβεί τις τριάντα χιλιάδες ευρώ (€30.000), δύναται να αποφασίσει όπως η διαχείριση της περιουσίας του πτωχεύσαντα γίνει κατά συνοπτικό τρόπο και σε τέτοια περίπτωση να αποταθεί με αίτησή του στο Δικαστήριο για το διορισμό του ως διαχειριστή και κήρυξη του πτωχεύσαντα σε πτώχευση.
(2) Στις διατάξεις του Νόμου αυτού δύνανται να προστεθούν και άλλες τροποποιήσεις οι οποίες δυνατό να καθοριστούν από γενικούς κανονισμούς με σκοπό να περισωθεί δαπάνη και να απλοποιηθεί η διαδικασία, αλλά καμιά διάταξη στο άρθρο αυτό δεν επιτρέπει την τροποποίηση των διατάξεων του Νόμου αυτού που αφορούν την εξέταση ή την απαλλαγή του πτωχεύσαντα ή πτωχεύσαντα.